Βαγγέλης Αποστόλου: Θηλιά στο λαιμό των πυρόπληκτων του 2007 η «εποποιία» Λιβανού- Δούκα.

Χαλκίδα, 31 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, με αφορμή την απόρριψη της προσφυγής της χώρας μας κατά της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε., με την οποία κρίθηκαν παράνομα τα μέτρα που πάρθηκαν το 2007:

«Η εποποιία, κατά τον πρώην Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Λιβανό, ήταν ο χαρακτηρισμός της κυνικής ομολογίας του Δημάρχου Σπάρτης κ. Δούκα, στελέχους της Ν.Δ. και πρώην Υπουργού, ότι με το μοίρασμα των χρημάτων παραμονές των εκλογών γύρισαν το παιχνίδι.

Ασφαλώς και έπρεπε να στηριχτούν οι πληγέντες από τις πυρκαγιές, όμως οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν δεν στοιχειοθέτησαν αυτή την αναγκαιότητα, με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με νέα απόφασή της ( 2020/394 της 7ης Οκτωβρίου 2019) να μην εγκρίνει τα μέτρα που εφάρμοσε η χώρα μας, με τη μορφή επιδοτήσεων επιτοκίου και εγγυήσεων που συνδέονται με τις πυρκαγιές του 2007.

Για την απόφαση αυτή η Ελληνική Δημοκρατία ζήτησε την ακύρωση της, αλλά με, πρόσφατη απόφασή του στις 19/10/2022 το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή.

Αναμενόμενο το αποτέλεσμα αφού όλοι γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια την αρχή Deggendorf με πιο συστηματικό τρόπο. Κάθε αποδέκτης οφείλει να επιστρέψει όποια παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση έχει λάβει. Μάλιστα για αυτούς τους αποδέκτες το κάθε μέλος κράτος οφείλει να αναστείλει την καταβολή νέας ενίσχυσης.

Η παραδοχή των στελεχών της Ν.Δ για γύρισμα του παιχνιδιού ξεσκεπάζει από μέσα το πραγματικό παλαιοκομματικό πρόσωπο της ΝΔ, και αναδεικνύει περίτρανα τον τρόπο που έχουν συνηθίσει να διαχειρίζονται τις κοινωνικές ανάγκες, τον σεβασμό στο δημόσιο χρήμα, αλλά κυρίως για το πως αντιλαμβάνεται τον ρόλο του πολίτη, ως πιόνι στο παιχνίδι για την κατάκτηση της εξουσίας μέσω των πελατειακών σχέσεων.

Είναι μάλιστα σημαδιακές οι αναφορές αυτές γιατί έγιναν την ημέρα που στο Γενικό Δικαστήριο η Ελλάδα προσπαθούσε να αποδείξει ότι όλες αυτές οι μη κοινοποιηθείσες κρατικές ενισχύσεις δεν ήταν παράνομες και δεν εξυπηρετούσαν άλλους σκοπούς.

Δυστυχώς όμως αυτή η συγκεκριμένη πρακτική που ομολόγησαν τα στελέχη της ΝΔ, δεν είναι η μοναδική, ανάλογα τέτοια παιχνίδια έχει κάνει πολλές φορές η συντηρητική παράταξη στον αγροτικό χώρο, συνεπής πάντα στις αρχές του πελατειακού κράτους.

Επειδή μεταξύ άλλων και η υπόθεση των πυρκαγιών έχει συμπεριληφθεί στο Ν.4920/2022 άρθρο 218 για συμψηφισμό με τυχόν ενισχύσεις Covid, περιμένουμε την αντίδραση της κυβέρνησης, θα μείνει απαθής και θα οδηγήσει την χώρα σε νέους καταλογισμούς ή θα αντιμετωπίσει με την πρέπουσα σοβαρότητα το θέμα διορθώνοντας προηγούμενες λανθασμένες επιλογές της.».

Βαγγέλης Αποστόλου: Στόχος τους είναι η άλωση του δασικού οικοσυστήματος της χώρας

Χαλκίδα, 26 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στην Ολομέλεια της Βουλής με θέμα συζήτησης το σ/ν του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/944 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την τροποποίηση της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ και άλλες περιβαλλοντικές διατάξεις».

“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν και διατάξεις στο νομοσχέδιο που συζητάμε, όπως για παράδειγμα αυτές που αφορούν το δασικό χώρο, για τις οποίες έχω την αίσθηση ότι δεν ακούστηκαν αρκετές παρεμβάσεις. Ιδιαίτερα για το δασικό χώρο, γιατί δεν πρέπει να ανησυχούμε μόνο όταν βλέπουμε πυρκαγιές, αλλά κυρίως πρέπει να ανησυχούμε την προηγούμενη περίοδο, όταν γίνεται η διαχείριση των εκτάσεων.

Οι παρεμβάσεις που κάνετε, κύριοι της κυβέρνησης, την τελευταία περίοδο στο δασικό χώρο δείχνουν ότι έχετε ένα στόχο, να αλώσετε το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας, παραδίδοντας στους επιχειρηματίες των ΑΠΕ, τις προστατευόμενες περιοχές και τις περιοχές Natura, ενώ την ίδια στιγμή εξουδετερώνετε τις πράξεις κήρυξης αναδασωτέων σε εκατομμύρια στρέμματα, εισάγοντας την κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου.

Το άρθρο 24 του Συντάγματος, που πολλές φορές ως τώρα, η παράταξή σας επιχείρησε να κατεδαφίσει, αλλά αντισταθήκαμε εμείς, κατοχυρώνει ρητά την αρχή της αειφορίας, ορίζοντας πως απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και δασικών εκτάσεων εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση τους που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

Και είναι το άρθρο 117 του Συντάγματος που υπερασπίζεται αυτή την αειφορία, εισάγοντας το περιβαλλοντικό ισοζύγιο με τη διατύπωση ότι «δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώνονται... δεν αποβάλλουν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν. Κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».

Μάλιστα για το άρθρο 117 δεν είχε υπάρξει η παραμικρή αμφισβήτηση, πλην της αδιανόητης απόφασης 2499 /2012 του ΣτΕ που αναφέρει ότι «σκοπός της διάταξης του άρθρου 107 του Συντάγματος, παρά την απόλυτη διατύπωσή της, δεν ήταν η παντελής απαγόρευση οποιασδήποτε επέμβασης σε αναδασωτέα έκταση, εντάσσοντας ουσιαστικά στο συγκεκριμένο ύψιστο δημόσιο συμφέρον το αίτημα για την εγκατάσταση των ΑΠΕ.

Βέβαια την απόφαση αυτή καταρρίπτει σήμερα και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής που ρητά αναφέρει ότι οι συγκεκριμένες πράξεις κήρυξης αναδασωτέων δεν μπορούν να ανακληθούν -διαβάστε τη σχετική αναφορά στο άρθρο 65.

Κι ενώ την ίδια στιγμή δεν εντάσσονται και πολύ σωστά, οι χιλιάδες κτηνοτρόφοι που την επομένη των πυρκαγιών εκτοπίζονται, όσοι αντέξουν, γιατί οι εκτάσεις που είχαν εγκαταστήσει και βοσκούσαν τα ζώα τους κρίθηκαν αναδασωτέες. Γι αυτούς πρέπει να βρεθεί λύση κι όχι για τους προηγούμενους που έχουν αλώσει τη χώρα.

Επιχειρήσατε και στη Β. Εύβοια ενώ φλεγόταν να εγκαταστήσετε ανεμογεννήτριες. Η αντίσταση των κατοίκων δεν σας άφησε.

Επιχειρήσατε επίσης με τον κλιματικό νόμο να φέρετε με τροπολογία το περιεχόμενο του άρθρου 65 για άρση αναδασώσεων. Την αποσύρατε μετά την αντίδρασή μας. Την ξαναφέρνετε τώρα, εξουδετερώνοντας ένα από τα βασικότερα άρθρα του εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος, του 998/79.

Αναφέρετε επίσης ότι οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν από τη μερική ή ολική κύρωση των δασικών χαρτών. Δεν γνωρίζετε ότι η μερική κύρωση έχει κριθεί από το ΣτΕ αντισυνταγματική; Γιατί την επαναφέρετε;

Αλήθεια γιατί ξεχνάτε μια άλλη διαδικασία για την εγκατάσταση των ΑΠΕ, το χωροταξικό, που οι δικοί σας, ο Δαγούμας, ο Μπακαγιάννης θεωρούν ως απαραίτητη;

Βέβαια τα πράγματα γίνονται χειρότερα με τη γνωστή εγκύκλιο του Γ. Γραμματέα Δασών, που εισάγει την κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου, αφού πλέον μόνο το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να αναδείξει με στοιχεία τη κυριότητα κι όχι ο ιδιώτης.

Το τεκμήριο αυτό υπάρχει, όχι επειδή θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν τις άγριες γαίες, αλλά γιατί απορρέει από τις Συνθήκες Απελευθέρωσης της χώρας.

Για σας η συμβίβαση του 1835 δεν λέει τίποτα. Για μας λέει ότι το Ελληνικό Δημόσιο έχει το δικαίωμα να προβάλλει το τεκμήριο κυριότητας στις μη καλλιεργούμενες και μη οικοδομήσιμες εκτάσεις. Καταθέτω σχετική μελέτη ενός αξιόλογου επιστήμονα, του Λευτέρη Φραγκιουδάκη για να προβληματιστούν οι συνεργάτες σας τι συμβαίνει με τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας.

Τέτοιες εκτάσεις είναι όντως τα περισσότερα ελαιοπερίβολα, που όμως έχουν συνδεθεί με νομές που φτάνουν μέχρι σήμερα, χωρίς αναζητήσεις κυριότητας. Αρκεί η Δήλωση ΟΣΔΕ για να τεκμηριωθεί σε αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή χρήσης.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις υπερασπίστηκαν το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι πρόκειται για μαχητό τεκμήριο, που παρέχει δυνατότητες αναγνώρισης κυριότητας και σε τρίτους.

