Αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ μετά την υπαναχώρηση του Υπουργού Περιβάλλοντος

\

Τοποθετήσεις του Εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή Ευβοίας, κατά τη δεύτερη ημέρα συζήτησης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα – Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις», σήμερα Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014.

"Αγαπητοί συνάδελφοι, η πραγματικότητα ποια είναι; Είναι ότι από τη θέσπιση του Συντάγματος του ’75 και του αντίστοιχου εκτελεστικού νόμου 998/1979 έχουμε πάνω από εξήντα νομοθετικές πρωτοβουλίες, οι οποίες είχαν ως στόχο να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και βέβαια πάντα με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Το αποτέλεσμα που επέφεραν ήταν συνεχής μείωση των δασικού χαρακτήρα εδαφών, επιβραβεύοντας συνεχώς όλα αυτά που εμείς χαρακτηρίζουμε ως «καταπατήσεις», ως «επεμβάσεις» στο δασικό χώρο. Παρόλα αυτά, κάθε φορά «άντε να δούμε την πραγματικότητα». 

Το λέω αυτό γιατί, ενώ η συνταγματική υποχρέωση είναι συγκεκριμένη από το άρθρο 117 παράγραφος 3 του Συντάγματος που αναφέρεται, σύμφωνα με την ομολογία του ΣτΕ, στην αρχαιότερη βλαστική απεικόνιση, εμείς για να λύσουμε τα προβλήματα φτάσαμε στο ’60. Γιατί θυμάμαι τον κ. Σουφλιά, όταν ήταν Υπουργός τότε, που επέμενε να δούμε τις αεροφωτογραφίες του ’60. Ξεφύγαμε και από εκεί. Φτάσαμε ουσιαστικά στο 1975 και μάλιστα στο 1979 που ψηφίστηκε ο συγκεκριμένος νόμος. Φτάνει το από εκεί και πέρα, γιατί αντιλαμβάνεστε πλέον ότι ό,τι και να κάνετε και αυτά που φέρνετε τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταρριφθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. 

Και επειδή, λοιπόν, αμφισβητήσατε το αν υπάρχουν καταπατήσεις, αν υπάρχουν προβλήματα, εγώ θέλω να είμαι συγκεκριμένος. Έχω μπροστά μου και σας την αναφέρω την παραδοχή της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας -είναι το έγγραφο με αριθμό 161521/2012- όπου αναφέρει: «Κατά τη διάρκεια σύνταξης του κτηματολογίου τα καταπατημένα κατεχόμενα είναι 28.300 κτήματα έκτασης 403.000 στρεμμάτων και άλλα τόσα είναι τα αγνώστου ιδιοκτησίας.». Αυτά μέχρι το 2012. 

Όταν προχώρησε η κτηματογράφηση στους εκατόν επτά υπόλοιπους δήμους, η πληροφορία που έχουμε εμείς –και όντως δεν πρόκειται για κάτι που το αμφισβητεί κανείς- είναι ότι αυτές οι εκτάσεις ανέρχονται σε τρεισήμισι εκατομμύρια στρέμματα και αφορούν εκατό χιλιάδες περιπτώσεις. Μάλιστα, στις πρωτεύουσες των νομών υπολογίζεται ότι το 50% των δημοσίων κτημάτων διεκδικείται από ιδιώτες καταπατητές. Άρα, δηλαδή, να μη λέμε ότι αυτό δεν υπάρχει ως αποτέλεσμα αυτή της πολιτικής που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη καταπάτηση. 

Και επειδή συζητείται διαρκώς ότι δεν έχουμε πρόταση, ότι θέλουμε να κατεδαφίσουμε και δεν έχουμε πρόταση όσον αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων των αυθαιρέτων και ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται μέσα στο δασικό χώρο, θα σας καταθέσω συγκεκριμένη οικιστική πρόταση ιδιαίτερα για την Αττική, την οποία έχουμε πει στην Επιτροπή. Επίσης, έχουμε και μια συγκεκριμένη αρθρογραφία πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, στην οποία φαίνεται ότι η πρότασή μας είναι συγκεκριμένη. 

