Ερώτηση Β.Αποστόλου προς τον Υπουργό Υγείας για το Νοσοκομείο Κύμης

Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2022

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Υγείας

Θέμα: Το Νοσοκομείο Κύμης στα πρόθυρα της κατάρρευσης

Εδώ και καιρό το Γενικό Νοσοκομείο-Κέντρο Υγείας Κύμης έχει μπει σε μια διαδικασία απαξίωσης που δείχνει ότι οδηγείται σταθερά στην υποβάθμιση. Είναι γνωστή εξάλλου η εφαρμογή του μοντέλου με ένα κεντρικό Νοσοκομείο (Χαλκίδας) και τα υπόλοιπα Νοσοκομεία να μετατρέπονται σε μονάδες βραχείας νοσηλείας, που σημαίνει και μεταφορά προσωπικού από τα Περιφερειακά στο Κεντρικό Νοσοκομείο.

Τέσσερεις γιατροί, ακτινολόγος, ορθοπεδικός, μικροβιολόγος και οδοντίατρος έχουν ήδη αποχωρήσει ή ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από το Νοσοκομείο Κύμης λόγω διορισμού τους σε άλλες δομές, με ότι αυτό συνεπάγεται για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των πολιτών σε περίοδο παρατεταμένης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.

Πανάκριβα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, αξονικός τομογράφος, ψηφιακός μαστογράφος που αποκτήθηκε στην αρχή της χρονιάς δεν λειτούργησαν ποτέ, παρόλο που το προσωπικό εκπαιδεύτηκε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας από το Γενάρη ως τον Μάρτη. Αυτή την ώρα βρίσκονται παροπλισμένα στο ακτινολογικό εργαστήριο, με καταφανή στόχο την προώθηση των ασθενών στους ιδιώτες.

Είναι χαρακτηριστική και η περίπτωση με την ακτινολόγο που ήρθε από το Νοσοκομείο Λέρου για 5 ημέρες μόνο, αφού ο υπέρηχος ήταν χαλασμένος από την πρώτη ημέρα.

Πρόβλημα βέβαια αυτή την ώρα υπάρχει και με την ανάθεση της καθαριότητας σε ιδιώτες, με την ανασφάλεια και τον φόβο της απόλυσης ή του πισωγυρίσματος σε δύσκολες εργασιακές συνθήκες να αμαυρώνει την καθημερινότητά τους.

Επειδή

- οι εργαζόμενοι έχουν ήδη ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις για τη στελέχωση του Νοσοκομείου και

- οι κάτοικοι της περιοχής αγωνιούν για την πλήρη αποδυνάμωσή του,

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός

πότε θα καλύψει τα κενά του Νοσοκομείου Κύμης σε προσωπικό και εξοπλισμό, ώστε να εξασφαλιστεί η 24ωρη λειτουργία όλων των μονάδων του.

Ο Ερωτών Βουλευτής

Αποστόλου Βαγγέλης

Βαγγέλης Αποστόλου: Στηρίζουμε τον αγώνα των Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας

Χαλκίδα, 23 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ν. Ευβοίας και πρώην Υπουργού, με αφορμή τις αντιδράσεις των εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας (ΓΝΧ) στην απόφαση της Διοίκησης να αναθέσει τη φύλαξη του Νοσοκομείου σε ιδιώτες:

Πολλά ερωτήματα αλλά και αντιδράσεις έχει προκαλέσει η συμπεριφορά, προς τους εργαζόμενους και το σύλλογό τους, των εκπροσώπων της εταιρείας που έχει αναλάβει τη φύλαξη του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας.

Είναι χαρακτηριστικά αυτά που αναφέρονται στην καταγγελία των εργαζομένων του ΓΝΧ:

“Η Διοίκηση του Νοσοκομείου Χαλκίδας μαζί με την κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν πάει σε άλλο επίπεδο την αυταρχική και αυθαίρετη συμπεριφορά τους απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους. Ως “dealers” δίνουν το θάρρος σε εργολάβους στη φύλαξη να τραμπουκίζουν την Πρόεδρο του Σωματείου και άλλους εργαζόμενους!!!

Πιο συγκεκριμένα: Σήμερα 21/11, το πρωί δύο κύριοι, που συστήθηκαν ως εκπρόσωποι της εταιρείας φύλαξης, βρέθηκαν στην πύλη του Νοσοκομείου για να συζητήσουν με τους εργαζόμενους στη φύλαξη...

Στη συνάντηση παρευρέθηκε και η Πρόεδρος του Συλλόγου.

Οι εκπρόσωποι της εργολαβικής εταιρείας, αρνήθηκαν να συζητήσουν παρουσία της Προέδρου, ενώ καταφέρθηκαν εναντίον της με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, αναφέροντας μεταξύ άλλων “ότι οι εργαζόμενοι είναι ενήλικες και μπορούν μόνοι τους να συζητήσουν”, ''ότι τα σωματεία έχουν καταστρέψει την Ελλάδα'' και διάφορα άλλα! Η συμπεριφορά αυτή μας προβληματίζει!!!

Αλήθεια, γνώριζε η Διοίκηση και τι έχει να πει για αυτό το γεγονός;

Πώς αυτοί οι κύριοι ήρθαν στο χώρο του νοσοκομείου, να μιλήσουν με τους εργαζόμενους, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν υπογράψει σύμβαση με το νοσοκομείο έως 31-12-2022; Τι θέλουν να πετύχουν;

Γιατί ασκούνται ''έμμεσα'' πιέσεις στους εργαζόμενους να παραιτηθούν, πριν τη λήξη της σύμβασης, για να πάνε στον εργολάβο;

Η στάση αυτή των εκπροσώπων της εταιρίας αποδεικνύει ότι μαζί με τη Διοίκηση του Νοσοκομείου έχουν κοινό σχέδιο και κοινά επιχειρήματα.

Αλήθεια, ο Διοικητής δεν ήταν αυτός που δεν ήθελε την παρουσία του συλλόγου σε συζήτηση που κάλεσε με τις καθαρίστριες; Γιατί κανονίζονται μια σειρά από συναντήσεις με εργαζόμενους όπως με τους συμβασιούχους νοσηλευτές, με τους εργαζόμενους στη φύλαξη κ.α., χωρίς τους νόμιμους εκλεγμένους δημοκρατικά εκπροσώπους τους;”

Στηρίζουμε τον αγώνα που κάνουν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι και ο Σύλλογος των Εργαζομένων του ΓΝΧ.

Αναφορά του Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ν. Ευβοίας Βαγγέλη Αποστόλου με θέμα: Δρομολόγια του υπεραστικού ΚΤΕΛ Ευβοίας προς Αθήνα διά ξηράς και όχι μέσω ακτοπλοϊκής γραμμής Αιδηψός-Αρκίτσα

Προς το Προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων

ΑΝΑΦΟΡΑ

Για τον κ. Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών

Θέμα: Δρομολόγια του υπεραστικού ΚΤΕΛ Ευβοίας προς Αθήνα διά ξηράς και όχι μέσω ακτοπλοϊκής γραμμής Αιδηψός-Αρκίτσα

Ο βουλευτής Ευβοίας Αποστόλου Ευάγγελος καταθέτει προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών την υπ’ αριθμ. 5872/18.11.2022 επιστολή του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας Ευβοίας, με την οποία εκφράζει την αντίθεσή του στην απόφαση του υπεραστικού ΚΤΕΛ Εύβοιας για τα δρομολόγια προς Αθήνα δια ξηράς και όχι μέσω της ακτοπλοϊκής γραμμής Αιδηψός-Αρκίτσα.

Επισυνάπτεται το σχετικό έγγραφο.

Παρακαλούμε για την απάντηση και τις ενέργειές σας και να μας ενημερώσετε σχετικά.

Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 2022

Ο καταθέτων βουλευτής

Ευάγγελος Αποστόλου

Βαγγέλης Αποστόλου: Απορρίφθηκαν από το ΚΑΣ οι απόπειρες για αποχαρακτηρισμό των αρχαιολογικών χώρων Κηρίνθου Μαντουδίου με σκοπό την εγκατάσταση αιολικών πάρκων.

Χαλκίδα, 17 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρέμβαση του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ν. Ευβοίας και πρώην Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κατά τη Συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, στις υποθέσεις που αφορούν τις τέσσερις προσφυγές κατά των Αποφάσεων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ευβοίας, σχετικά με τη «Μη έγκριση εγκατάστασης ανεμογεννητριών στη θέση «Ακρωτήριο Γέρων», στην Τ.Κ. Μαντουδίου της Δ.Ε. Κηρέως, του Δήμου Μαντουδίου - Λίμνης - Αγ. Άννης, Π.Ε. Ευβοίας»:

«Σας ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνετε. Η παρέμβασή μου αφορά στη στήριξη των 4 αποφάσεων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Εύβοιας που έκρινε ως αρχαιολογικούς χώρους τις εκτάσεις εγκατάστασης αιολικών πάρκων στη περιοχή Ακρωτήριο Γέρων της Τοπικής Κοινότητας Μαντουδίου του Δήμου Λίμνης, Μαντουδίου, Αγίας Άννας.