Είτε με νομοθετική παρέμβαση του ελληνικού κράτους, από την πρώτη με το Βασιλικό Διάταγμα του 1836 μέχρι και τη πιο πρόσφατη του νόμου 3203/2003, είτε με αναγνωριστικές αποφάσεις του υπουργού Γεωργίας κατόπιν γνωμοδότησης του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών στο οποίο προσέφυγαν οι ενδιαφερόμενοι, είτε με αμετάκλητες αποφάσεις των τακτικών δικαστηρίων. Αρκεί να ακολουθηθούν οι νόμιμες διαδικασίες.

Πριν ένα χρόνο το τριμελές εφετείο Θεσσαλονίκης εξέδωσε μία απόφαση, που στηρίχτηκε στο τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου,με τη οποία απέρριψε τη διεκδίκηση από το Άγιον Όρος και συγκεκριμένο ιδιώτη μίας έκτασης 17.000 στρ στη Χαλκιδική. Τι θα κάνετε; Θα την ανατρέψετε; Πιστεύετε δηλαδή ότι την διεκδικούσαν για αγροτική χρήση;

Και κλείνω με την πλατφόρμα για τη λεγόμενη τακτοποίηση των αυθαιρέτων στα δάση, που δεν είναι κάτι διαφορετικό από μια ακόμη απόπειρα εγκλωβισμού του προβλήματος στις γνωστές οικιστικές πυκνώσεις, που απορρίφθηκαν ως αντισυνταγματικές, τόσο με απόφαση του πέμπτου Τμήματος του ΣτΕ, όσο και της ολομέλειας.

Εσείς όχι μόνο δεν συμμορφωθήκατε με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά και επανέρχεστε οδηγώντας τα πράγματα σε Προεδρικά Διατάγματα για να κερδίσετε χρόνο.

Όλη αυτή η διαδικασία για να φτάσει ως πρόταση στο ΣτΕ απαιτεί χρόνο, που σημαίνει ότι όσοι πολίτες υποβάλουν αίτημα δεν θα αποφύγουν την αιχμαλωσία των εκλογών.

Γι αυτό και η ανταπόκριση ως σήμερα είναι ελαχιστότατη. Από τα εκατοντάδες χιλιάδες αυθαίρετα ανταποκρίθηκαν σε ένα μήνα λιγότερα από εκατό.

Το έχω ξαναπεί: Η αντιμετώπιση αυτής της παράνομης δόμησης προαπαιτεί την άμεση καταγραφή των αυθαιρέτων και την κατάταξή τους κατά χρόνο κατασκευής, κατά χρήσεις γης, κατά παραβατικότητα πολεοδομική και κατά κοινωνικές ανάγκες που καλύπτουν.

Η καταγραφή αυτή δεν είναι δύσκολη και μπορούσε ήδη να έχει ενταχθεί στη διαδικασία κατάρτισης του εθνικού κτηματολογίου και των δασικών χαρτών, μέχρι το στάδιο της ανάρτησης. Σε αυτό το στάδιο πρέπει να γίνει η οποιαδήποτε θεραπεία των προβλημάτων που η νομιμοποίησή τους αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και τη νομολογία του ΣτΕ και δεν είναι άλλη από το χωροταξικό και το πολεοδομικό σχεδιασμό.”

Πως χάθηκε η προστασία της φέτας στις διεθνείς αγορές

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Agrenda Σάββατο 22- Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2022

Στις 12 Οκτωβρίου ολοκληρώθηκε στη Βουλή ένας κύκλος διαδικασιών που παρέδωσε το εμβληματικότερο προϊόν της γεωργίας μας, τη φέτα, έρμαιο στις διεθνείς αγορές. Πρόκειται για την εμπορική συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Καναδά, που ακολούθησε αυτήν με το ίδιο περιεχόμενο της 12/02/2021 με τη Νότια Αφρική.

Ας δούμε όμως πώς φτάσαμε εδώ και τι έπρεπε να κάνουμε για να μη φτάσουμε.

Τι παραλάβαμε εμείς ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Μια καταρχήν συμφωνία του Οκτωβρίου του 2014, όταν προήδρευε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο πρώην πρωθυπουργός, ο κ. Σαμαράς, η οποία προέβλεπε με βάση το Πρωτόκολλο 3 την πλήρη προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων πλην τριών προϊόντων της Ελλάδας, τη Φέτα, την Ελιά Καλαμάτας και τη Ρετσίνα. Τα προβλήματα όμως που δημιούργησε αυτή η κατ' αρχήν συμφωνία είναι πολλά, με χαρακτηριστικότερο αυτό του Πρωτοκόλλου 3 που αφήνει εκτός πλήρους προστασίας 3 από τα 29 ελληνικά προϊόντα, μεταξύ των οποίων τη φέτα.

Έτσι η συμβαλλόμενη χώρα θα χρησιμοποιεί ανενόχλητη τις ονομασίες ελληνικών ΠΟΠ και ΠΓΕ στην αγορά της, όπου υπάρχουν τουλάχιστον από το 1975 τυριά που κυκλοφορούν με την ονομασία «φέτα» και ουσιαστικά έχουν δημιουργήσει τη ζήτηση για το συγκεκριμένο τυρί όλα αυτά τα χρόνια. Επόμενο είναι να συνεχίσουν να διακινούν οποιοδήποτε λευκό τυρί, από αγελαδινό γάλα κυρίως, με την ονομασία «φέτα». Συνεπώς, θα παγιωθεί η κατάχρηση του όρου «φέτα» από όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις δύο συμβαλλόμενες χώρες.

Ειδικά για τα προϊόντα του αγροτικού χώρου, ενώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα χειριζόταν ο επίτροπος Γεωργίας, στη χώρα μας ήταν αρμοδιότητα των υπουργείων Εξωτερικών και Ανάπτυξης, που είχαν ουσιαστικά αποδεχθεί την κατάσταση. Από την πλευρά του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη αντίδραση.

Αυτή την κατάσταση παραλάβαμε ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015.

Τι κάναμε εμείς; Στο πρώτο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, τον Μάρτιο του 2015, σε παρέμβασή μου αναφέρθηκα στις δύο συμφωνίες που θα μας δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα και είναι η SADC με τη Νότια Αφρική και η CETA με τον Καναδά, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές.

Υπήρξαν αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον επίτροπο Γεωργίας κ. Hogan στις οποίες δηλώναμε ξεκάθαρα ότι τα αποτελέσματα αυτών των συμφωνιών είναι εξαιρετικά δυσμενή για τη χώρα μας. Από τον Ιανουάριο του 2016 η ελληνική πλευρά βρισκόταν σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να βρεθεί τρόπος επίλυσης του προβλήματος στη συμφωνία, αλλά και του σωρευτικού προβλήματος που είχε δημιουργηθεί για την προστασία των ελληνικών Γ.Ε. στο σύνολο των εμπορικών συμφωνιών που διαπραγματευόταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η επιμονή και η αποφασιστικότητα στις διαπραγματεύσεις μας έφεραν καρπούς σε ένα παιχνίδι όπου είμαστε μόνοι μας. Αποδεχθήκαμε την προσωρινή έναρξη της συμφωνίας με τη Ν. Αφρική τον Οκτώβριο του 2016, με τον όρο ότι η Κομισιόν θα λάβει ρητά υπόψη τις ανησυχίες της Ελλάδας για τις Γ.Ε.

Γι' αυτό και δεσμεύτηκε να επιτύχει το καλύτερο δυνατό επίπεδο προστασίας για τις καταχωρισμένες Γ.Ε. της Ένωσης στις τρέχουσες ή μελλοντικές διαπραγματεύσεις εμπορικών συμφωνιών εντός πέντε ετών από την έναρξη ισχύος της προσωρινής Ε.Ε.-SADC. Δηλαδή μέχρι τον Οκτώβριο του 2021 να έχει ξεκινήσει και την αναθεώρηση με στόχο εντός πενταετίας να μη χρησιμοποιείται ο όρος «φέτα» σε κανένα προϊόν της Νότιας Αφρικής. Ανάλογη δέσμευση υπάρχει και για τη συμφωνία CETA με το Καναδά.

Οι παραπάνω δεσμεύσεις δεν είναι απλά λόγια, αποτελούν το περιεχόμενο της Δήλωσης που συμφωνήσαμε στο Αϊντχόβεν της Ολλανδίας στις 29/5/2016 ο Επίτροπος κ. Hogan με τον κ. Francis εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι εγώ με τον Γ. Γραμματέα κ. Χαρ. Κασίμη εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης, η οποία ενσωματώθηκε στη συμφωνία, όπως επίσης ενσωματώθηκε και η διακριτή δήλωση της Ελλάδας που επικαλείται τη Δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν και σημερινός Επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς χαρακτήρισε τη συμφωνία έτσι όπως διαμορφώθηκε ως άνευ προηγουμένου επιτυχία, αφού με τη Δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ελλάδας, που ενσωματώθηκαν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεσμεύεται να δρομολογήσει διαδικασία αναθεώρησης του σχετικού με τις Γ.Ε. Πρωτοκόλλου 3 με στόχο να πετύχει το ίδιο επίπεδο προστασίας για όλες τις Γ.Ε. που περιλαμβάνονται στο πρωτόκολλο, συμπεριλαμβανομένης της φέτας.

Έτσι είχαμε στα χέρια μας μια δέσμευση-μέρος της συμφωνίας που μας έδινε το δικαίωμα ακόμη και να μην προχωρήσουμε στις κυρώσεις αν δεν είχαν ολοκληρωθεί όλες οι παράμετροι της συμφωνίας.

Δυστυχώς η σημερινή Κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να υλοποιηθεί η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αντίθετα με τις δύο κυρώσεις που προχώρησε όχι μόνο απεμπόλησε το δικαίωμά μας που απορρέει από τη συμφωνία, αλλά και παρέδωσε τη φέτα στους σφετεριστές της.

Δεν μπόρεσα να εξηγήσω επίσης και τη στάση του Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τους αγνόησαν ή αδιαφόρησαν; Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο.