Ας δούμε το πού διαφωνούμε, κύριε Υπουργέ. Εμείς λέμε ότι όντως υπάρχουν προβλήματα. Όμως, για να λυθούν αυτά τα προβλήματα, πρέπει πρώτα να καταγραφούν. Αυτό είναι κάτι που σας το λέμε και σας το ξαναλέμε. Η βασική, δηλαδή, προϋπόθεση που υπάρχει, ιδιαίτερα για την Αττική, είναι η αναγκαιότητα της κύρωσης των δασικών χαρτών. Ήδη ξέρετε από το 2010 ότι έχουν φτάσει στο στάδιο της ανάρτησης, αλλά δεν κυρώνονται, διότι υπάρχουν πάνω από τρεις χιλιάδες ενστάσεις, τις οποίες δεν θέλετε να τις αγγίξετε μία-μία. Διότι αν τις αγγίξετε μία-μία, αντιλαμβάνεστε ότι θα γίνουν γνωστά πάρα πολλά. Όμως, επιχειρείτε την οριζόντια προσέγγιση των συγκεκριμένων ζητημάτων και καταλαβαίνετε ότι πίσω από τις οριζόντιες προσεγγίσεις όχι μόνο δεν λύνονται οριστικά τα προβλήματα, αλλά κρύβονται κιόλας πράγματα. 

Και ξέρετε, κύριε Υπουργέ, μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα σ’ αυτές τις διαδικασίες αυτό που τελικά έχει μείνει είναι ότι λύνουμε τα προβλήματα και ταυτόχρονα κλείνουμε και το μάτι στους επόμενους, σχετικά με το ότι στο μέλλον θα λύσουμε τα προβλήματά σας. 

Και για να είμαστε ξεκάθαροι, καταθέτω το συγκεκριμένο έγγραφο. 

Στο σημείο αυτό, δεν μπορώ να μην επανέλθω στο άρθρο 12 και κυρίως δεν μπορώ να μη σταθώ στις παραγράφους 2, 4, 5 και 6. Πρόκειται γι’ αυτές οι οποίες αναφέρονται στην άρση των πράξεων κύρωσης αναδασωτέων. Και σας είπα και προηγούμενα και σας ξαναλέω…

Θέλω, λοιπόν, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις να αποσυρθούν οι διατάξεις, διότι αίρουν πράξεις κήρυξης αναδασωτέων, διαδικασία η οποία είναι κατεξοχήν αντισυνταγματική. 

Και επειδή επικαλείστε την παράγραφο 4 του άρθρου 2 του ν. 998, θα σας διαβάσω δύο, τρία κομμάτια από την έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, για να δείτε ότι δεν είμαστε εμείς που επιμένουμε για την αντισυνταγματικότητά τους. 

Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, λοιπόν, λέει για την παράγραφο 3 του άρθρου 12 τα εξής: «Η εξαίρεση από την υποχρέωση αναδάσωσης, όσον αφορά εκτάσεις παρανόμως χρησιμοποιηθείσες προ της 11/6/75 κατά τρόπο που να καθίσταται αδύνατη η ανατροπή της δημιουργηθείσας πραγματικής κατάστασης, έχει κριθεί ως αντίθετη με τη διάταξη του άρθρου 117 παράγραφος 3 του Συντάγματος. Συνεπώς, τυχόν αποφάσεις με τις οποίες ορισμένες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες, μπορούν κατά το Σύνταγμα να ανακληθούν μόνο για πλάνη περί τα πράγματα ως προς το δασικό τους χαρακτήρα. Άλλως, η απόφαση περί αναδάσωσης είναι δυνατόν να αρθεί μόνο όταν έχει υλοποιηθεί και έχει ολοκληρωθεί η αναβίωση της καταστραφείσας δασικής βλάστησης».