Λίγες ημέρες μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της Β. Εύβοιας τον Αύγουστο του 2021 η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) χορηγεί άδειες παραγωγού για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις πυρόπληκτες περιοχές.

Μπροστά στην αντίδραση των κατοίκων ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σκρέκας με επιστολή του (στη διάθεσή σας) προς τον Πρόεδρο της ΡΑΕ Δραγούμα τον καλεί να προχωρήσει σε αναστολή της έκδοσης αδειών για έργα ΑΠΕ σε όλη την περιοχή της Β. Εύβοιας. Μάλιστα για το σκοπό αυτό δεσμεύτηκε ο κ. Υπουργός ότι θα καταθέσει άμεσα νομοθετική ρύθμιση για την αναστολή έκδοσης αδειών μέχρι την ολοκλήρωση του σχεδίου Ανασυγκρότησης των πυρόπληκτων περιοχών.

Οι κάτοικοι που αντέδρασαν για την απόσυρση, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουν για την άρση της αναστολής, ενώ ακόμη περιμένουν να δουν δείγματα γραφής για το Σχέδιο Ανασυγκρότησης της πυρόπληκτης Β. Εύβοιας.

Ασφαλώς και γνωρίζετε τη συγκεκριμένη απόφαση της Κυβέρνησης που κατά τον Υπουργό είναι, τη διαβάζω: Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα καταθέσει άμεσα νομοθετική ρύθμιση για την αναστολή ισχύος των αδειών που εκδόθηκαν το τελευταίο διάστημα και την αναστολή έκδοσης νέων αδειών, μέχρι την ολοκλήρωση του σχεδίου Ανασυγκρότησης των πυρόπληκτων περιοχών της Βόρειας Εύβοιας.

Ένας πρόσθετος λόγος για τη μη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη συγκεκριμένη περιοχή είναι και η Απόφαση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Εύβοιας που έχει κρίνει το συγκεκριμένο χώρο αρχαιολογικό.».

Σχολιάζοντας την απόφαση του ΚΑΣ, που πάρθηκε κατά το τέλος της συζήτησης και ήταν απορριπτική προς τις ανωτέρω προσφυγές, ο Βαγγέλης Αποστόλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η απόρριψη των συγκεκριμένων προσφυγών αποτελεί μια πρώτη νίκη στην προσπάθεια όλων να μην εγκατασταθούν αιολικά πάρκα στην καμένη βόρεια Εύβοια, πόσο μάλλον όταν οι χώροι που προτείνονται έχουν οριστικά πλέον χαρακτηριστεί αρχαιολογικοί.

Βέβαια δεν πρέπει να εφησυχάσουμε γιατί υπάρχουν κι άλλες ανάλογες περιπτώσεις και μάλιστα στην Εύβοια. Συγκεκριμένα στο Νημποριό Ν Στύρων έχουν ήδη εγκρίνει αιολικά πάρκα σε αρχαιολογικούς χώρους εναντίων των οποίων οι κάτοικοι έχουν προσφύγει στο ΣΤΕ.»

Βαγγέλης Αποστόλου: Στηρίζουμε την οδηγία για την προσβασιμότητα των αναπήρων, αγωνιζόμαστε για την εφαρμογή της

Χαλκίδα, 16 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, ως εισηγητή, στο σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».

“Στόχος της οδηγίας που συζητάμε σήμερα είναι η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, όσον αφορά στις απαιτήσεις προσβασιμότητας των αναπήρων για ορισμένα προϊόντα και υπηρεσίες.

Πρόκειται δηλαδή για οδηγία που αναμένεται να φέρει σε αυξημένη διαθεσιμότητα τα προσβάσιμα προϊόντα και τις υπηρεσίες και να βελτιώσει την προσβασιμότητα των σχετικών πληροφοριών.

Τα κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, είχαν ήδη αναλάβει την υποχρέωση για τον έλεγχο συμμόρφωσης με τους κανόνες σήμανσης και έχουν ήδη οργανώσει σχετικό σύστημα εποπτείας (διαδικασίες και μηχανισμούς) της αγοράς.

Με το ν. 4512/2018, που η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προώθησε, στόχευε στην αναμόρφωση αυτού του πλαισίου και στη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα του ελεγκτικού έργου, μέσω της τυποποίησης και της δημοσιοποίησης των διαδικασιών ελέγχου.

Με τον εκσυγχρονισμό δε της εποπτείας των οικονομικών δραστηριοτήτων, προβλεπόταν και ένα πλέγμα υπηρεσιών, για τον έλεγχο και την συμμόρφωση προϊόντων, στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών προδιαγραφών και απαιτήσεων για το σήμα CE με στόχο την ασφάλεια των προϊόντων και της πρόσβασης των χρηστών με αναπηρίες.

Με αυτά τα δεδομένα, η ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/882 στο εθνικό δίκαιο πρέπει να στοχεύει μεταξύ άλλων και στην ενίσχυση των ήδη υφιστάμενων δομών που μεριμνούν για την τήρηση και την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου εποπτείας, που έχει ήδη αναπτύξει το κράτος για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για το σήμα CE.

Ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης της Οδηγίας και της ενίσχυσης του υφιστάμενου συστήματος εποπτείας είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί ένας ισχυρός πυλώνας για την τήρηση των απαιτήσεων της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία.

Ειδικότερα:

Για τα προϊόντα αναφέρεται η υποχρέωση παραγωγών-κατασκευαστών, αλλά και διανομέων – μεταπωλητών να εφαρμόσουν πλήθος μέτρων στην κατασκευή τους, στη συσκευασία, στη διανομή, στις λειτουργίες χρήσης ή συναρμολόγησης, συντήρησης κ.λπ. που τα καθιστούν προσβάσιμα στους ανάπηρους.

Μάλιστα, αναφέρεται στο κείμενο ότι αν ο κατασκευαστής του προϊόντος δεν έχει φροντίσει, ώστε αυτό να είναι σύμφωνο με τις διατάξεις του νόμου, η ευθύνη μεταβιβάζεται στον διανομέα-μεταπωλητή.

Από τα σχόλια όμως μεγάλων εταιρειών σχετικά με την ευθύνη αυτή, προκύπτει ότι ο διανομέας δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία και εργαλεία, ώστε να παρέμβει στο προϊόν και η ευθύνη δεν βαρύνει εκείνον.

Επομένως η διάταξη αυτή είναι κενή περιεχομένου.

Σε ό,τι αφορά στις υπηρεσίες, το ίδιο το άρθρο 5 εξ αρχής περιλαμβάνει δύο μεγάλες εξαιρέσεις:

1) εξαιρούνται από τη συμμόρφωση οι υπηρεσίες αστικών, προαστιακών και περιφερειακών μεταφορών (που σε μεγάλο βαθμό είναι δημόσιες) και

2) εξαιρούνται οι πολύ μικρές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών που μπορούν να μην προσαρμοστούν με καμία προδιαγραφή ή και γενικότερη υποχρέωση τήρησης απαιτήσεων.

Γι αυτό και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία προτείνει τουλάχιστον να μην απαλλαγούν από τις προδιαγραφές προσβασιμότητας των υποδομών τους, που είναι υποχρέωση απορρέουσα από τον ΓΟΚ.

Εκεί όμως που όλο το πνεύμα του νόμου ανατρέπεται είναι στο άρθρο 14, που προβλέπει ρητά ότι οι όλοι οι φορείς οικονομικού ενδιαφέροντος προμήθειας προϊόντων και υπηρεσιών, του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, μπορούν, καταθέτοντας μια έκθεση όπου να τεκμαίρεται ότι το κόστος των ενεργειών εφαρμογής του νόμου τους επιβαρύνει δυσανάλογα, να μην προβούν στις επιβαλλόμενες προσαρμογές.

Μάλιστα, οι μικρές επιχειρήσεις προϊόντων μπορούν να επικαλεσθούν το δυσβάσταχτο κόστος, χωρίς καν να συντάξουν αυτή την Έκθεση.

Από τα σχόλια, στη διαβούλευση, ακόμη και πολύ μεγάλων εταιρειών είναι ολοφάνερo ότι καμία δεν προτίθεται να εφαρμόσει το νέο νόμο, βλέποντας στο άρθρο 14 το εργαλείο που τους προσφέρει ο ίδιος ο νόμος γι αυτό.

Ο ΟΤΕ μάλιστα ήδη δηλώνει ένα υπέρογκο ποσό 8 εκ. € το χρόνο από πιθανή ανάγκη προσαρμογής του τηλεοπτικού υλικού της συνδρομητικής του πλατφόρμας για να στηρίξει εκ προοιμίου την Έκθεση που θα καταθέσει.

Σε κάθε περίπτωση, στο Σ/Ν δεν γίνεται καμία συγκεκριμένη μνεία σε πιθανή χρηματοδότηση από πλευράς κράτους σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για να φέρουν σε πέρας τις απαραίτητες προσαρμογές.

Κι αυτό είναι δηλωτικό τόσο της δικής σας διάθεση για την εφαρμογή του νόμου που προτείνει, όσο και της έλλειψης πραγματικής διάθεσης, από το κράτος, να επιχορηγήσει την προσβασιμότητα των αναπήρων πολιτών του σε προϊόντα και υπηρεσίες.