Όλοι όσοι συνέβαλαν στην κύρωση των συγκεκριμένων συμφωνιών και είναι να γνωρίζουν ότι αυτές θα αποτελούν πλέον τον πολιορκητικό κριό στις διεθνείς αγορές για τα αγροτικά προϊόντα της χώρας μας.

Ήδη η Γαλλία και η Δανία βάζουν θέμα επανεξέτασης της ένδειξης «ΦΕΤΑ». Και στόχος τους είναι να γεμίσει η ευρωπαϊκή αγορά και βεβαίως και η χώρα μας με λευκό τυρί «τύπου φέτα» από αγελαδινό γάλα.

Και κλείνω με ένα ερώτημα: Έχουμε δυνατότητες, έστω κι αυτή την ώρα να ανατρέψουμε την κατάσταση; Μετά την πρόσφατη κύρωση με το Καναδά τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Μόνη μας ελπίδα είναι να ζητήσουμε και να πετύχουμε την επανεξέταση του πρωτοκόλλου 3 για την πλήρη προστασία της φέτας και της ελιάς Καλαμάτας.

Βαγγέλης Αποστόλου: Δεν υπηρετούν το περιβαλλοντικό ισοζύγιο – καταργούν το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου

 Χαλκίδα, 21 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τοποθέτηση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και εμπορίου με θέμα συζήτησης το σ/ν του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/944 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την τροποποίηση της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ και άλλες περιβαλλοντικές διατάξεις».

“Έχετε δημιουργήσει μια εικόνα ότι δεν γνωρίζετε τι σημαίνει αειφορία, τι σημαίνει και πως υπηρετείται το περιβαλλοντικό ισοζύγιο στο δασικό οικοσύστημα της χώρας μας. Δεν είναι μια στατική απεικόνιση. Και μόνο η προσέγγιση του άρθρου 117 παρ. 3 του Συντάγματος που αναφέρει ότι δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν δεν αποβάλλουν το χαρακτήρα που είχαν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό. Αυτόν τον άλλο περιορισμό όντως το άρθρο 24 τον ξεπερνά, αλλά μόνον αν προέχει για την Εθνική Oικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον. Και βέβαια ιδιαίτερα για λόγους πολεοδόμησης τέτοια αλλαγή χρήσης δεν προβλέπει ούτε και ο εκτελεστικός νόμος 998/79 του άρθρου 24.

Δύο από τα μεγάλα προβλήματα που τελευταία σας απασχολούν και έπρεπε να συνδεθούν με το περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι οι Δασωμένοι Αγροί και τα Εκχερσωμένα Δάση.

Όντως οι δασωμένοι αγροί υπερτερούν των εκχερσωμένων δασών. Όμως και στις δύο περιπτώσεις η αποδοχή των αιτημάτων για αποχαρακτηρισμό θα λειτουργήσει αρνητικά για το περιβαλλοντικό ισοζύγιο, πόσο μάλλον όταν περιλαμβάνει και εκτάσεις που δεν δεσμεύουν την αγροτική χρήση εις το διηνεκές.

Για να ξεπεράσουν το πρόβλημα με τις πράξεις κήρυξης αναδασωτέων και τους δασωμένους αγρούς φέρνει μια εγκύκλιο ο Γενικός Γραμματέας Δασών με ημερομηνία 12/10/22 με την οποία καταργεί ουσιαστικά το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου στις άγριες γαίες.

Πριν από έναν χρόνο το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης εξέδωσε μια απόφαση - σταθμό για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, για μια υπόθεση που κράτησε 50 χρόνια και αφορά την απόρριψη της διεκδίκησης από το Άγιον Όρος και συγκεκριμένο ιδιώτη μιας έκτασης 17.000 στρ. στη Χαλκιδική.

Το σημαντικότερο όμως είναι η βάση στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση για την ισχύ του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου, “ότι η έκταση αποτελούσε δημόσια γαία του Οθωμανικού Δημοσίου, η οποία μετά την προσάρτηση των Νέων Χωρών περιήλθε στη κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου ως διαδόχου του Τουρκικού Δημοσίου”.

Το τεκμήριο αυτό υπάρχει όχι βέβαια επειδή θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν αυτές τις γαίες, αλλά γιατί απορρέει από τη Συνθήκη Απελευθέρωσης της Κωνσταντινουπόλεως (1832), το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830) και τις μετέπειτα συνθήκες προσαρτήσεων των Νέων Χωρών.

Το Ελληνικό Δημόσιο λοιπόν έχει το δικαίωμα να προβάλλει το τεκμήριο κυριότητας στις άγριες γαίες, δηλαδή στις μη καλλιεργούμενες και μη οικοδομήσιμες εκτάσεις.

Τι φέρνει η ρύθμιση του Γραμματέα; Διαβάζω από την εγκύκλιο τη σχετική διατύπωση: οι εν λόγω εκτάσεις θεωρούνται ιδιωτικές, εφόσον το Δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριότητας επ΄ αυτών βάσει τίτλου, διαθήκη, δωρεά, μη αρκούσης της επίκλησης του μαχητού τεκμηρίου κυριότητας.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα υπερασπίστηκαν το τεκμήριο κυριότητας και βέβαια στις περιοχές της ελληνικής επικράτειας που τις αφορά.

Και ως μαχητό σημαίνει ότι στο Δημόσιο ανήκουν όλες οι άγριες γαίες, πλην αυτών που αναγνωρίστηκαν με έναν εκ των νομίμων τρόπων. Είτε με νομοθετική παρέμβαση του ελληνικού κράτους, από την πρώτη με το Βασιλικό Διάταγμα του 1836 μέχρι και τη πιο πρόσφατη του νόμου 3203/2003, είτε με αναγνωριστικές αποφάσεις του υπουργού Γεωργίας κατόπιν γνωμοδότησης του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών στο οποίο προσέφυγαν οι ενδιαφερόμενοι, είτε με αμετάκλητες αποφάσεις των τακτικών δικαστηρίων. Αν ακολουθούσατε αυτές τις διαδικασίες τα προβλήματα θα ήταν πολύ λιγότερα.

Με τη σημερινή σας ρύθμιση αρχίζετε το ξήλωμα του τεκμηρίου κυριότητας. Κι αυτό θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη επιβράβευση των καταπατήσεων δημόσιας περιουσίας από καταβολής του ελληνικού κράτους.

Είναι δυνατόν να αποχαρακτηρίζετε εκτάσεις που έχουν κηρυχτεί με πράξη συνταγματικής ισχύος αναδασωτέες χωρίς να εξετάζετε το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης πράξης;

Πρόκειται για εκατομμύρια στρέμματα καταπατημένων εκτάσεων που θα φύγουν από τον αγροτικό χώρο, Πόσο μάλλον όταν ο αποχαρακτηρισμός τους δεν συνοδεύεται με την συγκεκριμένη υποχρέωση.”

Ζητούμενα στη νέα ΚΑΠ η πράσινη στροφή και η στήριξη της κτηνοτροφίας

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή Ευβοίας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελέυθερος Τύπος» την Τετάρτη 19/10/2022

Η φετινή Agrotica συμπίπτει με την έναρξη της προγραμματικής περιόδου της νέας ΚΑΠ, για την οποία παρότι οι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια, φτάσαμε δυστυχώς σήμερα στο σημείο να μην έχουμε ξεκάθαρες θέσεις για πολλά σοβαρά ζητήματα που εξακολουθούν να είναι σε εκκρεμότητα στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ασφαλώς ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι δε θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι η υλοποίηση της νέας ΚΑΠ θα συνδεόταν με απανωτές κρίσεις, από την κλιματική αλλαγή μέχρι την πανδημία, αλλά κυρίως με το πόλεμο στην Ουκρανία. Πάραυτα υπήρχε χρόνος, αφού τα εκκρεμή ζητήματα, που έχουν σχέση με το Στρατηγικό μας Σχέδιο (ΣΣ) για τον αγροτικό χώρο, την περιβαλλοντική συμμόρφωση και τη σύνταξη των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης (ΔΣΒ) ήταν υποχρεώσεις γνωστές στη σημερινή κυβέρνηση από την ανάληψη των καθηκόντων της το 2019.

Ένα από τα κεντρικά επίδικα της διαβούλευσης αφορούσε στην «Πράσινη Αρχιτεκτονική» της νέας ΚΑΠ. Η περιβαλλοντική διάσταση σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και την αυξημένη ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ως προς τα περιβαλλοντικά θέματα, οδήγησε στη διαμόρφωση μιας περισσότερο πράσινης ατζέντας και κατ΄ επέκταση στη δέσμευση για ενσωμάτωση της πράσινης στροφής στο σύνολο των πολιτικών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της ΚΑΠ.

Η διαβούλευση συνεπώς για τη νέα ΚΑΠ άπτεται του βαθμού ενσωμάτωσης σε αυτήν των κλιματικών και περιβαλλοντικών στόχων σε βάθος ουσιαστικά πενταετίας (2023-2027), με το Συμβούλιο Υπουργών να επιθυμεί μια ήπια προσαρμογή καθώς οι νέες και πιο φιλόδοξες δεσμεύσεις που θα χρειαστεί να αναλάβουν οι παραγωγοί προϋποθέτουν αφενός περισσότερο χρόνο προσαρμογής και αφετέρου περισσότερους πόρους, που όπως διαπιστώσαμε από τη συμφωνία για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο(ΠΔΠ) δεν θα διατεθούν, αφού οι πόροι του για τη νέα ΚΑΠ μειώθηκαν αισθητά σε επίπεδο ΕΕ.

Για να προχωρήσουν όμως οι ενισχύσεις της κτηνοτροφίας πρέπει να συμμορφωθούμε πλήρως και με τις περιβαλλοντικές δεσμεύσεις που αποτυπώνονται στο Στρατηγικό Σχέδιο (ΣΣ) που κατέθεσε με μεγάλη καθυστέρηση η σημερινή Κυβέρνηση και στην υποχρέωσή μας για την ολοκλήρωση των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης (ΔΣΒ).

