"Ας είμαστε λίγο ειλικρινείς αγαπητοί συνάδελφοι.
Για
όλα αυτά που συζητάμε και άλλα πολλά δύσκολα που βιώνει η ελληνική κοινωνία,
δεν είναι καθοριστικές και διαχρονικές οι ευθύνες που έχουν παρελθούσες
κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποί τους;
Γιατί
κάνετε συνάδελφοι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ πως δε καταλαβαίνετε, θεωρώντας μάλιστα
πως μια καταγγελτική συζήτηση στον παρόντα χρόνο, σε επίπεδο οποιουδήποτε
θεσμικού οργάνου και ιδιαίτερα στη Βουλή, νομιμοποιεί το παρελθόν και διασφαλίζει το μέλλον.
Γιατί
είναι πέραν κάθε φυσιολογικής σκέψης ότι
η σημερινή κατάσταση πραγμάτων οφείλεται σε λάθη, αβλεψίες ή και αδυναμίες μιας
κυβέρνησης 16 μηνών.
Η
πρώτη και η δεύτερη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ μέχρι σήμερα δεν κυβέρνησαν
απερίσπαστες.
Έπρεπε από την πρώτη στιγμή
έως και τώρα που φτάνουμε στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης και προσδοκούμε μια
θετική εξέλιξη για το χρέος, να αντιμετωπίσουν αφενός μεν την κατάσταση της
οικονομίας και της κοινωνίας που προκάλεσε η δική σας πολιτική, να κρατήσουν
δηλαδή όρθια την οικονομία και την κοινωνία, και αφετέρου να καταφέρουν να
διαπραγματευτούν μια δύσκολη αλλά βιώσιμη λύση μέσα σε περιβάλλον αρνητικών
συσχετισμών στην Ευρώπη.
Και μάλιστα
παραλαμβάνοντας, όπως έχει πει ο πρωθυπουργός, «ένα ναρκοθετημένο και
υπονομευμένο πεδίο», διότι, για παράδειγμα, είχατε αναλάβει δεσμεύσεις για
πρωτογενή πλεονάσματα και μάλιστα σταθερά, 4,5% του ΑΕΠ.
Είναι μάλιστα αστείο, όταν
δεν είναι εξοργιστικό, να έρχεστε κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και
του ΠΑΣΟΚ, και να μας εγκαλείτε στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, σε
πολλές περιπτώσεις, για ζητήματα που σχετίζονται με τις δικές σας επιλογές και
τις δικές σας δεσμεύσεις.
Όλη αυτή η διαδικασία που
χαρακτηρίστηκε όπως είπα, από τη σκληρή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς και την
αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων της δικής σας πολιτικής, φτάνει τώρα σε μια κρίσιμη
καμπή.
Δημιουργούνται οι συνθήκες
να λειτουργήσει η οικονομία μέσα σε ένα πιο σταθερό περιβάλλον, με
συγκεκριμένες βεβαίως υποχρεώσεις, αλλά και με προοπτική να περάσει από την
περίοδο της ακραίας ύφεσης σε μια περίοδο ανάκαμψης και ανάπτυξης.
Έχω πει και άλλες φορές,
ότι η λύση δεν είναι να διαχειριστούμε τη φτώχεια και τη μιζέρια, αλλά να
μεγαλώσουμε τη πίτα, να παράξουμε πλούτο και να ξανακερδίσουμε σιγά -σιγά το
ΑΕΠ, που έχασε η χώρα επί δικής σας διακυβέρνησης.
Μπορεί η χώρα μας να
παράξει νέο πλούτο; Να βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης;
Ναι, μπορεί, με μια
στρατηγική που θα έχει συγκεκριμένους στόχους, που θα αναδεικνύει τα συγκριτικά
πλεονεκτήματα, που θα αξιοποιεί τα αναπτυξιακά και χρηματοδοτικά εργαλεία, που
θα ευνοεί και θα προσελκύει επενδύσεις, που θα στηρίζει την καινοτομία και θα
στηρίζεται στη συσσωρευμένη δυναμική της κοινωνίας και των νέων ανθρώπων που
έχουν καθηλωθεί τόσα χρόνια και ανυπομονούν να δουλέψουν και να δημιουργήσουν.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση
κινείται στο σύνολό της η κυβέρνηση και αυτό θα γίνει περισσότερο εμφανές μετά
τον κάβο που καλούμαστε τώρα να περάσουμε.