Άλλωστε, από το Σχέδιο «Ελλάδα 2.0» είναι φανερό ότι τα πολλά χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν προορίζονται σε μέτρα κατοχύρωσης της προσβασιμότητας, αλλά σε γενικές δράσεις «ενημέρωσης» για θέματα αποφυγής διακρίσεων και σεβασμού της διαφορετικότητας.

Παρότι η οδηγία δεν αφορά στα τρόφιμα, στις ζωοτροφές, στα φυτά, στα ζώα και στα προϊόντα τους υπάρχει μια πραγματικότητα που βιώνει ο αγροτικός χώρος που μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε και με αυτόν.

Και η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για τους αγρότες μας που βλέπουν τη παραγωγή τους να συρρικνώνεται και τα παιδιά τους να εγκαταλείπουν τη δραστηριότητά τους.

Όταν βλέπουν στο καλάθι του νοικοκυριού το δικό τους προϊόν να επιβαρύνεται την οποιαδήποτε μείωση τιμής και την ίδια ώρα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλότατο κόστος παραγωγής.

Όταν βλέπουν τα ποιοτικά τους προϊόντα να δέχονται επιθέσεις παραπλάνησης στις διεθνείς αγορές που φτάνουν ακόμη και σε επίπεδα σφετερισμού και δεν αντιδρούν ούτε η Ε. Επιτροπή, ούτε η χώρα μας.

Όταν υπάρχουν κι άλλες οδηγίες και ρυθμίσεις υπεράσπισης που δυστυχώς δεν εφαρμόζονται. Αναφέρω δύο χαρακτηριστικές.

Επιβάλαμε περιορισμό στην ασυδοσία των μεσαζόντων με την υποχρεωτική πληρωμή των 60 ημερών για τα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα. Δυστυχώς εξακολουθούν οι αγρότες να χρηματοδοτούν τα σουπερμάρκετ και τους μεσάζοντες του χώρου με τις 8μηνες και 12μηνες επιταγές

Κατοχυρώσαμε με νόμο, μετά από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της Ε.Ε. την υποχρεωτική αναγραφή προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωiκά προϊόντα, με σκοπό της διαφάνεια της αγοράς και την αποφυγή παραπλάνησης του καταναλωτή. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εφαρμογής τους και μάλιστα με ψιλά γράμματα.

Κι έρχομαι στο άρθρο 31 που αφορά στην απολιγνιτοποίηση. Το ζητούμενο βέβαια σήμερα για τη Δυτική Μακεδονία είναι αν είναι έτοιμη και η ίδια να δεχθεί εκείνες τις επενδύσεις που θα υπηρετήσουν όχι μόνο την απολιγνιτοποίηση, αλλά και την απασχόληση όλων των κατοίκων που είχαν συνδέσει τη διαβίωσή τους στη περιοχή με το λιγνίτη. Κι όλα δείχνουν ότι αυτή την απασχόληση μπορεί να προσφέρει μόνο ο πρωτογενής τομέας.

Δυστυχώς όμως αυτό που έρχεται στις επενδύσεις είναι μόνο η εγκατάσταση μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μάλιστα φωτοβολταϊκών αφού ήδη ένα μεγάλο ποσό του Ταμείου Ανάκαμψης προορίζεται γι αυτές, επενδύσεις βέβαια που δεν απαντούν στην αγωνία για απασχόληση των εργαζομένων την επόμενη ημέρα.

Ασφαλώς ούτε και η λειτουργία της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ Α.Ε., ενός προσώπου ιδιωτικού δικαίου, μπορεί να απαντήσει.

Είναι θετικό να μιλάμε για τη παραγωγική ανασυγκρότηση με εργαλείο τον αγροτικό χώρο, αλλά όχι γενικά και αόριστα όπως αναφέρεται στα συγκεκριμένα άρθρα του ν/σ.

Ακούστε κύριε Υπουργέ τι κάναμε εμείς ως Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένη την υποχρέωση της χώρας μας για λήψη μέτρων υπηρέτησης της μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο:

Αναδείξαμε κι εκείνες τις παρεμβάσεις που θα συνέβαλλαν ουσιαστικά.

Ξεκινήσαμε από την Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, που έχει τις προϋποθέσεις, όπως πολλές εκτάσεις που υλοποίησαν ήδη την αποστολή τους στο λιγνιτικό πεδίο και αυτή την ώρα είναι αποκατεστημένες ή υπό αποκατάσταση, νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εισέλθουν στην αγροτική οικονομία και μια παράδοση και τεχνογνωσία σε μια καινοτόμα καλλιέργεια στα Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά (ΑΦΦ).

Στα πλαίσια της “παραγωγικής ανασυγκρότησης των Περιφερειών’’, ως βασικής αναπτυξιακής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός στο 1ο Περιφερειακό Συνέδριο της Δυτικής Μακεδονίας τον Ιούλιο του 2017, έθεσε επιτακτικά το ζήτημα, της αξιοποίησης των αποκαταστημένων εκτάσεων των λιγνιτωρυχείων και της απόδοσής τους για συστηματική αξιοποίηση από τη τοπική κοινωνία’’.

Πρώτη μας στόχευση ήταν η καλλιέργεια ΑΦΦ έκτασης περίπου 5.000 στρεμμάτων εντός τριών ετών. Η πρώτη αξιοποίηση αφορούσε 1500 σε 100 νέους αγρότες, σε παραχωρούμενη και αποκαταστημένη από την ΔΕΗ έκταση, που βρίσκεται σε ενιαία περιοχή της Γεωγραφικής Ενότητας Εορδαίας και τα υπόλοιπα την επόμενη περίοδο στην Ενότητα Κοζάνης, μόλις οριστικά αποκατασταθούν.

Τα στρέμματα αυτά θα τα προσθέταμε στα ήδη καλλιεργήσιμα στην περιοχή με αρωματικά φυτά, δημιουργώντας μια κρίσιμη μάζα παραγωγής και συγχρόνως την μεγαλύτερη ενιαία περιοχή αγροτικής καινοτόμου ανάπτυξης στην κατηγορία των ΑΦΦ.

Για τη χρηματοδότηση είχαν εξασφαλιστεί πόροι από το ΠΑΑ 2014-2020.

Δυστυχώς δεν περπάτησε τότε η προσπάθειά μας γιατί η ΔΕΗ είχε ήδη με νόμο του 2001 εντάξει στη κυριότητά της τις συγκεκριμένες εκτάσεις και ζητούσε μίσθωμα, πράγμα που λειτούργησε ως αντικίνητρο στους νέους αγρότες.

Εκείνη την περίοδο βέβαια δεν υπήρχε η πίεση της απολιγνιτοποίησης. Σήμερα όμως μια τέτοια δραστηριότητα αποτελεί τη βέλτιστη λύση, πόσο μάλλον όταν στα συρτάρια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπάρχει έτοιμο ένα στρατηγικό σχέδιο για τα ΑΦΦ που αποτελεί υπόδειγμα για επενδύσεις σε χιλιάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα.

Ποια προβλήματα όμως πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσετε κε Υπουργέ;

Μα αυτά της επαναφοράς της κυριότητας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που ανήκαν και της αποκατάστασης των εδαφών που ολοκλήρωσαν τη προσφορά τους.

Πως τους λέτε ότι θα αλλάξετε το παραγωγικό μοντέλο της περιοχής τους, όταν όπως φαίνεται αυτό που θα κυριαρχήσει στην απορρόφηση των διαθέσιμων πόρων κυρίως σε φωτοβολταϊκά της τάξης των 10 gigawatt;

Τις ανάγκες της βίαιης απολιγνιτοποίησης θα υπηρετήσετε, της δίκαιης όμως όχι.

Και κλείνω με το άρθρο 34 που αναφέρεται στη μη υποχρέωση υποβολής βεβαιώσεων υλοποίησης από μέλη του Εθνικού Μητρώου Πιστοποιημένων Ελεγκτών.

Υπάρχει πρόβλημα με τη διαδικασία των ελέγχων… είναι διάτρητη.

Είναι ακόμη μια αστοχία που δείχνει την επιπολαιότητα με την οποία παρακολουθείται η διαδικασία των ελέγχων. Και να θυμίσουμε ότι πολύ συχνά πρόκειται για ελέγχους σε επενδυτικά σχέδια πολλών εκατομμυρίων.

Θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε το άρθρο 34 αν προσθέτατε ότι και οι λογιστές – φοροτέχνες Α Τάξης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας μπορούν να εκδίδουν βεβαιώσεις υλοποίησης της επένδυσης.

Η προσθήκη αυτή στην διάταξη αποκαθιστά την ισορροπία σε δύο επαγγελματικές τάξεις με τις ίδιες βασικές σπουδές και συγχρόνως αυξάνει τον ανταγωνισμό παρέχοντας την δυνατότητα της επιλογής στους επενδυτές.

Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στο παρόν που δηλώνει τη θετική μας προσέγγιση στην οδηγία, αλλά και την ανησυχία μας για την εφαρμογή της.”