Σύμφωνα με το Σ.Σ. της χώρας μας, οι κτηνοτρόφοι μπορούν να ενισχυθούν μέσω μίας μόνο ετήσιας παρέμβασης που αφορά στην περιβαλλοντική διαχείριση και βελτίωση των μόνιμων βοσκοτόπων, η οποία υλοποιείται από δύο δράσεις, την πρώτη που αφορά στη βελτίωση της περιβαλλοντικής κατάστασης βοσκήσιμων γαιών σε περιοχές που αντιμετωπίζουν κίνδυνο ερημοποίησης λόγω διάβρωσης και τη δεύτερη που αφορά στην εφαρμογή προγράμματος εμπλουτισμού και βελτιστοποίησης του σιτηρεσίου. Η πρώτη δέσμευση αφορά στους μη μετακινούμενους κτηνοτρόφους και η δεύτερη στους μετακινούμενους.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει την εφαρμογή του μέτρου αυτού χωρίς να έχει ακόμα ολοκληρώσει τη σύνταξη των ΔΣΒ, παρά τις μεγαλεπήβολες εξαγγελίες. Από το σχεδιασμό του μέτρου είναι φανερό ότι εγκαταλείπει τη σύνταξή τους, καθώς μετατίθεται στην ευθύνη του κτηνοτρόφου η κατάρτιση ενός ετησίου σχεδίου διαχείρισης βοσκοτόπου της εκμετάλλευσης, με τη συνδρομή «πιστοποιημένου» συμβούλου. Με δεδομένο ότι το ΣΣ δεν έχει εγκριθεί ακόμα, τίθεται υπό αμφισβήτηση αν υπάρχει επάρκεια χρόνου για την έγκαιρη προετοιμασία των κτηνοτρόφων και την πιστοποίηση των συμβούλων μέχρι το τέλος του 2022.

Από την ώρα που εμείς ως Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πείσαμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διευρύνει ανάλογα και τον ορισμό των βοσκοτόπων στο κανονισμό Οmnibus, εξασφαλίζοντας με αυτό να γίνουν επιλέξιμες προς ενίσχυση αρκετές βοσκήσιμες γαίες, και μάλιστα είχαμε και τα πρώτα αποτελέσματα: Αυξήσαμε τις επιλεξιμότητες, πράγμα που μας απέφερε την επιστροφή 445 εκατ. ευρώ από τα πρόστιμα που μας είχαν επιβληθεί από ελέγχους της Επιτροπής στα χρόνια 2009 έως και 2011 κυρίως και ανάλογο αποτέλεσμα επιστροφών θα υπάρξει μελλοντικά και για τα υπόλοιπα πρόστιμα της περιόδου 2012-2014, εναντίον των οποίων έχει γίνει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ανάλογη με τη προηγούμενη προσφυγή αποτελεί ολοκληρωτική καταστροφή η μη σύνταξή τους.

Η μη ολοκλήρωση των ΔΣΒ θα κάνει επίσης ασαφή τα κριτήρια με τα οποία θα οριστούν οι βοσκότοποι που έχουν προτεραιότητα, βρίσκονται δηλαδή σε κακή κατάσταση και αντιμετωπίζουν κίνδυνο ερημοποίησης. Είναι επίσης γνωστό ότι με την τεχνική λύση είναι διαφορετικοί αυτοί που κατανέμονται στους κτηνοτρόφους από αυτούς που χρησιμοποιούνται για βόσκηση.

Τα ερωτήματα πολλά: Πως θα εφαρμοστεί το μέτρο; Πως θα μετακινηθούν σε ορεινότερους βοσκότοπους οι κτηνοτρόφοι των νησιών;

Υπάρχει σχεδιασμός για τον τρόπο και τις περιοχές που θα μετακινηθούν οι κτηνοτρόφοι; Πότε θα καθοριστούν οι νέοι αυτοί βοσκότοποι; Πότε θα ενημερωθούν οι κτηνοτρόφοι για την υλοποίηση του μέτρου αυτού;

Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η συνεχιζόμενη και γενικευμένη ανυπαρξία στήριξης της ελληνικής κτηνοτροφίας προδιαγράφει την άμεση κατάρρευσή της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ προτείνει την άμεση ολοκλήρωση των ΔΣΒ, την ουσιαστική αποκατάσταση των υποβαθμισμένων βοσκοτόπων με κατάλληλα για βόσκηση είδη και την εξασφάλιση επαρκούς στήριξης των κτηνοτρόφων μας και μέσω του Στρατηγικού Σχεδίου της χώρας μας.

Βαγγέλης Αποστόλου: Η οργάνωση της αντιπυρικής προστασίας και η αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών χρειάζονται επανεξέταση

Χαλκίδα, 18 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εισηγήσεις του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος, με θέμα τη συζήτηση επί των εισηγήσεων και έγκριση της Έκθεσης της Επιτροπής, για την οργάνωση της αντιπυρικής προστασίας και την αποκατάσταση των πληττόμενων περιοχών:

«Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει σε ένα ορεινό χωριό της Β. Εύβοιας που στον ορίζοντά του αντικρίζεις σήμερα μόνο στάχτη και κάρβουνο. Αυτά που καταθέτω με τη σημερινή μου παρέμβαση στην Επιτροπή αποτελούν για μένα βιώματα και προσεγγίσεις μιας ζωής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πυρκαγιές στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας είχαμε και θα έχουμε γιατί στο μεσογειακό δασικό οικοσύστημά μας κυριαρχούν τα πυρόφιλα είδη, με βασικότερο τη χαλέπιο πεύκη. Κι αυτή η βλάστηση αν συνδυαστεί με τα μελτέμια, τις υψηλές θερμοκρασίες και το δύσκολο ανάγλυφο δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα για τους εμπρηστές. Και εμπρηστής δεν είναι η κλιματική αλλαγή. Είναι κάποιο ανθρώπινο χέρι, από τον εγκληματικά αμελή πολίτη που βάζει φωτιές για να κάψει κλαδιά, μέχρι το δημοτικό άρχοντα που παίρνουν φωτιά οι χωματερές του Δήμου του, τη ΔΕΗ με τους υποσταθμούς και τα καλώδιά της και την Πολιτεία που την επόμενη ημέρα σκέπτεται πως θα τακτοποιήσει τους καταπατητές. Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει και μεγεθύνει τις επιπτώσεις.

Στη χώρα μας κυριαρχούν δύο είδη πυρκαγιών, οι αγροτοδασικές, που αφορούν σε αγροτικού και δασικού χαρακτήρα εδάφη και οι περιαστικές, που αφορούν σε ένα ανθρωπογενές σύμπλεγμα δόμησης και βλάστησης. Και στις δύο χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση.

Ξεκινώ από τις αγροτοδασικές, δηλαδή τις πυρκαγιές της επαρχίας. Όταν έγινε η μεταφορά της ευθύνης της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική στη Πυροσβεστική Υπηρεσία το 1998 είχαμε και τότε πολλές φωτιές, αλλά ένα ελάχιστο ποσοστό εξελίσσονταν σε μεγάλες, γιατί υπήρχε έγκαιρη επέμβαση. Κι αυτή γινόταν βασικά από τους κατοίκους των πληττόμενων περιοχών, που ήταν κυρίως αγρότες και δασεργάτες, δηλαδή είχαν σχέση ζωής με τις καιγόμενες εκτάσεις.

Δυστυχώς, με τη μεταφορά αυτή άρχισε να βιώνει ο δασικός χώρος το παράδοξο, οι έχοντες ως απασχόληση τη διαχείριση του δάσους, δηλαδή οι δασικοί υπάλληλοι και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτό να μη συμμετέχουν όταν καιγόταν, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνθηκαν και οι κάτοικοι που ζούσαν από και μέσα στο δάσος.

Η απουσία όμως αυτή όχι μόνο επέτρεψε στη πλειοψηφία των πυρκαγιών να γίνονται μεγάλες, αλλά και έφερε κι ένα άλλο αποτέλεσμα, την εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της εναέριας καταστολής.

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ύπαρξη αρκετών εναέριων μέσων καταστολής αποτελεί πλέον αναγκαιότητα. Δεν μπορεί όμως αυτή η προσέγγιση να αναιρεί την πρόληψη ως το βασικότερο εργαλείο υπεράσπισής της.

Επίσης σημαίνει αντιπυρικός σχεδιασμός και εργασίες αντιπυρικής προστασίας που ξεκινούν από καθαρισμούς και φτάνουν μέχρι τις αντιπυρικές ζώνες. Σήμερα το 99% των δασών της χώρας μας στερείται διαχειριστικών εκθέσεων και αντιπυρικών σχεδίων.

Σημαίνει φύλαξη και περιπολίες στα δάση. Σήμερα τα δάση όχι μόνο δεν τα επισκέπτονται πλέον οι άνθρωποι, αλλά ούτε και μπορούν να τα σκίσουν τα αγριογούρουνα που έχουν επεκτείνει το ζωτικό τους χώρο μέχρι τις πλατείες των αστικών περιοχών.

Μα πάνω από όλα πρόληψη σημαίνει και έγκαιρη επέμβαση, δηλαδή ο χρόνος της πρώτης επέμβασης στα επεισόδια να μην ξεπερνά τα 10-15 λεπτά.

Για να υπηρετηθούν όλα αυτά όμως πρέπει να εξασφαλιστεί μια χρηματοδότηση τέτοια που τουλάχιστον θα εξισορροπεί την αντίστοιχη της καταστολής.

Παράλληλα όμως πρέπει να δούμε και μια άλλη καταστροφική οπτική. Οι πυρκαγιές αυτές αφορούν σε σημαντικό βαθμό και τον αγροτικό χώρο που συμβάλλει καθοριστικά στη διαβίωση των κατοίκων σε αυτές τις περιοχές. Περί τους 580.000 πολίτες σε όλη τη χώρα έχουν κύριο ή συμπληρωματικό εισόδημα από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ειδικά η γεωργία από τις πυρκαγιές αυτές χάνει κάθε χρόνο περισσότερα από 50.000 στρ. καλλιεργειών, αλλά και άλλες υποδομές.

Επίσης το 50% των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα χρησιμοποιούνται πλέον και από τους κτηνοτρόφους είτε για βόσκηση, είτε για δήλωση ως επιλέξιμες στον ΟΣΔΕ για τις ενισχύσεις.