Είναι πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ, το ότι υπάρχει το ευλογημένο είδος της χαλεπίου πεύκης στη χώρα μας, το οποίο είναι πυρόφιλο και είναι αυτό το οποίο δυστυχώς, στη χώρα μας έχει υποκαταστήσει την υποχρέωση της πολιτείας να αναδασώνει όλες τις εκτάσεις που έχουν καταστραφεί, που έχουν αποψιλωθεί. 

Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό δεν σας απαλλάσσει των συνταγματικών ευθυνών σας σε αυτές τις εκτάσεις, στις οποίες είναι ανέφικτη η αναδάσωση στο σύντομο χρονικό διάστημα, να πραγματοποιείτε αναδάσωση. Είναι κι αυτό θεσμική σας υποχρέωση. Ξέρετε πόσα χρόνια έχουν να βγουν ποσά για την αναδάσωση στη χώρα μας; Πάρα πολλά χρόνια. Έχουμε φθάσει σε σημείο να αφήνουμε σε διάφορες δραστηριότητες επικοινωνιακού χαρακτήρα να κάνουν αναδασώσεις.

Ιδιαίτερα αναφέρει και εξειδικεύει τις περιπτώσεις που υπάρχει δυνατότητα της άρσης αναδάσωσης, φθάνοντας μέχρι το σημείο να αναφέρει κάθε μία από αυτές τις δραστηριότητες: μεγάλα έργα υποδομής, φράγματα, υδροηλεκτρικοί σταθμοί, ταμιευτήρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις και υπό την προϋπόθεση σύνταξης μελετών των περιβαλλοντικών επιπτώσεων επιτρέπεται η αναδάσωση. Άρα, λοιπόν, αποσύρετε τη συγκεκριμένη παράγραφο.

Άλλη παράγραφος, η οποία είναι πάρα πολύ σοβαρή και για την οποία επιμένουμε και για την αντισυνταγματικότητά της, είναι πάλι η παράγραφος 4,η 6 και η 7. Είναι αυτό που σας έχουμε πει κατά κόρον, ότι επιχειρείτε να επιβραβεύσετε όλες τις αλλαγές χρήσης που έχουν γίνει από το 1975 μέχρι το 2007, βάζοντας ως όρο ότι αυτές θα υπηρετούν την πρωτογενή παραγωγή.

Η Επιστημονική Επιτροπή, πέραν της άποψης ότι η πρωτογενής παραγωγή έχει ανάγκη –σίγουρα όμως δεν έχει ανάγκη αυτά που αναφέρει η συγκεκριμένη παράγραφος, τα οποία είναι συγκεκριμένα και αφορούν περιαστικά δάση της Αττικής- λέει:

«Για τις περιπτώσεις μετά από το 1975» -δηλαδή μέχρι το 2007- «η έγκριση επέμβασης χορηγείται για αγροτική χρήση, μόνο εφόσον διαπιστωθεί κατόπιν σχετικής οικονομικής μελέτης βιωσιμότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης ότι οι εδαφολογικές και οικολογικές συνθήκες συνηγορούν υπέρ αυτού του τρόπου εκμετάλλευσης, χωρίς να παραβλέπεται η λειτουργία του δασικού οικοσυστήματος».

Καταλαβαίνετε τώρα στην Πάρνηθα, στην Πεντέλη τι μελέτες εδαφολογικές και οικολογικές μπορείς να κάνεις εκεί, για να υπηρετήσεις την αγροτική παραγωγή. Έτσι, για να έχουμε και την εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει.