Βαγγέλης Αποστόλου: Δύσκολες μέρες περιμένουν τους μικρούς αποσταγματοποιούς

Χαλκίδα, 14 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, με αφορμή την υπερφορολόγηση του τσίπουρου:

«Οι πρόσφατες αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών για την λειτουργία των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών, αλλά και για τη διακίνηση του τσίπουρου, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα διατήρησης της εδώ και αιώνες παράδοσης των τσιπουροκάζανων.

Η έναρξη της παραγωγής τσίπουρου φέτος στα παραδοσιακά καζάνια έγινε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω των επιλογών της Κυβέρνησης να αυξήσει τόσο τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο προϊόν απόσταξης όσο και το κόστος της 12ωρης άδειας απόσταξης.

Ο φόρος που καλούνται να προκαταβάλουν οι μικροί διήμεροι αποσταγματοποιοί ανέρχεται πλέον στα 1850 ευρώ, ενώ πέρυσι το ποσό που καλούνταν να καταβάλουν ανερχόταν στα 580 ευρώ.

Αν επίσης υπολογιστούν ότι ο φόρος θα καταβάλλεται εφάπαξ και κατ’ αποκοπή και το κόστος παραγωγής (καυσίμων και πρώτων υλών) έχει ήδη εκτιναχθεί, είναι σαφές πλέον ότι η Κυβέρνηση επιχειρεί να στερήσει από τους κατοίκους της επαρχίας ακόμα κι αυτό το παραδοσιακό τσιπουράκι».

Βαγγέλης Αποστόλου: Η Εύβοια και η Σκύρος αντιστέκονται στις ανεμογεννήτριες

Χαλκίδα, 13 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, μετά τη συμμετοχή του στην σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των σχεδιαζόμενων έργων εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην Εύβοια και τη Σκύρο, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην παραλία της Χαλκίδας.

«Εμείς στην Εύβοια και στη Σκύρο έχουμε πολλούς λόγους για να είμαστε αντίθετοι στην εγκατάσταση έστω και μιας ανεμογεννήτριας.

Γιατί έχουμε ήδη καλύψει τη συμβολή μας στον εθνικό στόχο για αιολική ενέργεια από το 2013, ξεπερνώντας κατά εκατοντάδες τις ανεμογεννήτριες που προβλέπει το ισχύον και σήμερα χωροταξικό σχέδιο του 2008.

Γιατί ακόμη και η ίδια Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (η ΡΑΕ) έχει αποδεχτεί ότι είναι αναγκαία η αναθεώρηση του υπάρχοντος Ειδικού Χωροταξικού όχι μόνο για την εγκατάσταση, αλλά και για την έκκριση των επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).

Όλες οι περιοχές της Εύβοιας, ακόμη και οι καμένες, απειλούνται αυτή την ώρα κι ο σπουδαιότερος λόγος είναι η σύνδεση των συγκεκριμένων επενδύσεων με το Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι τεράστια τα συμφέροντα που φτάνουν μέχρι την άλωση περιοχών Natura, αλλά και περιοχών όπου υπάρχουν πλήθος άλλων πραγμάτων ιδιαίτερης και μοναδικής περιβαλλοντικής και πολιτιστικής αξίας.

Γι αυτό και πρέπει να δράσουμε σε δύο επίπεδα, το ένα είναι η κινηματική μας λειτουργία, δηλαδή αυτό που κάνουμε σήμερα να το συνεχίσουμε. Και το δεύτερο η προσφυγή μας στη Δικαιοσύνη.

Βλέποντας τόσο οι υποψήφιοι επενδυτές όσο και η Κυβέρνηση ότι στις προσπάθειές που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα μας συμπαραστέκονται οι τοπικές κοινωνίες και οι εκπρόσωποί τους τοπική και περιφερειακή Αυτοδιοίκηση έφτασαν μέχρι του σημείου, όχι μόνο να μην αποδέχονται τις απόψεις τους, αλλά και να τις αγνοούν εντελώς και να εγκρίνουν τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί το νέο Ειδικό Χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ και οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες για τις προστατευόμενες περιοχές και τις περιοχές απολύτου προστασίας και Natura. Έφτασαν ακόμη και μέχρι του σημείου να αποδέχονται και εργασίες χωρίς την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.

Έχουμε μπροστά μας δύο προσφυγές στο ΣΤΕ τις οποίες πρέπει να κερδίσουμε, η πρώτη αφορά στο Νημποριό Στύρων, όπου η έγκριση της επένδυσης από τον Γ.Γ. Περιβάλλοντος αγνόησε ιστορικούς και αρχαιολογικούς λόγους, και η δεύτερη στις περιοχές Νατούρα της επένδυσης στη βορειοκεντρική Εύβοια.

Ειδικά για τη δεύτερη περίμενα, από τον Υπουργό Περιβάλλοντος να υλοποιήσει τη δέσμευσή του στην ολομέλεια της Βουλής, ότι θα καταθέσει πρωτίστως για διαβούλευση τη πρότασή του για τις προστατευόμενες και Natura περιοχές και μετά θα προβεί σε περαιτέρω ενέργειες. Αντίθετα την οδήγησε σε άμεση εφαρμογή, μια ρύθμιση της λογικής εγώ αποφασίζω και ο γραμματέας μου εκτελεί.

Για όλα αυτά και άλλα είμαστε αντίθετοι και πάνω από όλα, γιατί στηρίζουμε όλους τους φορείς και τους κατοίκους της Εύβοιας που αντιστέκονται στην εγκατάσταση κι άλλων αιολικών πάρκων και δεν ανέχονται οποιαδήποτε υποβάθμιση της περιοχής τους σε σχέση με άλλες περιοχές.»

Βαγγέλης Αποστόλου: Η προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία πρέπει να είναι αυτονόητη και στην πράξη για τη χώρα μας

Χαλκίδα, 10 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εισήγηση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου στο σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».

“Με το παρόν σχέδιο νόμου ενσωματώνεται η Οδηγία 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, βάσει της οποίας καθορίζονται οι απαιτήσεις προσβασιμότητας σε προϊόντα και υπηρεσίες, σε μεγάλο βαθμό από τα άτομα με αναπηρία, αποσκοπώντας στην εισαγωγή περισσότερων τέτοιων προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά και στη μείωση των τιμών τους. Κι όλα αυτά υποτίθεται για την ενίσχυση της ανάπτυξης.

Καταρχήν μόνο γι' αυτές τις προβλέψεις κινείται σε θετική κατεύθυνση. Όμως τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της κυβέρνησης και στον τομέα αυτό, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την ουσιαστική εφαρμογή της Οδηγίας στην πράξη.

Ενδεικτικό της απροθυμίας της κυβέρνησης να εφαρμόσει ουσιαστικές πολιτικές ειδικά για τα άτομα με αναπηρία είναι ακόμη και το γεγονός ότι ενώ η τελική προθεσμία για τα κράτη μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν και να ενσωματώσουν την εν λόγω Οδηγία στη δική τους νομοθεσία ήταν η 28η Ιουνίου 2022, στην χώρα μας έρχεται μόλις σήμερα προς ψήφιση.

Ας θυμηθούμε για λίγο τι έχει γίνει μέχρι σήμερα με την εφαρμογή της Οδηγίας 2016/2102 σχετικά με την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των κινητών εφαρμογών των οργανισμών του δημόσιου τομέα, η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με τον ν. 4727/2020.

Η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στις δημόσιες υπηρεσίες, είτε με φυσική παρουσία, είτε μέσω του διαδικτύου δεν αποτελεί ακόμη αυτονόητο κεκτημένο στη χώρα μας, αφού μόνο απρόσκοπτη δεν είναι η πρόσβασή τους, και 2 χρόνια μετά μένουν ακόμη πολλά να γίνουν στον τομέα αυτό.

Πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει με το θέμα της προσβασιμότητας των πολύ μικρών και των μικρών επιχειρήσεων. Αλλά τόσο αυτό, όσο και ζητήματα που βάζει η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία με την επιστολή που μας έστειλε θα τα συζητήσουμε αναλυτικότερα στην κατ΄άρθρον συζήτηση.

Κ. Υ. παρότι η οδηγία δεν αφορά στα τρόφιμα, στις ζωοτροφές ,στα φυτά, στα ζώα και στα προϊόντα τους, υπάρχει μια πραγματικότητα που βιώνει ο αγροτικός χώρος που μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε με αυτόν. Κι αυτή ξεκινά από το καλάθι του νοικοκυριού και φτάνει μέχρι τις διεθνείς αγορές. Και μη μου πείτε κ. Υπουργέ ότι δεν σας αφορά. Έχετε τις σχετικές αρμοδιότητες και ευθύνες, κακώς κατά την αποψή μου, γιατί μόνο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έπρεπε αποκλειστικά να ανήκουν αυτά.

Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης που κάνετε προχωρήσατε στο σόου με τίτλο «το καλάθι του νοικοκυριού», το οποίο μετά την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής έχει εμφανίσει πολλές αστοχίες και ελάχιστα αποτελέσματα, γεγονός που κατέληξε στην απογοήτευση των καταναλωτών και την καθημερινή παρουσία του Υπουργού στα Σουπερμάρκετ. Από τα έντονα παράπονα των καταναλωτών, για την εκμετάλλευση της κατάστασης από τα Σουπερμάρκετ, ανακοινώσατε στις επιτόπου αυτοψίες σας ότι θα προχωρήσετε σε επιδερμικές παρεμβάσεις, που θα περιορίζονται μόνο σε μεγαλύτερες και ευδιάκριτες ταμπέλες στα προϊόντα και στη διασφάλιση της επάρκειας των προσφερόμενων προϊόντων.