Όμως όταν οι εκτάσεις αυτές καίγονται κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και χάνουν τις δυνατότητες αυτές. Γι’ αυτό και μακροπρόθεσμα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται από πυρκαγιές, δηλαδή τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους δασεργάτες, τους μελισσοκόμους, να ασχολούνται ενεργά και με την αποκατάσταση και την προστασία των δασών.

Στις περιαστικές βέβαια πυρκαγιές πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στην οργάνωση της εθελοντικής δράσης.

Όλοι όσοι ασχολούνται σήμερα με την δασοπυρόσβεση χρειάζονται, αρκεί να έχουν συγκεκριμένους ρόλους στη συνεργασία.

Μια τέτοια πορεία στο μέλλον θα δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις ενός ορθού συντονισμού από αυτούς που θα γνωρίζουν καλύτερα όλες τις παραμέτρους που επηρεάζουν την πορεία κάθε επεισοδίου αρκεί προηγούμενα να έχει στελεχωθεί με το απαραίτητο προσωπικό και τους απαιτούμενους πόρους.

Το κυρίαρχο όμως μέλημα της επόμενης ημέρας, στις πληγείσες από πυρκαγιές περιοχές, αποτελεί ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εκείνων των παρεμβάσεων που θα διασφαλίσουν τη περιβαλλοντική αποκατάσταση.

Πρώτο βήμα η οριοθέτηση των καμένων και η καταγραφή τους, από την οποία πρέπει να αναδειχτούν, χωριστά, οι καταστροφές στα δασικού, αγροτικού και αστικού χαρακτήρα εδάφη.

Τα δασικά κηρύσσονται άμεσα αναδασωτέα σύμφωνα με το άρθρο 117 παρ. 3 που αναφέρει ότι κι αυτό ισχύει και για τις εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες από προηγούμενες πυρκαγιές, δηλαδή η εκ νέου κήρυξή τους είναι υποχρεωτική. Η πράξη κήρυξης αναδασωτέων των καμένων εκτάσεων πρέπει να παρακολουθείται μέχρι την ολοκλήρωσή της, μη επιτρεπομένης της αναστολής ή της κατάργησής της, αφού πρόκειται για υποχρέωση της Πολιτείας που έχει άμεση σχέση με συνταγματική υποχρέωση.

Μέχρι σήμερα συμβαίνει το παράδοξο: Καμία πράξη κήρυξης αναδασωτέων, δηλαδή από το 1975 που θεσπίστηκε συνταγματικά η συγκεκριμένη δέσμευση, δεν έχει ολοκληρωθεί, δηλαδή δεν εξετάστηκαν τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης πράξης.

Οι ζημιές στις υπόλοιπες εκτάσεις και στα ακίνητα πρέπει επίσης να καταγράφονται γιατί συνδέονται με τη διαβίωση των πληγέντων. Είναι πολλοί οι κάτοικοι που έχουν σχέση ζωής με όλες αυτές τις εκτάσεις, είτε με κύριο, είτε με συμπληρωματικό εισόδημα και γι αυτό το πρώτο που ζητούν είναι να τους καταβληθούν έγκαιρα οι αποζημιώσεις και οι ενισχύσεις που δικαιούνται.

Πάνω από όλα όμως βασικό ζητούμενο για αυτούς είναι να μείνουν στις ρίζες τους, να συνεχίσουν τη δουλειά που είχαν ή και μια άλλη που θα τους προτείνονταν.

Την ίδια βέβαια στιγμή πρέπει να αρχίσουν οι εργασίες περιβαλλοντικής αποκατάστασης, δηλαδή της αντιδιαβρωτικής και αντιπλημμυρικής προστασίας των καμένων, εργασίες που πρέπει να εκτελεστούν πριν μπει ο Χειμώνας.

Στην περιβαλλοντική αποκατάσταση πρέπει να ενταχθεί και η αντιμετώπιση της καμένης ξυλείας. Χρειάζεται να γίνουν υλοτομίες για να απομακρυνθεί το πολύ σε 2 χρόνια από την πυρκαγιά.

Κι επειδή πολλά λέγονται για νέα δάση μετά τις πυρκαγιές, που αφήνουν ακόμη ανοιχτά ζητήματα αλλαγής χρήσης, να ξεκαθαριστούν από την αρχή δύο πράγματα:

1) Όχι μόνο πρέπει να αφήνεται στη φύση το αναγεννητικό έργο, αλλά και να βοηθιέται γι αυτό και

2) η δασοπροστασία ως δραστηριότητα να ανήκει αποκλειστικά στους ανθρώπους του Δάσους.

Σχετικά όμως με τα δάση, καμένα και μη, θα εμφανιστούν και πολλά ζητήματα που πρέπει να απαντηθούν, όπως της κυριότητας, της δάσωσης αγρών, της λειτουργίας των αναγκαστικών δασικών συνεταιρισμών, αλλά και των συνεταιρισμών εργασίας.

Πριν από την καταστροφή γύρω από τα δάση, δραστηριοποιούνταν κι ένας κόσμος που η σχέση του με το δάσος ήταν αυτή που του εξασφάλισε τη παραμονή στα χωριά του, όπως οι ρητινοκαλλιεργητές που η δραστηριότητά τους συνδέεται με τη Χαλέπιο πεύκη, το κατ΄ εξοχήν πυρόφιλο είδος που υφίσταται τις μεγαλύτερες καταστροφές, οι δασεργάτες, και τα μέλη των δασικών συνεταιρισμών. Όλοι αυτοί λόγω της καταστροφής πρέπει να απασχοληθούν με εργασίες διαχείρισης των δασών, από την καλλιέργεια μέχρι τη φύλαξη.

Για τους ρητινοκαλλιεργητές, που αποτελούν και την πλειονότητα, αυτό πρέπει να γίνει μέχρι να δοθεί η δυνατότητα επαναπροσέγγισης της ρητινοκαλλιέργειας. Για τους υπόλοιπους η δασική απασχόληση να εξακολουθήσει να υπάρχει, ιδιαίτερα στη διαχείριση και την πρόληψη.

Πρέπει όμως να φροντίσουμε και δύο άλλες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τα δάση και υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Αυτές είναι η αιγοπροβατοτροφία και η μελισσοκομία.

Πέραν της εξασφάλισης ζωοτροφών οφείλουμε να βρούμε και τις εκτάσεις εκείνες που θα επιτρέπουν την άσκηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων. Η κατάσταση είναι πιο δύσκολη για τους κτηνοτρόφους, αλλά πρέπει να βρεθεί μια λύση χαρακτηρισμού ως βοσκήσιμων γαιών συγκεκριμένων χορτολιβαδικών εκτάσεων εκτάσεων με χαμηλή ξυλώδη βλάστησης και απόδοσής τους στην κτηνοτροφία.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια ολιστική προσέγγιση για ένα δάσος που μπορεί να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση. Παρέμβαση διαφοροποίησης της βλάστησης μπορεί και πρέπει να υπάρξει σε σημεία που η αναγέννηση δεν θα προχωρήσει και ιδιαίτερα σε περιοχές γύρω από χωριά και οικισμούς, όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν κυρίως δασικά είδη που καθυστερούν την επέκταση των πυρκαγιών, αλλά και διασφαλίζουν στους κατοίκους κάποιο εισόδημα.

Με μια τέτοια συστηματική υπηρέτηση όλων των παραπάνω είναι σίγουρο ότι όλο το φυσικό περιβάλλον που καταστράφηκε μπορεί να επανέλθει στη προτέρα της καταστροφής κατάσταση, η οποία θα επιτρέψει σε όλους όσους είχαν κάποια σχέση με την αποκατάσταση, να συνεχίσουν και με τη προστασία του.»

Βαγγέλης Αποστόλου: Καταργούνται τα Π.Δ. στην εκπόνηση στρατηγικών για περιβαλλοντικά ζητήματα.

Χαλκίδα, 13 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, κατά τη συζήτηση σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, του σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ίδρυση, ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των Επιχειρηματικών Πάρκων - Ενιαίο πλαίσιο ρύθμισης για τους φορείς Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης»

«Το Νομοσχέδιο που συζητάμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποτίθεται ότι έχει ως στόχο να προσελκύσει επενδυτές, αλλά αυτό που κάνει είναι όχι μόνο να βλάπτει το περιβάλλον, αλλά και τις ήδη νόμιμα λειτουργούσες επιχειρήσεις.

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις δημιουργούνται οι προϋποθέσεις επιβάρυνσης των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, γιατί θα υπάγονται υποχρεωτικά στο νέο καθεστώς, χωρίς την πρόβλεψη του χρονικού ορίζοντα προσαρμογής των πέντε ετών και χωρίς προϋποθέσεις και όρους, τουλάχιστον εκ των προτέρων γνωστούς και συγκεκριμένους, πότε ο Φορέας Ανάπτυξης και Διαχείρισης θα λάβει δημόσια επιχορήγηση.

Έτσι ο Φορέας Διαχείρισης, που για τους υφιστάμενους Οργανωμένους Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων είναι η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, προκειμένου να λάβει τη δημόσια επιχορήγηση διατάσσει την υπαγωγή των ήδη υφιστάμενων Δραστηριοτήτων στο νέο καθεστώς, σε οποιοδήποτε χρόνο κρίνει αυτή, χωρίς ειδικότερες προϋποθέσεις και όρους υπαγωγής, χωρίς να προκύπτει η αναγκαιότητα των νέων έργων και υποδομών ή η αναβάθμιση των ήδη υφισταμένων, χωρίς τη συναίνεση των ιδιοκτητών γης, οι οποίοι και θα επιβαρύνονται με τις σχετικές δαπάνες των υποδομών.

Είναι προφανές λοιπόν ότι το νέο σχέδιο νόμου δεν μπορεί να εφαρμοστεί αυτούσιο στις ήδη εγκατεστημένες επιχειρήσεις, χωρίς να ανατρέπονται κεκτημένα και περιουσιακά δικαιώματά τους.