Διαπραγματευτήκαμε σκληρά και ειδικά στα φορολογικά
και ασφαλιστικά προβλήματά του,
κατορθώσαμε να τερματίσει η εποχή που ο αγρότης
ήταν πολίτης β’ κατηγορίας.
Υλοποιήθηκαν
γι’ αυτόν δύο βασικές ρυθμίσεις, η καθιέρωση ατομικού φορολογητέου
εισοδήματος και η διασφάλιση της κατώτερης εθνικής σύνταξης.
Με το συνδυασμό δε των ρυθμίσεων που φέραμε στο
ασφαλιστικό και το φορολογικό των αγροτών, πράγμα που και οι ίδιοι είχαν
ζητήσει με τις κινητοποιήσεις τους, όχι μόνον επιπτώσεις δεν υπάρχουν αλλά θα
βγει και ωφελημένο πάνω από το 90% των
αγροτών.
Με την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για τους
κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που θεσμοθετούμε σήμερα θέλουμε να διασφαλίσουμε
την ιδιαίτερη μεταχείρισή του που ξεκινά από το αφορολόγητο που σας προανέφερα
και φτάνει μέχρι την υλοποίηση του ΠΑΑ.
Και βέβαια θέλουμε τους κατοίκους των ορεινών ,
των μειονεκτικών και των νησιώτικων
περιοχών να ασχολούνται με τη γεωργία.
Γι αυτό και φροντίσαμε οι ενισχύσεις τους να
έχουν αφορολόγητο 12.000 ευρώ. Δεν καταφέραμε όμως φορολογικά, από την ώρα που η μεγαλύτερη πλευρά του
εισοδήματός τους προέρχεται από άλλη πηγή, να τον εξισώσουμε με τον κατά κύριο
επάγγελμα αγρότη.
Εμείς, συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., στο
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, υποχρεωθήκαμε την περίοδο αυτή, να κινηθούμε και
μέσα σε ένα πλαίσιο που είχαν καθορίσει οι δικές σας πολιτικές επιλογές, από τον τρόπο εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, την
οργάνωση του συστήματος πληρωμών των επιδοτήσεων, το περιεχόμενο των διμερών
συμφωνιών εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης… για να μην μιλήσω για τα παλιά
πρόστιμα και τους καταλογισμούς...
Πάραυτα ο αγροτικός τομέας,
που έχω την τιμή να υπηρετώ επί δεκαετίες και το τελευταίο διάστημα από τη θέση
του υπουργού, όλα τα στοιχεία αλλά και όλες οι μελέτες δείχνουν ότι μπορεί
πράγματι να είναι ένας από τους κινητήριους μοχλούς μιας καινούργιας
αναπτυξιακής διαδικασίας.
Πρέπει να σας πω ότι ήδη
δουλεύουμε με ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο, ανεξάρτητα αν πολλές φορές τα
θέματα της καθημερινότητας (τα οποία βέβαια είναι σημαντικά γιατί επηρεάζουν
άμεσα τον αγρότη) είναι αυτά που φαίνονται στο προσκήνιο.
Για παράδειγμα,
·
οι νομοθετικές
πρωτοβουλίες που έχει φέρει στη Βουλή το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, για
τους συνεταιρισμούς ή για τις βοσκήσιμες γαίες, δεν είναι «μπαταριές στον
αέρα». Εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό για τον αγροτικό τομέα, πλευρές
του οποίου θα δείτε να ξεδιπλώνονται την επόμενη περίοδο.
·
Η μάχη που
δίνουμε για τη φέτα, δεν είναι μάχη απλώς για «το όνομα». Είναι απόλυτα
συνυφασμένη με το σχέδιό μας για την κτηνοτροφία και ειδικά την
αιγοπροβατοτροφία.
·
Η πρωτοβουλία για
τη θεσμοθέτηση της «κάρτας του αγρότη» δεν είναι μια ευκαιριακή πολιτική.