Ασφαλώς και το ξέρετε ότι πολλά προϊόντα μπήκαν στο καλάθι με μειωμένες τιμές, αφού όμως πρώτα αυτές είχαν αυξηθεί 3 ημέρες νωρίτερα! Αυτό αποκαλύπτουν διαγράμματα της πλατφόρμας e-katanalotis με το πως διαμορφώθηκε η μέση τιμή προϊόντων την τελευταία εβδομάδα. Το σύνολο σχεδόν των προϊόντων του καλαθιού έχει ανατιμηθεί τουλάχιστον δύο φορές εντός του 2022! Δηλαδή έχουμε μία τρίτη αύξηση σε πολλά προϊόντα, γεγονός που δεν δικαιολογείται από τις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς.

Από την άλλη πλευρά οι μειώσεις των τιμών του καλαθιού μεταφέρονται στον πρωτογενή τομέα σχεδόν αυτούσιες. Άμεσο επακόλουθο είναι η συνεχιζόμενη κερδοφορία των πολυκαταστημάτων, αλλά και η αδυναμία των παραγωγών να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος παραγωγής.

Η ποιοτική υπόσταση των τροφίμων της χώρας μας έχει δεχτεί και θα συνεχίσει να δέχεται επιθέσεις παραπλάνησης και σφετερισμού που έχουν αφετηρία τις διεθνείς συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες, αλλά και εντός της Ένωσης. Κι αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις η προσπάθεια δύο χωρών, μία με μέλος της Ένωσης, τη Τσεχία και η άλλη με τρίτη χώρα, την Ιαπωνία, να προσεταιριστούν το ελληνικό γιαούρτι.

Φτάσαμε μέχρι προσφυγή στα Τσέχικα Δικαστήρια. Η παρέμβαση των δύο Επιτρόπων, του Χόγκαν Γεωργίας και του Ανδρουκαϊτις Υγείας, παράλληλα με τις δικές μας πιέσεις ανάγκασαν τη Τσεχία να αποσύρει τη στάση της.

Επί δικής σας διακυβέρνησης το 2019 ο Έλληνας Πρέσβης στην Ιαπωνία είχε ήδη υπογράψει και είχε παραχωρήσει τη χρήση του ονόματος «ελληνικό γιαούρτι», χωρίς να έχει συνεννοηθεί με κανέναν.

Έτσι, τουλάχιστον, φάνηκε. Και είναι ένα θέμα που με την Ιαπωνία, δεν θα έχει εύκολες ανατροπές. Πόσο μάλλον όταν τεράστιες ποσότητες τέτοιου γιαουρτιού φεύγουν από την Ιαπωνία για να πάνε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Είχατε δεσμευτεί για ΕΔΕ.

Δεν γνωρίζουμε τι έγινε .Τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο δύσκολα μετά και την πρόσφατη κύρωση από την Ελληνική Βουλή των συμφωνιών της Ε.Ε. με τη Νότια Αφρική και τον Καναδά , με την οποία η χώρα μας αποδέχτηκε το 2014 το Πρωτόκολλο 3 για την πλήρη προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων πλην τριών προϊόντων της Ελλάδας, τη Φέτα, την Ελιά Καλαμάτας και την Ρετσίνα, πράγμα που σημαίνει ότι παραδώσατε τη χρήση τους εις το διηνεκές, παρότι εμείς είχαμε διασφαλίσει Δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναθεώρηση σε πέντε χρόνια, προς τη κατεύθυνση της απαγόρευσης της χρήσης του συγκεκριμένου όρου.

Είχαμε στα χέρια μας μια δέσμευση-μέρος της Συμφωνίας που μας έδινε το δικαίωμα ακόμη και να μην προχωρήσουμε στην κύρωση, αν δεν είχαν ολοκληρωθεί οι παράμετροι της Συμφωνίας.

Αν δεν ανακληθεί το πρωτόκολλο 3 τα συγκεκριμένα προϊόντα θα κατακτηθούν από τους σφετεριστές τους.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που προσεγγίζει η οδηγία είναι η δήλωση συμμόρφωσης με τη σήμανση CE, που αποτελείται από κατασκευαστές, εισαγωγείς, διανομείς, και εποπτικές αρχές της αγοράς. Στόχος της οποίας είναι η εξασφάλιση υψηλού επιπέδου ασφάλειας και προστασίας του γενικότερου κοινού συμφέροντος.

Η σήμανση CE αφορά εκείνα τα προϊόντα που διατίθενται στις αγορές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να συμμορφώνονται προς το σύνολο της εφαρμοστέας νομοθεσίας. Τοποθετείται στα προϊόντα και βεβαιώνει ότι η παραγωγή πραγματοποιείται σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες και τους εθνικούς νομικούς κανονισμούς.

Για τα προϊόντα χαμηλού κινδύνου η ευθύνη ανήκει στις εταιρείες παραγωγής και εάν οι κατασκευαστές δεν είναι σίγουροι για τα προϊόντα τους, δεν θα πρέπει να θέτουν σήματα CE σε αυτά τα προϊόντα και δεν πρέπει να τα παρουσιάζουν στις αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαφορετικά, τα προϊόντα θα συλλέγονται από την αγορά καθώς και ο κίνδυνος νομικών κυρώσεων.

Η ετικέτα CE φέρει μεγάλες ευθύνες στους κατασκευαστές. Ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για ζημιές που προκλήθηκαν από αυτό το προϊόν. Δυστυχώς, εξαιτίας της παραποίησης ή κατάχρησης της σήμανσης, δεν υπάρχει ποτέ 100% εγγύηση ότι το προϊόν που φέρει το σήμα CE είναι ασφαλές ή τηρεί τις καθορισμένες απαιτήσεις των οδηγιών ή προτύπων.

Υπάρχουν εταιρείες οι οποίες χωρίς να υποβληθούν σε καμία διαδικασία αξιολόγησης τοποθετούν σήμα CE στα προϊόντα τους, προκειμένου να διεισδύσουν και να κυκλοφορήσουν στην ευρωπαϊκή αγορά. Με την παραπλανητική αυτή πράξη εξαπατούν τους καταναλωτές, με προϊόντα επικίνδυνα, επιβλαβή για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια ή και για την προστασία του περιβάλλοντος. Ανέφερα προηγούμενα περιπτώσεις τέτοιας παραπλάνησης με δικά μας προϊόντα στις διεθνείς αγορές. Παραβιάζουν την Νομοθεσία καθώς απαγορεύεται η τοποθέτηση σημάνσεων σε προϊόντα που ενδέχεται να εξαπατήσουν τρίτους ως προς τη σημασία και τη μορφή της σήμανσης CE.

Επομένως τίθεται το ερώτημα είναι αρκετή η δήλωση συμμόρφωσης από τον κατασκευαστή;

Σε όλο το σκεπτικό της οδηγίας αλλά και της νομοθετικής προσέγγισης δεν προβλέπεται κάποιο προληπτικό μέτρο, πλην των κυρώσεων όταν διαπιστωθεί μη συμμόρφωση.

Δεν εξετάζεται η δυνατότητα πιστοποίησης της συμμόρφωσης.

Διότι η σήµανση CE και η πιστοποίηση ενός προϊόντος είναι δυο διαφορετικά πράγµατα. Το σήµα CE ο κατασκευαστής το αποκτά µε µια δήλωση συµµόρφωσης.

Ενώ ένα πιστοποιητικό που εκδίδεται για το προϊόν που κατασκευάζει, του παρέχεται από ένα τρίτο αµερόληπτο και ανεξάρτητο οργανισµό ελέγχου εφόσον το προϊόν του πληροί όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές.

Θα ακούσουμε το κ. Υπουργό, θα μας ενημερώσει μετά την ακρόαση των φορέων και την κατ' άρθρο συζήτηση για τις τροπολογίες που θα φέρει και τότε θα κάνουμε σαφέστερη τη τοποθέτησή μας.”

Βαγγέλης Αποστόλου: Η προσβασιμότητα των αναπήρων πρέπει να εκπροσωπείται όχι μόνο θεσμικά αλλά και ουσιαστικά

Χαλκίδα, 13 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τοποθέτηση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου, στην κατ' άρθρο συζήτηση του σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».

“Με την τοποθέτησή μου στην κατ’ άρθρο συζήτηση, θα σταθώ κυρίως στις ρυθμίσεις που έχουν σχέση με την επιφύλαξη μου στην επί της αρχής ψήφο μου και ξεκινώ με το άρθρο που αφορά στην υποχρέωση των παραγωγών κατασκευαστών, αλλά και διανομέων μεταπωλητών, να εφαρμόσουν πλήθος μέτρων στην κατασκευή τους, η συσκευασία τους και διανομή, τις λειτουργίες χρήσης ή συναρμολόγησης, συντήρησης κλπ., που τα καθιστούν προσβάσιμα στους αναπήρους.