Επιπλέον ο Φορέας Διαχείρισης θα έχει τη δυνατότητα να τροποποιεί μονομερώς τους εκάστοτε Κανονισμούς Λειτουργίας, χωρίς την οποιαδήποτε συμμετοχή της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών γης.

Με βάση την προβλεπόμενη διαδικασία χωροθέτησης τα επιχειρηματικά πάρκα ιδρύονται με ειδικά πολεοδομικά σχέδια, για τα οποία σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία απαιτείται η εκπόνηση στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης και η έγκρισή τους με Προεδρικό Διάταγμα.

Η ρύθμιση που φέρατε δεν είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και τη νομολογία του ΣτΕ. Είναι πάγια η τακτική της έκδοσης Π.Δ. για τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Αντίστοιχη ρύθμιση προσπάθησε να φέρει ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, με τις διατάξεις του οποίου πρότεινε η Κυβέρνηση τη χρήση των προστατευόμενων περιοχών και ιδιαίτερα των περιοχών Natura για την εγκατάσταση των ΑΠΕ, για τις οποίες ζητήσαμε την απόσυρση του συγκεκριμένου κεφ. Γ του Πολυνομοσχεδίου.

Την επομένη ημέρα ο Υπουργός κατά τη συζήτηση στην ολομέλεια αναφέρθηκε στο θέμα τονίζοντας τα παρακάτω: «Ακούσαμε τους προβληματισμούς της αντιπολίτευσης και των οργανώσεων και αποσύρουμε το κεφάλαιο Γ, δηλαδή τις συγκεκριμένες διατάξεις, για περαιτέρω διαβούλευση, διευκρινίζοντας ότι θα κατατεθεί για διαβούλευση τέλος Αυγούστου του 22.»

Όχι μόνο δεν τήρησε τη δέσμευσή του για την κατάθεση της πρότασής του, αλλά και οδήγησε σε τετελεσμένα γεγονότα την εγκατάσταση των 4 αιολικών πάρκων στη Βορειοκεντρική Εύβοια.

Εκεί που περιμέναμε τη νέα ΜΠΕ της επένδυσης που θα λάβαινε υπόψη της τις σχετικές δεσμεύσεις του για τις προστατευόμενες και τις Natura περιοχές, βρεθήκαμε μπροστά στην έγκριση των αρχικών μελετών από τον Γενικό Γραμματέα περιβάλλοντος στις 16 Σεπτεμβρίου του 22, χωρίς δηλαδή να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση, όπως είχε δεσμευτεί και ο ίδιος ο Υπουργός.

Έχοντας παρακολουθήσει από κοντά τι συμβαίνει με τις υποδομές του αγροτικού χώρου και ιδιαίτερα των συνεταιρισμών περίμενα κάποια πρόταση για την αξιοποίησή τους.

Εμείς ιδρύσαμε τον ΟΔΙΑΓΕ, έναν οργανισμό που θα συγκέντρωνε αυτή τη περιουσία και που θα επέτρεπε την αξιοποίησή της. Εσείς τι κάνατε; Τον καταργήσατε και παραδώσατε αυτή την περιουσία σε ξένα funds.

Δεν μπορώ επίσης κ.κ. σ. να μην αναφερθώ στην κάνναβη γιατί ήμουν ως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων από τους πρώτους που εισηγήθηκαν την καλλιέργεια της φαρμακευτικής κάνναβης.

Η Κυβέρνησή σας κ.κ.σ. της Ν.Δ. και προσωπικά ο Υπουργός Ανάπτυξης λοιδορούσε τότε το νομοσχέδιο για την κάνναβη και σήμερα έχει κάνει στροφή 180 μοιρών. Καλοδεχούμενη η στάση της. Όμως οι νομοθετικές της παρεμβάσεις κινούνται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από το σχέδιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τη δημιουργία βιομηχανίας που θα κάλυπτε την εγχώρια ζήτηση και θα έκανε εξαγωγές.

Επιτρέψατε την εξαγωγή ενδιάμεσων προϊόντων, δηλαδή πέρα από τα «τελικά προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης» που εμείς θεσμοθετήσαμε, για το ίδιο το σκεύασμα που παίρνει ο ασθενής.

Η ρύθμισή σας αυτή σημαίνει ότι θα εξάγεται προϊόν που θα παίρνει τη φαρμακευτική του μορφή στο εξωτερικό με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της προστιθέμενης αξίας να μένει εκεί.

Και μετά με διάταξη νόμου σας ανάγκασαν να απαγορεύσετε την εισαγωγή προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης. Η διάταξη αυτή είναι αμφίβολης νομιμότητας, καθώς όχι μόνο συγκρούεται με το κοινοτικό δίκαιο και την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, αλλά και στερεί τους Έλληνες ασθενείς από την πρόσβαση στην φαρμακευτική κάνναβη μέχρι να υπάρξει εγχώρια παραγόμενο προϊόν.

Και το τελευταίο ήταν αυτό που πρωτίστως έπρεπε να έχετε διασφαλίσει και δεν το καταφέρατε.».

Βαγγέλης Αποστόλου: Οργανωμένα και κινηματικά κατά των ανεμογεννητριών στη βορειοκεντρική Εύβοια

Χαλκίδα, 12 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τοποθέτηση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στην τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου που πραγματοποιήθηκε στις 11/10/2022 στα Κριεζά, με θέμα συζήτησης την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην περιοχή, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 152/2022 απόφαση του Δ.Σ..

«Στην τοποθέτησή μου τη σημερινή θα προσεγγίσω αυτά που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή σας το τελευταίο τρίμηνο και αφορούν στην εγκατάσταση των 4 αιολικών πάρκων στη Βορειοκεντρική Εύβοια.

Στις 30 Ιουλίου του 22 το Περιφερειακό Συμβούλιο (Π.Σ.) Στερεάς Ελλάδας καλείται να γνωμοδοτήσει σε δύο νέα μεν, αλλά ερχόμενα από παλιά, αιτήματα έγκρισης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), το ένα για τη περίπτωση των 6 αιολικών πάρκων της Σκύρου και το δεύτερο των 4 αιολικών και των συνοδών έργων στη Βορειοκεντρική Εύβοια, δηλαδή στην περίπτωση που συζητάμε, στην οποία έχουν γίνει πολλές νέες προσεγγίσεις, τόσο σε μετοχικό επίπεδο, όσο και σε αριθμό ανεμογεννητριών και προτεινόμενης ισχύος, αλλά και καλυπτόμενης επιφάνειας.

Τις ημέρες εκείνες όμως γίνεται και μια συζήτηση στη Βουλή του Πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, με τις διατάξεις του οποίου προτείνει η Κυβέρνηση τη χρήση των προστατευόμενων περιοχών και ιδιαίτερα των περιοχών Natura για την εγκατάσταση των ΑΠΕ, για τις οποίες ζητήσαμε την απόσυρση του συγκεκριμένου κεφ. Γ του Πολυνομοσχεδίου.

Την επομένη ημέρα ο Υπουργός κατά τη συζήτηση στην ολομέλεια αναφέρθηκε στο θέμα τονίζοντας τα παρακάτω: «Ακούσαμε τους προβληματισμούς της αντιπολίτευσης και των οργανώσεων και αποσύρουμε το κεφάλαιο Γ, δηλαδή τις συγκεκριμένες διατάξεις, για περαιτέρω διαβούλευση, διευκρινίζοντας ότι θα κατατεθεί για διαβούλευση τέλος Αυγούστου του 22.»

Με τη ρύθμιση βέβαια που απέσυρε ο Υπουργός δεν άλλαξε κάτι σχετικά με τις ανεμογεννήτριες για τις οποίες δίνουμε τώρα τη μάχη. Η κίνησή του αυτή αποτελεί ένα πολιτικό εμπαιγμό και δεν αφορά στην επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξε τίποτα στους αρχικούς τους σχεδιασμούς για τις προστατευόμενες περιοχές και τις περιοχές Natura που αφορούν στη συγκεκριμένη επένδυση.

Βέβαια το Π.Σ. γνωμοδότησε ως όφειλε, αρνητικά όμως, όπως είχε αποφασίσει.

Στην τοποθέτησή μου επανέλαβα τις γνωστές μας θέσεις.

Είμαστε αντίθετοι για πολλούς λόγους, γιατί με πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις δε μένει τίποτα αλώβητο, αφού έχει απλοποιηθεί η αδειοδότηση των ΑΠΕ, μέχρι του σημείου να υιοθετούνται ακόμη και εργασίες χωρίς Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, γιατί μέχρι να ολοκληρωθούν το νέο Ειδικό Χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ και οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες για τις προστατευόμενες περιοχές δεν επιτρεπόταν η έκδοση νέων αδειοδοτήσεων, τονίζοντας ιδιαίτερα την αντίθεσή μας γιατί πολλές από τις εκτάσεις που έχουν χωροθετηθεί για την συγκεκριμένη επένδυση αποτελούν ήδη περιοχές απολύτου προστασίας και Natura.

Αν και ο Υπουργός δεσμεύτηκε, ότι τέλος Αυγούστου του 22 θα κατέθετε νέα πρόταση για τις προστατευόμενες και Natura περιοχές που θα λαμβάνονταν υπόψη τόσο στη σύνταξη της νέας ΜΠΕ όσο και στις πολλές αλλαγές που έχουν γίνει στην επένδυση, βρεθήκαμε μπροστά σε έναν ακόμη εμπαιγμό:

Βλέποντας, τόσο ο Υπουργός, όσο και ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΝ, την αρνητική γνωμοδότηση του Π.Σ. και την αντίδρασή μας, δεν υλοποιούν τη δέσμευσή τους για γνωστοποίηση της πρότασής τους για τις προστατευόμενες και Natura περιοχές, αλλά εμπλέκουν, χωρίς να είναι υποχρεωτική, τη διαδικασία έγκρισης επέμβασης του Δασαρχείου της περιοχής με την ίδια ημερομηνία ( 31 Αυγούστου του 22).