Εντάσσεται στο σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της έλλειψης ρευστότητας αλλά και
του υψηλού κόστους παραγωγής.
·
Η πολιτική μας
για την αξιοποίηση της σχολάζουσας αγροτικής γης και αγροτικής περιουσίας είναι
συγκροτημένη στη βάση στρατηγικών επιλογών για τους νέους αγρότες, τους
συνεταιρισμούς και την κτηνοτροφία.
·
Οι επιλογές που
κάνουμε για τον τρόπο εφαρμογής του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης δεν
γίνονται για να διευκολύνουμε τον ένα ή τον άλλο, αλλά ευνοούν συγκεκριμένες
στρατηγικές στοχεύσεις, εκεί που έχουμε εντοπίσει σοβαρές αναπτυξιακές
δυνατότητες και συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς.
Από τον Σεπτέμβρη του 15 κάναμε μια πολιτική
επιλογή.
Παίρνοντας υπόψη τον συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο,
και όχι ευχές, προσδοκίες και απολυτότητες και με ό,τι αυτό σημαίνει υπό την
πίεση διεθνών και εσωτερικών συνθηκών,
συσχετισμών και εξελίξεων.
Ναι κάναμε μια πολιτική επιλογή, αυτής της ιστορικής
συγκυρίας, γιατί ορατός δρόμος μιας άλλης πορείας, ακόμη και σε κείμενα, πόσο
μάλλον στην πράξη, θα είχε περισσότερα και καταστροφικότερα αποτελέσματα.
Αυτή είναι η εκτίμηση μας.
Ναι κάναμε μια πολιτική επιλογή χωρίς να ξεχνάμε, να
είστε βέβαιοι γι αυτό, τις ιδέες, τις αρχές και την δική μας προοπτική για τον
λαό, προσπαθώντας στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο να τις θεσμοθετήσουμε σ’ αυτό το
δύσκολο επιτροπικού χαρακτήρα πλαίσιο.
Ναι λοιπόν επιλέξαμε, μέσω μιας δύσκολης συμφωνίας,
να προσπαθήσουμε να σώσουμε τον λαό από τα χειροτέρα, ιδίως τις πιο αδύναμες και
οικονομικά ηττημένες τάξεις, να κρατήσουμε ζωντανά τα μεσαία στρώματα της πόλης
και της υπαίθρου, να επιμερίσουμε τα βάρη σε όσους έχουν τις δυνατότητες και
κυρίως σ’ όσους κέρδισαν (και κέρδιζαν χρόνια), από την σημερινή κρίση.
Ταυτόχρονα επιλέξαμε από τα αναμενόμενα οικονομικά
οφέλη και τις επενδυτικές ενισχύσεις να δώσουμε την δυνατότητα επανεκκίνησης και ανάπτυξης των παραγωγικών
δυνάμεων, και όχι την καταστροφή τους, μέσω ιδιωτικών, κοινωνικών, δημοσίων
επενδύσεων, ως βασικών μοχλών της παραγωγικής ανασυγκρότησης, σώζοντας και
βελτιώνοντας τις παραγωγικές σχέσεις.
Να μειώσουμε την αβάσταχτη μέγγενη, ιδίως για τις
επόμενες γενιές, του κληροδοτουμένου δημόσιου χρέους πολλών χρόνων,
ξαναρχίζοντας σχεδόν από την αρχή την ανοικοδόμηση του τόπου μας.
Ναι λοιπόν θα είμαστε ειλικρινείς. Προσπαθούμε να
κρατήσουμε τους ανθρώπους ζωντανούς, να πατήσουν στα πόδια τους, να ξαναρχίσουν
τη ζωή τους σε νέες πιο δίκαιες και βιώσιμες συνθήκες.
Και το παλεύουμε βασανιστικά έξι μήνες τώρα με τους
δανειστές, όχι χωρίς λάθη και ανεπάρκειες αλλά με αποφασιστικότητα και επιμονή,
πρόταση - πρόταση, λέξη - λέξη, για να
σώσουμε οτιδήποτε και σώζεται."