Αγαπητοί συνάδελφοι, το έχουμε τονίσει κατά κόρον, έχοντας την εικόνα του τι συμβαίνει. Γι’ αυτό σας είπα ότι προηγούμενα λύστε τα προβλήματα κυρώνοντας πρώτα τους δασικούς χάρτες. Γιατί δεν το κάνετε; Είναι μια συνταγματική επιταγή. Τους έχετε. Και πραγματικά από το 2010 οι χάρτες της Ανατολικής Αττικής είναι έτοιμοι. Γιατί δεν τους κυρώνετε; 

Γιατί αυτό φωτογραφίζει ανάγκες τέτοιες κι όχι άλλες ανάγκες.

Αγαπητέ συνάδελφε, το πρόβλημα στην περιφέρεια είναι οι δασωμένοι αγροί, οι οποίοι βεβαίως δεν έχουν σχέση με αυτό που συζητάμε τώρα. Αυτό είναι μια κατάσταση η οποία υπάρχει μετά το 1975.

Σας είπα και σας διάβασα: και σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται συγκεκριμένη μελέτη.

Άρα, λοιπόν, πρέπει να αποσύρετε αυτές τις τρεις παραγράφους. Όχι ότι εμείς συμφωνούμε με τις υπόλοιπες του άρθρου 12, διότι μόνο και μόνο το ότι υπάρχουν ρυθμίσεις που αίρουν το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου, καταλαβαίνετε ότι εκεί είναι κάθετη η διαφωνία μας για τον απλούστατο λόγο ότι η πολιτεία δεν έχει άλλο εργαλείο σήμερα για να υπερασπιστεί την περιουσία της πλην του τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου.

Δεν είναι κάτι που ήλθε τυχαία. Απορρέει από τις συνθήκες απελευθέρωσης της χώρας οι οποίες επικυρώθηκαν μέσα από τα συμβούλια ιδιοκτησιών. Ο χρόνος δεν μας επιτρέπει τώρα να μπούμε σε λεπτομέρειες. Άρα, λοιπόν, να είμαστε ξεκάθαροι σ’ αυτό το ζήτημα.

Αντιλαμβάνεστε ότι είναι πάρα πολλά τώρα, δεν ξέρουμε πού να σταθούμε και πού να πάμε. Θα πω δυο κουβέντες και για τις τροπολογίες. Δεν θα ασχοληθώ με τις βουλευτικές τροπολογίες, γιατί δεν υπάρχει χρόνος. 

Κύριε Υπουργέ, παίρνω ως δεδομένο ότι δεν θα δεχθείτε καμία βουλευτική τροπολογία, εκτός της περίπτωσης που χθες συμφωνήσαμε για μία τροπολογία που έφερε ο Υφυπουργός Εργασίας κ. Κεγκέρογλου για ένα κοινωνικό ζήτημα, όπου έπρεπε να γίνουν συγκεκριμένες πληρωμές πριν από τα Χριστούγεννα. Για όλες τις υπόλοιπες δεν συμφωνούμε.

Έρχομαι στις υπουργικές τροπολογίες. Υπάρχει μία τροπολογία που συστήνει Περιφερειακή Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού ως υποεπιτροπή των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Είναι ομόφωνη η άρνηση της Ένωσης Περιφερειών. Δεν συμφωνούμε.

Έρχομαι στην τροπολογία που αφορά ένα μεγάλο ζήτημα του αγροτικού τομέα. Η πρώτη ρύθμιση αφορά τις ομάδες οργανώσεων παραγωγών. Είναι μια αναγκαιότητα, θα έλεγα, μιας και βλέπω εδώ και τον κ. Κουκουλόπουλο. Δεν έχουμε πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ρύθμιση.