Κι ενώ περιμέναμε τη νέα ΜΠΕ που θα λάβαινε υπόψη της τις σχετικές δεσμεύσεις οδηγούν τη διαδικασία σε τετελεσμένα γεγονότα, δηλαδή στην έγκριση των αρχικών μελετών από τον Γενικό Γραμματέα περιβάλλοντος στις 16 Σεπτεμβρίου του 22, χωρίς δηλαδή να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση, όπως είχε δεσμευτεί ο ίδιος ο Υπουργός.

Είμαστε αντίθετοι τέλος, γιατί στηρίζουμε όλους τους φορείς και τους κατοίκους της περιοχής που αντιστέκονται στην εγκατάσταση των συγκεκριμένων αιολικών πάρκων. Εμείς θα περιμένουμε τη δέσμευση του Υπουργού για τις προστατευόμενες και τις περιοχές Natura, και βέβαια δε θα ανεχθούμε οποιαδήποτε υποβάθμιση της περιοχής μας σε σχέση με άλλες περιοχές.

Καλή δύναμη. Στη διάθεσή σας.».

Ο Βαγγέλης Αποστόλου στο STAR Κ.Ε. για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων των δήμων της Εύβοιας μίλησε μέσα από τα Αναλυτικά Γεγονότα του STAR Κεντρικής Ελλάδας με τη Λένα Παρασκευά ο πρώην Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βουλευτής Εύβοιας, Βαγγέλης Αποστόλου.

- Η σολωμόντεια λύση που έδωσε το Δ.Σ. του ΦΟΣΔΑ Στ.Ελλάδας για τα απορρίματα όχι μόνο δε θα κρατήσει ούτε μία ημέρα αλλά και θα οδηγήσει στη χρεωκοπία τη τοπική Αυτοδιοίκηση και τους δημότες.

- Έχει υπερκορεστεί ο ΧΥΤΑ Χαλκίδας και υπάρχει κίνδυνος να πνιγούμε όλοι από τα σκουπίδια

- Παρατηρητές οι υπεύθυνοι τόσα χρόνια (ΦΟΣΔΑ, ΥΠΕΣ και ο Δήμος Χαλκιδέων)- το ζήτημα πήρε και πολιτικές διαστάσεις έπειτα από τις επεμβάσεις Υπουργών με Υ.Α. που δεν κρατούν ούτε μία ώρα.

Αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα αντιμετωπίζει η Εύβοια αυτή τη στιγμή. Ακόμη και να περπατήσει η τελευταία πρόταση τα πράγματα θα οξυνθούν περισσότερο όταν μάλιστα λήξει και ο χρόνος μεταφοράς των στερεών αποβλήτων στα Τρίκαλα, γιατί θα επιστρέψουν κι αυτά ΔΥΣΤΥΧΩΣ στην Ιστιαία ή στη Χαλκίδα, μια και οι αρμόδιοι δεν υποδεικνύουν άλλη λύση.

Καταθέτω την άποψή μου για μια ακόμη φορά: Οποιαδήποτε πρόταση και να υιοθετηθεί ως λύση προϋποθέτει ταυτόχρονα την έναρξη των εργασιών για τη ΜΕΑ και το ΧΥΤΥ Χαλκίδας, αλλιώς η Εύβοια με πρώτη τη Χαλκίδα θα πνιγεί στα σκουπίδια της.

Βαγγέλης Αποστόλου: Η πλατφόρμα των οικιστικών πυκνώσεων υπηρετεί μια προμελετημένη απάτη

Χαλκίδα, 5 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ν. Ευβοίας και πρώην Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με αφορμή τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης για τη νομιμοποίηση των δασικών αυθαιρέτων:

«Άνοιξε σήμερα η πλατφόρμα για τη λεγόμενη τακτοποίηση των αυθαιρέτων στα δάση, που δεν είναι κάτι διαφορετικό από μια ακόμη απόπειρα εγκλωβισμού του προβλήματος στις γνωστές οικιστικές πυκνώσεις.

Η πρώτη, όπως είναι γνωστό, έγινε στα πλαίσια της σύνταξης των δασικών χαρτών, όταν για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης στα δάση παρουσιάστηκε ως λύση με το όνομα οικιστικές πυκνώσεις, που όμως απορρίφθηκε ως αντισυνταγματική με την αρ.1942/2017 απόφαση του πέμπτου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και επαναβεβαιώθηκε με την απόφαση 685/ 2019 της ολομέλειας.

Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά και επανέρχεται βάζοντας ως στόχο να εξαιρεθούν οι οικιστικές πυκνώσεις από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παρακάμπτοντας όλη τη νομολογία του ΣτΕ που είναι αρνητική σε τέτοιου είδους αλλαγές χρήσης.

Διαδικαστικά το μόνο που ενδέχεται να συμφωνήσει η Κυβέρνηση με το ΣτΕ είναι η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για να κερδίσει χρόνο, αφού με εργαλεία τους πρόσφατους νόμους, 4685/20 που προβλέπει την εκ νέου εξαίρεση των ιδιοκτητών αυθαιρέτων στα δάση και 4964 /2022 που επαναφέρει τις οικιστικές πυκνώσεις, τους επιτρέπει μέχρι τέλους του 2022 να υποβάλλουν νέες αιτήσεις για την εξαίρεση από τη κατεδάφιση τους, αναστέλλοντας ταυτόχρονα τα σχετικά πρόστιμα που είχαν επιβληθεί.

Όλη αυτή η διαδικασία για να φτάσει ως πρόταση στο ΣτΕ απαιτεί χρόνο πέραν της προεκλογικής περιόδου, που σημαίνει ότι οι χιλιάδες πολίτες που θα υποβάλουν αίτημα στη πλατφόρμα δεν θα αποφύγουν την αιχμαλωσία των εκλογών.

Το έχω ξαναπεί: Η αντιμετώπιση αυτής της παράνομης δόμησης προαπαιτεί την άμεση καταγραφή των αυθαιρέτων και την κατάταξή τους κατά χρόνο κατασκευής, κατά χρήσεις γης, κατά παραβατικότητα πολεοδομική και κατά κοινωνικές ανάγκες που καλύπτουν. Η καταγραφή αυτή δεν είναι δύσκολη και μπορούσε ήδη να έχει ενταχθεί στη διαδικασία κατάρτισης του εθνικού κτηματολογίου και των δασικών χαρτών, μέχρι το στάδιο της ανάρτησης.

Σε αυτό το στάδιο πρέπει να γίνει η οποιαδήποτε θεραπεία των προβλημάτων που η νομιμοποίησή τους αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και τη νομολογία του ΣτΕ και δεν είναι άλλη από το χωροταξικό και το πολεοδομικό σχεδιασμό. Γι αυτό και δεν πρέπει να προχωρήσουν ερήμην του ΣτΕ.

Βέβαια οι όποιοι σχεδιασμοί υλοποιηθούν πρέπει να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον, αλλά και να σταματήσουν την διαιώνιση της αυθαίρετης δόμησης.

Το τελευταίο οφείλει να συνοδευτεί και με ένα αυστηρό μήνυμα στη κοινωνία, όσον αφορά στη διαχείριση των κτισμάτων και των κατασκευαστικών υπερβάσεων που άρχισαν να ανεγείρονται παράνομα μετά τον Ιούλιο του 2011 καθώς κι αυτών που έχουν κριθεί τελεσίδικα κατεδαφιστέα».

Βαγγέλης Αποστόλου: Βόμβα μεγατόνων τα σκουπίδια της Εύβοιας

Χαλκίδα, 3 Οκτωβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρέμβαση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Εύβοιας:

Το πρόβλημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων της Εύβοιας είναι γνωστό στους παροικούντες στο χώρο της Αυτοδιοίκησης ως βόμβα μεγατόνων. Μια πρώτη, ουσιαστική προσέγγισή του έγινε «κατόπιν εορτής» στη Γενική Συνέλευση του Περιφερειακού Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Στερεάς Ελλάδας της 22/01/2021, στην οποία οι Δήμοι, μέλη του Φορέα αποδέχτηκαν μεν την ύπαρξη του μείζονος σημασίας προβλήματος που δημιούργησε η υπερκάλυψη της προβλεπόμενης χωρητικότητας του ΧΥΤΑ Χαλκίδας, ενώ ταυτόχρονα έλεγαν ότι μπορούσε να εξυπηρετεί το σύνολο των Δήμων της Κεντρικής και Νότιας Εύβοιας μέχρι το τέλος του Μαρτίου του 2021 και υπό τις ευνοϊκότερες δυνατές συνθήκες, μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2021.

Δεν υπήρξε μεγαλύτερη αυταπάτη από τη συγκεκριμένη διαπίστωση. Το πιο τραγελαφικό όμως είναι ότι κατέληξαν με ευρύτατη συναίνεση σε συμφωνία, ως προς τον τρόπο αντιμετώπισής του, που δε ήταν άλλος από τη συνέχιση της εναπόθεσης των απορριμμάτων, όταν ήδη ο ΧΥΤΑ Χαλκίδας είχε υπερκορεστεί.

Αξίζει όμως να ειπωθούν δυο λόγια για το πώς φτάσαμε ως εκεί. Γιατί η χωματερή της Χαλκίδας υποδέχεται, από τη κατασκευή της όλα σχεδόν τα σκουπίδια της Εύβοιας, αφού στις υπόλοιπες περιοχές δεν έχει καταστεί δυνατή ούτε η κατασκευή ενός σταθμού μεταφόρτωσης. Μάλιστα στην ίδια χωματερή οδηγείται και το 50% της ανακύκλωσης της Ανατολικής Στερεάς της μονάδας του Σχηματαρίου, λόγω μη σωστής εκκαθάρισης στην πηγή.

Η διαχείριση αυτή, που από καιρό φαινόταν ότι θα οδηγούσε σε κορεσμό τη χωματερή Χαλκίδας, παρότι ήταν ένα θέμα που έχει αναδειχθεί πολλές φορές, δεν απασχολούσε μέχρι τότε, ούτε την Αυτοδιοίκηση, τοπική και περιφερειακή, αλλά ούτε και το Υπουργείο Εσωτερικών.