Μάλιστα, αναφέρεται στο σχετικό κείμενο ότι, αν ο κατασκευαστής του προϊόντος δεν έχει φροντίσει ώστε αυτό να είναι σύμφωνο με τις διατάξεις του νόμου, η ευθύνη μεταβιβάζεται στον διανομέα μεταπωλητή. Απότα σχόλια όμως, ιδιαίτερα των μεγάλων εταιρειών, κύριε Υπουργέ, κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης, σχετικά με την ευθύνη αυτή προκύπτει ότι ο διανομέας δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία και τα εργαλεία ώστε να παρέμβει στο προϊόν και η ευθύνη δεν βαρύνει εκείνον.Επομένως, αυτή η διάταξη είναι, ουσιαστικά, κενή περιεχομένου.

Σε ό,τι αφορά στις υπηρεσίες, το ίδιο το άρθρο 5 εξ αρχής περιλαμβάνει δύο μεγάλες εξαιρέσεις. Πρώτον, εξαιρούνται από τη συμμόρφωση οι υπηρεσίες αστικών, προαστιακών και περιφερειακών μεταφορών, που σε μεγάλο βαθμό είναι δημόσιες και, δεύτερον, εξαιρούνται, επίσης, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, που μπορούν να μην προσαρμοστούν με καμία προδιαγραφή ή και γενικότερη υποχρέωση τήρησης απαιτήσεων. Για αυτό και η επιτροπή των ατόμων με αναπηρία προτείνει, τουλάχιστον, να μην απαλλαγούν από τις προδιαγραφές προσβασιμότητας των υποδομών τους, που είναι υποχρέωση απορρέουσα του ΓΟΚ.

Εκεί, όμως, που όλο το πνεύμα του νόμου ανατρέπεται είναι στο άρθρο 14, όπου προβλέπεται ρητά ότι οι φορείς οικονομικού ενδιαφέροντος προμήθειας προϊόντων και υπηρεσιών του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, μπορούν, καταθέτοντας μια έκθεση όπου να τεκμαίρεται ότι το κόστος ενεργειών εφαρμογής του νόμου τους επιβαρύνει δυσανάλογα, να μην προβούν στις ανάλογες προσαρμογές, στις επιβαλλόμενες προσαρμογές. Μάλιστα οι μικρές επιχειρήσεις προϊόντων μπορούν να επικαλεστούν και το δυσβάσταχτο κόστος χωρίς να συντάξουν αυτήν την έκθεση.

Από τα σχόλια στη διαβούλευση, ακόμη και πολύ μεγάλων εταιρειών, είναι ολοφάνερο ότι καμία δεν προτίθεται να εφαρμόσει το νέο νόμο, βλέποντας στο άρθρο 14 το εργαλείο που τους προσφέρει ο ίδιος ο νόμος για αυτό και αναφέρω έτσι και η συγκεκριμένη εταιρεία. Ο ΟΤΕ, μάλιστα, δηλώνει ένα υπέρογκο ποσό 8 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από πιθανή ανάγκη προσαρμογής του τηλεοπτικού υλικού της συνδρομητικής του πλατφόρμας, για να στηρίξει εκ νέου την έκθεση που θα καταθέσει.

Σε κάθε περίπτωση, στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία συγκεκριμένη μνεία σε πιθανή χρηματοδότηση από πλευράς του Κράτους σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για να φέρουν σε πέρας τις απαραίτητες προσαρμογές.

Πρέπει, κύριε Υπουργέ, να δεσμευτείτε. Σας το είπαν όλοι, τουλάχιστον στη διαδικασία αυτή που αυτή την ώρα υπηρετούμε. Ξέρετε τι θα μείνει στο τέλος; Ότι υπάρχει ζήτημα. Είναι η πραγματική έλλειψη της διάθεσης από το Κράτος να επιχορηγήσει την προσβασιμότητα των αναπήρων πολιτών σε προϊόντα και υπηρεσίες, από αυτήν την περίπτωση και μόνο.Άλλωστε, από το σχέδιο «Ελλάδα 2.0», είναι φανερό ότι τα πολλά χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν προορίζονται σε μέτρα κατοχύρωσης της προσβασιμότητας, αλλά σε γενικές δράσεις ενημέρωσης για θέματα αποφυγής διακρίσεων και σεβασμού της διαφορετικότητας. Άλλο το ένα πράγμα, άλλο το άλλο.

Με το άρθρο 31, που αφορά στην παραχώρηση ακινήτων που βρίσκονται εντός των ζωνών απολιγνιτοποίησης, δίνεται, στο πλαίσιο του σχεδίου της δίκαιης αναπτυξιακής μετάβασης, η δυνατότητα παραχώρησης εδαφών, τα οποία τελούν υπό τη διαχείριση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Δεν το έχω δει ότι τελούν και πολύ αυτά υπό την εποπτεία του Υπουργείου. Σας το λέω εγώ ως πρώην Υπουργός, γιατί τα έχω παρακολουθήσει από κοντά αυτά τα πράγματα. Δίνεται, λοιπόν, η δυνατότητα μεταβίβασης τους προς την εταιρεία «Μετάβαση Α.Ε.». Ασφαλώς και δεν διαφωνούμε με την αξιοποίηση αυτών των εκτάσεων, όμως η παραχώρηση αυτή δεν συνάδει απολύτως με το γενικότερο πνεύμα της αξιοποίησής τους στον πρωτογενή τομέα, όπως αναφέρεται μέσα στη ρύθμιση που προτείνετε. Με αυτό το άρθρο νομιμοποιείται η «Μετάβαση Α.Ε.» να παρακάμψει διαδικασίες, προκειμένου να αποδώσει κατευθείαν και έναντι τιμήματος, εκτάσεις που βρίσκονται στις ζώνες απολιγνιτοποίησης.

Είναι ιδιαίτερα προβληματικό το γεγονός της μη συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας στη διαδικασία, διότι στη σχετική συζήτηση του νομοσχεδίου απολιγνιτοποίησης είχαν κατατεθεί πάρα πολλές προτάσεις για την αξιοποίηση αυτών των εδαφών. Προτάσεις τις οποίες θα επαναλάβουμε στην Ολομέλεια,αλλά εγώ σας λέω από τώρα ότι ασφαλώς μια αξιοποίηση που θα έχει ιδιαίτερο σημείο αναφοράς τον αγροτικό τομέα για αυτές τις εκτάσεις θα την επαναφέρουμε και θεωρούμε ότι αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα ήδη μιας απασχόλησης που έχει ο αγροτικός τομέας, αλλά και είναι, ιδιαίτερα μετά ταόσα βιώνει η περιοχή από πλευράς απασχόλησης, να έχουμε μόνη δραστηριότητα, η οποία να μπορεί να τους κρατήσει εκεί να είναι η αγροτική δραστηριότητα.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με το άρθρο 34 που αναφέρεται στη μη υποχρέωση υποβολής βεβαιώσεων υλοποίησης από μέλη του Εθνικού Μητρώου Πιστοποιημένων Ελεγκτών. Δεν χρησιμοποίησαν φαίνεται στους ελέγχους, για την πιστοποίηση της εκτέλεσης του επενδυτικού σχεδίου, σύμφωνα με όσα έχουν υποβληθεί και κυρίως δεν χρησιμοποίησαν μηχανικούς. Υπάρχει πρόβλημα με τη διαδικασία των ελέγχων, είναι διάτρητη, είναι μια ακόμη αστοχία που δείχνει την επιπολαιότητα με την οποία παρακολουθείται η διαδικασία των ελέγχων. Και να θυμίσουμε ότι πολύ συχνά πρόκειται για ελέγχους σε επενδυτικά σχέδια πολλών εκατομμυρίων.

Θα πούμε περισσότερα στη β’ ανάγνωση, αλλά κυρίως στην Ολομέλεια, ξεκαθαρίζοντας και πάλι ότι αυτά, ιδιαίτερα που αφορούν την προσβασιμότητα των ανθρώπων οι οποίοι έχουν προβλήματα δυνατότητας, είναι κάτι για το οποίο οπωσδήποτε και εμείς από τη δική μας πλευρά, όχι μόνο αναγνωρίζουμε και συμφωνούμε ότι είναι θετικές οι παρεμβάσεις, αλλά κυρίως στο μεγάλο ζήτημα της πράξης στην εφαρμογή θα είναι για εμάς σημείο αναφοράς στη λειτουργία μας στο συγκεκριμένο χώρο. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.” 

Η δασική γη στο στόχαστρο - άρθρο Β.Αποστόλου στην ΕφΣυν

 Η δασική γη στο στόχαστρο

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών την Τρίτη 8/11/2022

Οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης την τελευταία περίοδο στον δασικό χώρο δείχνουν ότι έχει στόχο να αλώσει το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας. Είναι πολλές, θα σταθώ στην παράδοση των προστατευόμενων περιοχών και των περιοχών Natura στις ΑΠΕ, στην εξουδετέρωση χιλιάδων πράξεων κήρυξης αναδασωτέων σε εκατομμύρια στρέμματα και κυρίως στην κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου.