Από κει και πέρα, όμως, να μου επιτρέψετε να σταθώ ιδιαίτερα στις παραγράφους 2 και 3, που αφορούν στη ρύθμιση θεμάτων βοσκοτόπων. Βέβαια, επαναφέρετε έναν όρο και ορίζετε ως φυσικό αντικείμενο μια χρήση. Εκεί είναι η διαφωνία μας, γιατί όταν αρχίζετε και εξειδικεύετε τον ορισμό, ουσιαστικά επαναφέρετε το νόμο 1734/1987, που ξέρετε ότι κρίθηκε αντισυνταγματικός στο σύνολό του.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα που πρέπει να δούμε σχετικά με το ζήτημα της διαχείρισης των επιλέξιμων εκτάσεων για τη βόσκηση. Είχατε κάνει συσκέψεις, συναντήσεις κλπ. Αυτό που φέρνετε τώρα, τουλάχιστον το κομμάτι που φοβόμασταν, ήταν ο χαρακτήρας των συγκεκριμένων εδαφών. Γι’ αυτό φωνάζω για το τεκμήριο κυριότητας, διότι ο δασικός χαρακτήρας αυτών των εδαφών είναι αυτός που εξασφαλίζει από πλευράς κυριότητας να γίνουν οι διαδικασίες που πρέπει.

Από κει και πέρα, έχουμε την άποψη ότι θα βρείτε και άλλα προβλήματα. Έτσι όπως το στοιχειοθετείτε –δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος, αλλά έχουμε μια ολόκληρη προσέγγιση- δεν λύνετε το πρόβλημα οριστικά. "

Αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ μετά την υπαναχώρηση του Υπουργού Περιβάλλοντος

"Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή ημέρα είναι η πέμπτη μέρα μιας προσπάθειας που έχουμε κάνει όλοι και ιδιαίτερα από τη δική μας πλευρά επιμένοντας, από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα το πρωί, για την απόσυρση του άρθρου 12. 

Θεωρούμε ότι το άρθρο 12 «κατεδαφίζει» τα μοναδικά εργαλεία που έμειναν για την υπεράσπιση του φυσικού περιβάλλοντος και ιδιαίτερα του φυσικού οικοσυστήματος της χώρας. Βεβαίως, αναφέρομαι στις πράξεις κήρυξης αναδασωτέων, στη συνταγματική ισχύ των κυρωμένων δασικών χαρτών, στο τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου. Είναι και άλλα τα οποία, με τις ρυθμίσεις που αρχικά έφερε το άρθρο 12, ουσιαστικά κατεδαφίζονται. 

Σήμερα το πρωί ο κύριος Υπουργός έκανε μισό βήμα και αυτό το μισό βήμα μας έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, γιατί νομίζω πως δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την διάθεσή μας να βοηθήσουμε. Γιατί στο ερώτημα «τι προτείνετε» και «ποια είναι η πραγματικότητα», ήμασταν συγκεκριμένοι και το επαναλαμβάνουμε και τώρα για να είμαστε ξεκάθαροι μεταξύ μας. 

Δεν είναι δυνατόν να λύσεις προβλήματα χωρίς να τα έχεις καταγράψει. Και η καταγραφή των προβλημάτων γίνεται μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία: Κατάρτιση κτηματολογίου και σύνταξη δασικών χαρτών. 

Αγαπητοί συνάδελφοι, η όλη συζήτηση, ουσιαστικά, αφορά κατά 99% μια συγκεκριμένη περιοχή, που είναι η Αττική. Το επαναλαμβάνω διαρκώς για τον απλούστατο λόγο ότι στην Αττική αυτή την ώρα υπάρχουν από το 2010 χάρτες για το σύνολο, σχεδόν, της Ανατολικής Αττικής και οι χάρτες αυτοί δεν αναρτώνται. Αναρτώνται, δεν κυρώνονται. Έχουν υποβληθεί τρεις χιλιάδες ενστάσεις και αυτές δεν αντιμετωπίζονται, είτε γιατί υπάρχουν προβλήματα είτε γιατί υπάρχει αδυναμία. 