Η διαπίστωση του προβλήματος αυτονόητη, ο τρόπος όμως επίλυσής του δημιούργησε πολλές αμφιβολίες. Το σίγουρο είναι ότι τη βασική ευθύνη φέρουν ο ΦΟΣΔΑ και η Δήμαρχος Χαλκίδας.

Πολλά τα ερωτήματα. Θα σταθώ σε δύο:

1)Γιατί ο ΧΥΤΑ Χαλκίδας υποδεχόταν ποσότητες απορριμμάτων περισσότερες των προβλεπόμενων από την Απόφαση Έγκρισης των Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), στην οποία θα περιλαμβάνονταν και οι επιπλέον ποσότητες απορριμμάτων που θα εναπόθεταν και μάλιστα μέχρι μια ημερομηνία ( 30-06-2021) που ήδη ο ΧΥΤΑ θα έχει υπερκορεστεί ; και

2)Γιατί δεν επέμεναν στην οριστική και μόνη επίλυση του προβλήματος με την υλοποίηση του έργου «Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων»(ΜΕΑ) και του «Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) Χαλκίδας , συνολικού προϋπολογισμού 49 εκατ. ευρώ, που μετά το 2020 υπήρχε η δυνατότητα ένταξής τους στο ΕΣΠΑ. Τα συγκεκριμένα χρήματα χάθηκαν, τόσο εξ αιτίας της αναποφασιστικότητας και της ανικανότητας του ΦΟΣΔΑ και της Δημάρχου Χαλκιδέων, όσο και της αδιαφορίας της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Τα χειρότερα όμως ακολουθούν, χωρίς τελειωμό. Μετά από απραξία 18 μηνών δημοσιεύονται στο ΦΕΚ 4696/2-9-22 δύο αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος κ. Σκρέκα η πρώτη για τη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων των Δήμων, Διρφύων – Μεσσαπίων, που στέλνονται για 8 μήνες στο Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤ) Τρικάλων και η δεύτερη για το Δήμο Χαλκιδέων στον ίδιο ΧΥΤ για 4 μήνες. Την ίδια ώρα όμως ο ΦΟΣΔΑ στέλνει τα στερεά απόβλητα των τριών Δήμων ,Κύμης –Αλιβερίου, Καρύστου και Ερέτριας- Αμαρύνθου στους ΧΥΤΑ Ιστιαίας και Άμφισσας, δημιουργώντας έντονες αντιδράσεις, μέχρι που εμφανίζεται ξανά ο κ. Σκρέκας που με τη σύμφωνη γνώμη των 3 Δημάρχων της νότιας και της κεντρικής Εύβοιας αποφασίζει να τους στείλει στη Θήβα.

Η απόφαση αυτή φέρνει νέα προβλήματα. Καταρχήν αναδείχτηκαν ζητήματα «εντοπιότητας», τόσο με την αντίδραση των εργαζομένων στο ΧΥΤΑ Θηβών, όσο και με την ερώτηση 21 βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκ των οποίων μόνο δύο είχαν τοπική σχέση με το ζήτημα, ένας από Βοιωτία και ο άλλος από την Εύβοια, με την οποία ζητούν την απόσυρση της απόφασης του Υπουργού, πράγμα για το οποίο συμφωνεί και ο ΦΟΣΔΑ. Ειδικά ο τελευταίος σε συνεδρίαση που έχει προαναγγείλει για τις 3/10, ετοιμάζεται να πάρει απόφαση για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Ιστιαίας, του μόνου που λειτουργεί αυτή την ώρα στην Εύβοια.

Αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα αντιμετωπίζει η Εύβοια αυτή τη στιγμή. Ακόμη και να περπατήσει η τελευταία πρόταση τα πράγματα θα οξυνθούν περισσότερο όταν μάλιστα λήξει και ο χρόνος μεταφοράς των στερεών αποβλήτων στα Τρίκαλα, γιατί θα επιστρέψουν κι αυτά ΔΥΣΤΥΧΩΣ στην Ιστιαία ή στη Χαλκίδα, μια και οι αρμόδιοι δεν υποδεικνύουν άλλη λύση.

Καταθέτω την άποψή μου για μια ακόμη φορά: Οποιαδήποτε πρόταση και να υιοθετηθεί ως λύση προϋποθέτει ταυτόχρονα την έναρξη των εργασιών για τη ΜΕΑ και το ΧΥΤΥ Χαλκίδας, αλλιώς η Εύβοια με πρώτη τη Χαλκίδα θα πνιγεί στα σκουπίδια της.

Υπάρχει νόμιμη λύση για να δουλέψουν οι μετανάστες στις αγροτικές δουλειές; Ναι, και είναι το εργόσημο

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στο News247.gr

Η συγκομιδή της ελιάς, που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο, ανέδειξε για μια ακόμη φορά το πρόβλημα των εργατών γης, για το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την ανάληψη της ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), το 2015, προχώρησε σε μια σημαντική και καινοτόμα νομοθετική πρωτοβουλία, την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας στον τομέα της αγροτικής οικονομίας.

Στόχος μας ήταν, σε συνεργασία με άλλα καθ΄ ύλην αρμόδια Υπουργεία και φορείς, τόσο η δίκαιη φορολογική μεταχείριση των αγροτών, μέσω της δυνατότητας έκπτωσης της μισθολογικής και κοινωνικο-ασφαλιστικής δαπάνης της απασχόλησης αλλοδαπών εργατών γης, όσο και η ελάφρυνση του διοικητικού κόστους και των ασφαλιστικών βαρών, ιδίως της διαδικασίας μετάκλησης εργατών γης από τρίτες χώρες.

Σημειώνεται ότι η σχετική νομοθετική ρύθμιση ήρθε και σε συνέχεια των γεγονότων της Μανωλάδας Ηλείας την Άνοιξη του 2013, τα οποία οδήγησαν στην καταδίκη της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, λόγω παραβίασης από την Ελλάδα του άρθρου 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αφορά στην απαγόρευση της αναγκαστικής εργασίας, κρίνοντας ότι οι συνθήκες απασχόλησης των προσφευγόντων εργατών γης στην καλλιέργεια φράουλας στη Μανωλάδα Ηλείας συνιστούσαν κατάσταση αναγκαστικής εργασίας.

Ειδικότερα, εμείς ως ΥΠΑΑΤ αναλάβαμε τη νομοθετική πρωτοβουλία για τη θέσπιση του άρθρου 58 Ν.4384/2016 (Α΄ 78), με το οποίο δόθηκε η δυνατότητα στους επαγγελματίες αγρότες να αιτούνται, στις κατά τόπον αρμόδιες Αποκεντρωμένες Διοικήσεις τους, την απασχόληση παράνομα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών για την εξυπηρέτηση επειγουσών αναγκών των αγροτικών τους εκμεταλλεύσεων.

Προβλέφθηκε δηλαδή ότι κάθε αγρότης μπορεί να αιτηθεί την απασχόληση τόσων αλλοδαπών εργατών, όσων δικαιολογούνται από το είδος και την στρεμματική έκταση της καλλιέργειάς του ή τον όγκο του ζωικού του κεφαλαίου και μέχρι τη συμπλήρωση των κενών θέσεων εργασίας για μετακλητούς εργάτες, κατ’ εφαρμογή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) που κάθε φορά εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 11 ν. 4251/2014.

Στους συγκεκριμένους εργάτες, αφού τηρηθεί η διαδικασία ταυτοποίησής τους από την αρμόδια Αστυνομική Διεύθυνση, χορηγείται βεβαίωση αναβολής απομάκρυνσης και άδεια εργασίας εξάμηνης διάρκειας, που μπορεί να ανανεωθεί με την ίδια διαδικασία, ενώ οι ίδιοι ασφαλίζονται με εργόσημο.

Με τη διάταξη αυτή διασφαλίστηκαν τα εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα χιλιάδων παράνομα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι, ακριβώς λόγω του παράνομου της διαμονής, κινδύνευαν να πέσουν θύματα ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης, ενώ επιπλέον η διάταξη οδήγησε σε μείωση της φορολογίας των αγροτών, μέσω της έκπτωσης των σχετικών δαπανών και σε αύξηση των εισροών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Για να μπει σε εφαρμογή η συγκεκριμένη ρύθμιση απαιτήθηκαν εργώδεις προσπάθειες από το ΥΠΑΑΤ για το συντονισμό μιας σειράς εμπλεκόμενων φορέων, όπως τα Υπουργεία Εργασίας και Μετανάστευσης, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, η Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, Φορολογικές Αρχές, Αστυνομικές και άλλες Υπηρεσίες, ώστε να καθίσταται εφικτή η ουσιαστική και αποτελεσματική συμβολή τους στη διευθέτηση των προβλημάτων που ανέκυπταν από την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων.

Πέραν της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, υπήρξαν σημαντικές παρεμβάσεις προκειμένου η διαδικασία της μετάκλησης να εξυπηρετήσει αποτελεσματικά τις ανάγκες της αγροτικής οικονομίας, μέσω της μείωσης των παράβολων της αίτησης μετάκλησης, της κατάργησης της προκαταβολής από τον αγρότη – εργοδότη των ασφαλιστικών εισφορών των μετακλητών εργατών γης, της ευέλικτης αποτύπωσης της εργασίας των μετακλητών εργατών γης σε ειδικό θεωρημένο βιβλίο (Βιβλίο Ημερησίων Δελτίων Απασχολούμενου Προσωπικού) και την απλοποίηση στην υποβολή Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (ΑΠΔ).

Με τον τρόπο αυτό κατέστη δυνατή η προστασία του αγρότη από οποιονδήποτε έλεγχο για ανασφάλιστη εργασία, ενώ ο τρόπος καταχώρησης της εργασίας στο βιβλίο προβλέφθηκε έτσι ώστε να είναι ευέλικτος, με τη συμπλήρωση των πραγματικών μεροκάματων του αλλοδαπού εργάτη γης κατά την διάρκεια του μήνα.

Το ζήτημα δυστυχώς είναι ότι αυτούς που αφορούσε η συγκεκριμένη ρύθμιση, δηλαδή τους αγρότες και τους οικονομικούς μετανάστες δεν τους βρήκε πρόθυμους, όπως και δεν υπήρξε από πλευράς της Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης η απαραίτητη στήριξη.