Το άρθρο 24 του Συντάγματος, που πολλές φορές ώς τώρα επιχειρήθηκε η κατεδάφισή του, κατοχυρώνει ρητά την αρχή της αειφορίας ορίζοντας ότι απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών εκτός αν προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση τους που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.

Και είναι το άρθρο 117 του Συντάγματος που υπερασπίζεται αυτή την αειφορία, εισάγοντας το περιβαλλοντικό ισοζύγιο με τη διατύπωση ότι δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλον τρόπο αποψιλώνονται [...] δεν αποβάλλουν τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν και κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα, αποκλείοντας τη διάθεσή τους για άλλο προορισμό.

Μάλιστα για το άρθρο 117 δεν είχε υπάρξει η παραμικρή αμφισβήτηση, πλην της αδιανόητης απόφασης 2499 /2012 του ΣτΕ που αναφέρει ότι «σκοπός της διάταξης του άρθρου 107 του Συντάγματος, παρά την απόλυτη διατύπωσή της, δεν ήταν η παντελής απαγόρευση οποιασδήποτε επέμβασης σε αναδασωτέα έκταση», εντάσσοντας ουσιαστικά στο συγκεκριμένο ύψιστο δημόσιο συμφέρον το αίτημα για την εγκατάσταση των ΑΠΕ, μια απόφαση που κατέρριψε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής η οποία ρητά αναφέρει στην έκθεσή της ότι πράξεις κήρυξης αναδασωτέων δεν μπορούν να ανακληθούν.

Επιχείρησαν επίσης με τον κλιματικό νόμο να φέρουν μια τροπολογία για άρση αναδασώσεων με σκοπό την εγκατάσταση ΑΠΕ, που αναγκάστηκαν να την αποσύρουν, αλλά την ξανάφεραν εξουδετερώνοντας ουσιαστικά ένα από τα βασικότερα άρθρα του εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος, του 998/79. Κι αυτό το έκαναν χρησιμοποιώντας τη μερική κύρωση των δασικών χαρτών, παρότι γνώριζαν ότι η συγκεκριμένη διαδικασία έχει κριθεί από το ΣτΕ αντισυνταγματική. Η κατάσταση για τον δασικό χώρο γίνεται ακόμη χειρότερη με μια εγκύκλιο που εξέδωσε στις 12/10/2022 ο γ.γ. Δασών, με την οποία εισάγει την κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου. Υπάρχει βέβαια ένα ζήτημα αρχής κατά πόσο ένας γενικός γραμματέας μπορεί να εκδώσει μια τέτοια εγκύκλιο.

Το τεκμήριο όμως αυτό υπάρχει εδώ και 187 χρόνια κι ασφαλώς όχι επειδή θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν τις άγριες γαίες, αλλά γιατί απορρέει από τις Συνθήκες Απελευθέρωσης της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο έχει το δικαίωμα να το προβάλλει στις μη καλλιεργούμενες και μη οικοδομήσιμες εκτάσεις συγκεκριμένων περιοχών.

Για τις γαίες για παράδειγμα του λεγομένου Παλαιού Βασιλείου (Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, Πελοπόννησο, Κυκλάδες κ.λπ.) που απελευθερώθηκαν το πρώτον από τον τουρκικό ζυγό η Συνθήκη Ανεξαρτησίας προέβλεψε ρητά ότι όσον αφορά το γαιοκτητικό ζήτημα στη διάδοχη κατάσταση, από αυτήν του πρώην οθωμανικού κράτους σε αυτή του Νεοελληνικού, οι ρυθμίσεις θα γίνουν με διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Την εξειδίκευση αυτή την έκανε το ένα εκ των δύο πρωτοκόλλων του Λονδίνου που εξειδίκευσαν τη Συνθήκη.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις υπερασπίστηκαν το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι πρόκειται για μαχητό τεκμήριο που παρέχει δυνατότητες αναγνώρισης κυριότητας και σε τρίτους.

Τέτοιες εκτάσεις είναι για παράδειγμα τα περισσότερα ελαιοπερίβολα, τα οποία έχουν συνδεθεί με νομές που φτάνουν μέχρι σήμερα χωρίς αναζητήσεις κυριότητας. Αρκεί η Δήλωση ΟΣΔΕ για να τεκμηριωθεί σε αυτές τις περιπτώσεις η αλλαγή χρήσης. Και η αναγνώριση της κυριότητας γινόταν είτε με νομοθετική παρέμβαση του ελληνικού κράτους, από την πρώτη με το βασιλικό διάταγμα του 1836 μέχρι και την πιο πρόσφατη του νόμου 3203/2003, είτε με αναγνωριστικές αποφάσεις του υπουργού Γεωργίας κατόπιν γνωμοδότησης του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών στο οποίο προσέφευγαν οι ενδιαφερόμενοι, είτε με αμετάκλητες αποφάσεις των τακτικών δικαστηρίων. Αρκεί να ακολουθούνται οι νόμιμες διαδικασίες.

Αναφέρω μια τέτοια πρόσφατη απόφαση. Πριν από έναν χρόνο το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης εξέδωσε απόφαση, που στηρίχτηκε στο τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, με τη οποία απέρριψε τη διεκδίκηση από το Αγιον Ορος και συγκεκριμένο ιδιώτη έκτασης 17.000 στρ. στη Χαλκιδική που ασφαλώς δεν τη διεκδικούσαν για αγροτική χρήση.

Εδώ μπαίνει το ερώτημα: Θα αντέξει η συγκεκριμένη απόφαση του δικαστηρίου; Το σίγουρο είναι ότι με την εγκύκλιο του γενικού γραμματέα αρχίζει το ξήλωμα του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου. Κι αυτό θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη επιβράβευση των καταπατήσεων της δημόσιας περιουσίας από καταβολής του ελληνικού κράτους.

Κρίσιμη η νέα περίοδος για τη γεωργία μας.

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή Ευβοίας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ & πρώην Υπουργού

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» την Κυριακή 6/11/2022

Ασφαλώς, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι η γεωργία μας θα συνδεόταν με τόσο μεγάλες προκλήσεις, όπως αυτές που διαμορφώθηκαν, ως απόρροια των αλλεπάλληλων κρίσεων που βιώνει ο πρωτογενής τομέας εξαιτίας της πανδημίας, του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και της κλιματικής αλλαγής.

Καλείται λοιπόν αυτήν την ώρα ο στρατηγικός σχεδιασμός του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να δώσει απαντήσεις, με μια κυβέρνηση που δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερη των προσδοκιών των παραγωγών καθώς και των αυξημένων απαιτήσεων από τον αγροτικό χώρο, υπό τις παρούσες έκτακτες συνθήκες.

Έκτακτες συνθήκες που απειλούν τον πυρήνα της παραγωγικής δραστηριότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, οι οποίες υπαγορεύουν άμεση και δραστική ανταπόκριση σε επίπεδο προγραμματισμού και λήψης αποφάσεων και κυρίως εκτεταμένη διαβούλευση με τους αγροτικούς φορείς για την εξεύρεση επαρκών και βιώσιμων λύσεων στα συσσωρευμένα προβλήματα.

Οι παραγωγοί βρίσκονται μπροστά στις δραματικές επιπτώσεις της ουκρανικής κρίσης, όπως η ακρίβεια στην ενέργεια (ρεύμα, πετρέλαιο) και στις εισροές (λιπάσματα, φάρμακα, σπόρους, ζωοτροφές, πρώτες ύλες, κ.λπ.), που πλήττει τα εισοδήματά τους και αναζητούν στήριξη που δεν πρέπει να εξαντλείται σε επιδοματικού και περιστασιακού χαρακτήρα ενισχύσεις, αλλά να περιλαμβάνει ταυτόχρονα αξιόπιστα, ολοκληρωμένα και με μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα μέτρα και δράσεις πολιτικής.

Σε αυτήν την κατεύθυνση η κυβέρνηση δείχνει ανεπαρκής, καθώς αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, επιδεικνύοντας χαλαρά αντανακλαστικά στην ουσιαστική και έμπρακτη στήριξη των παραγωγών, που εύλογα διαμαρτύρονται για τις μεγάλες καθυστερήσεις σε όλα τα επίπεδα, από την έγκριση του στρατηγικού σχεδίου της νέας ΚΑΠ και την έγκαιρη ενημέρωσή τους σχετικά με τις αλλαγές που επιφέρει μέχρι την καταβολή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ και των ενισχύσεων.

Παρ’ όλα αυτά, υπήρχε χρόνος, αφού τα εκκρεμή ζητήματα, που έχουν σχέση με το Στρατηγικό μας Σχέδιο (ΣΣ) για τον αγροτικό χώρο, την περιβαλλοντική συμμόρφωση και τη σύνταξη των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης (ΔΣΒ) ήταν υποχρεώσεις γνωστές στη σημερινή κυβέρνηση σχεδόναπό την ανάληψη των καθηκόντων της, το 2019.

Ένα από τα κεντρικά επίδικα της διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αφορούσε την «Πράσινη Αρχιτεκτονική» της νέας ΚΑΠ. Η περιβαλλοντική διάσταση σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και την αυξημένη ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ως προς τα περιβαλλοντικά θέματα οδήγησε στη διαμόρφωση μιας περισσότερο πράσινης ατζέντας και κατ’ επέκταση στη δέσμευση για ενσωμάτωση της πράσινης στροφής στο σύνολο των πολιτικών της ΕΕ.