Φτάνουμε, μάλιστα, στο σημείο τη χρονιά που μας πέρασε, παρ’ ότι υπήρχε συγκεκριμένο ποσό, να υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα έλλειψης χρηματοδότησης για να προχωρήσουν οι συγκεκριμένες εργασίες. Τα κουβεντιάσαμε άλλη μέρα, όταν ήταν ο κ. Μανιάτης και πραγματικά εκπλήσσομαι γιατί επί πέντε ημέρες ο αρμόδιος Υπουργός δεν εμφανίστηκε, ενώ αντίθετα ήρθε, όταν έγινε συζήτηση για το Κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες, που ουσιαστικά είναι ένα μέρος των θεμάτων που συζητάμε. 

Άρα, πώς θέλετε εμείς να συμφωνήσουμε γι’ αυτό που επιχειρείτε να κάνετε, το οποίο ουσιαστικά θα «κουκουλώσει» όλα αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν; Και βεβαίως, προσεγγίζοντας οριζόντια τέτοιου είδους ζητήματα, καταλαβαίνετε τι θα γίνει από πλευράς επιβράβευσης καταπατητών. Γιατί είπαν πολλοί: «Μα, επιμένεις, ρε Αποστόλου, στους καταπατητές;». 

Σας είπα και το πρωί και το επαναλαμβάνω: Είναι παραδοχή της Διαχειριστικής Αρχής της δημόσιας περιουσίας. Αναφέρει: «Έχουμε τετρακόσιες τριάντα χιλιάδες στρέμματα». Αυτό το 2012. Αργότερα, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουμε, θα είναι τριάμισι χιλιάδες στρέμματα καταπατημένα σε όλη την Ελλάδα. Να μην τα δούμε αυτά; Να μην υπερασπιστούμε, επιτέλους, τη δημόσια περιουσία μέσα από τη διαδικασία που σας είπα προηγουμένως; Είναι ένα θέμα, κύριε Πρόεδρε. Διότι ενώ, όπως είπα, το πρωί έγινε ένα βήμα, ήρθε μετά ο κ. Δένδιας και τελικά φάνηκε ότι δεν μπόρεσε να αποφύγει την πίεση από την πλευρά του κυρίου Αναπληρωτή Υπουργού. 

Εγώ όταν έλεγα εδώ και καιρό ότι πρόκειται για ρουσφετολογικές παρεμβάσεις, ήξερα ότι η συγκεκριμένη παράγραφος αφορούσε ιδιαίτερα την Πεντέλη και την Πάρνηθα και ό,τι έχει γίνει την περίοδο πριν από το 1975, όσον αφορά αυτές τις παραλείψεις και τα πληροφοριακά έγγραφα.

Εμείς, λοιπόν, τα ξεκαθαρίζουμε, κύριε Πρόεδρε, όχι μόνο γι’ αυτό το κομμάτι, από την ώρα που ουσιαστικά υπάρχει μια πάρα πολύ σοβαρή υπαναχώρηση Σας είπα ότι καλύπτει πάρα πολλά τέτοιου είδους θέματα. Η ίδια η Επιστημονική Επιτροπή λέει: Τι πάει να πει; Γιατί δεν διευκρινίζεται η έννοια «έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα»; Ένα λόγος, λοιπόν, είναι αυτός. Κύριε Πρόεδρε το είδατε και εσείς: Από το απόγευμα πηγαίνουν τα έγγραφα στον κύριο Υπουργό. Δέχεται ή δεν δέχεται τις τροπολογίες. Τις καταθέτουμε κ.λπ. Είναι μια διαδικασία που μας προσβάλλει. 

Εμείς, λοιπόν, και για το ζήτημα που αφορά το συγκεκριμένο άρθρο και τη συγκεκριμένη συμπεριφορά με τις τροπολογίες, αλλά και βέβαια για το μεγάλο κομμάτι της COSCO, που είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα για εμάς, αποχωρούμε. 

Σας αφήνουμε, αγαπητοί κύριε Υπουργοί, και να είστε σίγουροι ότι σε ένα πάρα πολύ σύντομο διάστημα θα κληθούμε να τα αντιμετωπίσουμε, γιατί τα γνωρίζουμε τα προβλήματα."