Η διαβούλευση συνεπώς για τη νέα ΚΑΠ άπτεται του βαθμού ενσωμάτωσης σε αυτήν των κλιματικών και περιβαλλοντικών στόχων σε βάθος ουσιαστικά πενταετίας (2023 – 2027), με το Συμβούλιο Υπουργών να επιθυμεί μια ήπια προσαρμογή, καθώς οι νέες και πιο φιλόδοξες δεσμεύσεις που θα χρειαστεί να αναλάβουν οι παραγωγοί προϋποθέτουν αφενός περισσότερο χρόνο προσαρμογής και αφετέρου περισσότερους πόρους, οι οποίοι, όπως διαπιστώσαμε από τη συμφωνία για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ), δεν θα διατεθούν, αφού οι πόροι του για τη νέα ΚΑΠ μειώθηκαν αισθητά σε επίπεδο ΕΕ.

Για να προχωρήσουν όμως οι ενισχύσεις της κτηνοτροφίας πρέπει να συμμορφωθούμε πλήρως και με τις περιβαλλοντικές δεσμεύσεις που αποτυπώνονται στο Στρατηγικό Σχέδιο (ΣΣ) που κατέθεσε με μεγάλη καθυστέρηση η σημερινή κυβέρνηση και στην υποχρέωσή μας για την ολοκλήρωση των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης (ΔΣΒ).

Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι την ίδια στιγμή που οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι μας κινδυνεύουν να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητά τους, με καταστροφικές συνέπειες για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, η κυβέρνηση δείχνει απροετοίμαστη.

Στα ζητούμενα της κοινωνικοοικονομικής συνοχής των αγροτικών μας περιοχών και στην επισιτιστική επάρκεια και ασφάλεια της χώρας μας πορεύεται χωρίς σχέδιο και προσανατολισμό, παλινωδεί, αναποφάσιστη, μεταξύ πολιτικού οφέλους και πολιτικού κόστους σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και κυρίως φαίνεται να χάνει κάθε επαφή με τον παραγωγικό κόσμο και τις ανάγκες του.

Η περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το μέλλον του πρωτογενή μας τομέα και δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, που θα στερήσει τη δυνατότητά του να επανακάμψει. Το βέβαιο είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει από την κυβέρνηση σοβαρή πρόταση που να απαντά αξιόπιστα στις συγκεκριμένες προκλήσεις.

Οι παραγωγοί το γνωρίζουν αυτό και θα δώσουν την ηχηρή απάντησή τους στις επικείμενες εκλογές. Ο καιρός γαρ εγγύς.

Βαγγέλης Αποστόλου: Η διαχείριση των θεμάτων πολιτικής προστασίας στο βωμό της επικοινωνίας

Χαλκίδα, 3 Νοεμβρίου 2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, ως Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, στην Ολομέλεια της Βουλής με θέμα συζήτησης το νομοσχέδιο του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας «Εθνικός Μηχανισμός Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης: “Θεοφάνης Ερμής Θεοχαρόπουλος” και διατάξεις για τη λειτουργία του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας».

“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειλικρινά σας ομολογώ ότι ήρθα να μιλήσω για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επειδή επιλαμβάνεται θεμάτων για τα οποία έχω μια εμπειρία, αλλά και επειδή νόμιζα ότι μπορούσα κάτι να προσφέρω.

Δυστυχώς όμως επιχειρήθηκε ένα κλίμα πριν από λίγο, ξεκινώντας από την κυρία Αραμπατζή, παραληρηματικό σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πού είναι η κυρία συνάδελφος; Δεν είναι εδώ.

Στο χωριό μου έχουν μια παροιμία, που τη λένε σε όλα τα σπίτια: «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί». Και γιατί το λέω αυτό; Μόνο μία λειτουργία υπάρχει από πλευράς της Κυβέρνησης. Με τη συμπεριφορά της η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, στο μεγάλο ζήτημα της παρακολούθησης του πολιτικού κόσμου της χώρας, των Βουλευτών, στο μεγάλο ζήτημα της παρακολούθησης Αρχηγού Κόμματος δεν δικαιούται να μιλάει για δημοκρατία, δεν δικαιούται να μιλάει για λειτουργία των θεσμών.

Οι θεσμοί, τουλάχιστον από αυτά που ως σκάνδαλα αναδεικνύονται μέρα με τη μέρα, φαίνεται ότι έχουν αλωθεί από τη Νέα Δημοκρατία. Και θα σας έλεγα ότι σε ένα σημείο πλέον έχουν ξεφύγει τα όρια. Είναι ένας χώρος ο οποίος κινδυνεύει και πάρτε το χαμπάρι: Αν δεν διορθωθείτε, θα σας χαρακτηρίσουν όλους «Πάτσηδες»!

Δεν είναι, κύριε Σιμόπουλε, αυτά που λέτε, ιδιαίτερα για το ΣΥΡΙΖΑ, σωστά. Και θα σας επαναλάβω ένα πράγμα, ότι εμείς -και εγώ προσωπικά το έχω κάνει πολλές φορές- παρουσιάζουμε λύσεις, προτάσεις για τα ζητήματα και όχι μόνο αγνοούνται οι προτάσεις, αλλά κυρίως υφιστάμεθα μία επίθεση. Θα τα πούμε όμως, κύριε Υπουργέ.

Το ζήτημα δεν είναι η επίθεση, αλλά το κατά πόσο θα μπορέσουμε, αναδεικνύοντας τα προβλήματα, να βρούμε λύσεις.

To νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα συμπίπτει με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη θέσπιση του Υπουργείου Κλιματικής κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, το Σεπτέμβρη του 2021. Μια χρονιά που σημαδεύτηκε δυστυχώς από τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου, αφού κάηκαν 1,3 εκ στρέμματα δασικής γης, με χαρακτηριστικότερη την ολοκληρωτική καταστροφή της Βόρειας Εύβοιας, που καθιστά και αναπόφευκτη την προσθήκη της στον απολογισμό του έργου του.

Το Υπουργείο ιδρύθηκε τότε, όπως κατ’ επανάληψη έχει κάνει ο Πρωθυπουργός μετά από κυβερνητικές αποτυχίες, για επικοινωνιακούς λόγους και παρά την πανηγυρική τοποθέτηση Υπουργού και Υφυπουργού η συνέχεια ήταν «τραγική».

Την επόμενη χρονιά, στην πυρκαγιά της Πεντέλης, την ώρα της έναρξης οι δυνάμεις της καταστολής τα είχαν χαμένα και η φωτιά μαίνονταν ανεξέλεγκτη εντός του αστικού ιστού.

Ανάλογη ήταν και η αντιμετώπιση της πυρκαγιάς σε άλλες 3 χαρακτηριστικές περιπτώσεις, στην καταστροφή του Ελαιώνα της Άμφισσας που βρίσκεται εντός της ζώνης απόλυτης προστασίας του Δελφικού Τοπίου, στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς που έκαιγε για μέρες το μοναδικής αξίας οικοσύστημά της και στο παπίκιο της Ροδόπης που καίει για πολλές ημέρες.

Είναι τέτοιες αυτές οι πυρκαγιές που εξακολουθούν να στέλνουν κι ένα σκληρό μήνυμα στη Πολιτεία, ότι η προχειρότητα και ο ερασιτεχνισμός στη προσέγγιση των αγροτοδασικών και των περιαστικών δασών καλά κρατεί, γιατί δεν μπορείτε να οργανώσετε σωστά το πιο αδύνατο κομμάτι της αντιπυρικής προστασίας που είναι η έγκαιρη επέμβαση.

Όταν έγινε η μεταφορά της ευθύνης της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική στην Πυροσβεστική Υπηρεσία το 1998 είχαμε και τότε πολλές φωτιές, αλλά ένα ελάχιστο ποσοστό εξελίσσονταν σε μεγάλες, γιατί υπήρχε έγκαιρη επέμβαση. Κι αυτή γινόταν βασικά από τους κατοίκους των πληττόμενων περιοχών, που ήταν κυρίως αγρότες και δασεργάτες, δηλαδή είχαν σχέση ζωής με τις καιγόμενες εκτάσεις.

Δυστυχώς, με τη μεταφορά αυτή άρχισε να βιώνει ο δασικός χώρος το παράδοξο, οι έχοντες ως απασχόληση τη διαχείριση του δάσους, δηλαδή οι δασικοί υπάλληλοι και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτό να μη συμμετέχουν όταν καιγόταν, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνθηκαν και οι κάτοικοι που ζούσαν από και μέσα στο δάσος.

Η απουσία όμως αυτή όχι μόνο επέτρεψε στη πλειοψηφία των πυρκαγιών να γίνονται μεγάλες, αλλά και έφερε κι ένα άλλο αποτέλεσμα, την εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της εναέριας καταστολής.

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ύπαρξη αρκετών εναέριων μέσων καταστολής αποτελεί πλέον αναγκαιότητα. Δεν μπορεί όμως αυτή η προσέγγιση να αναιρεί την πρόληψη ως το βασικότερο εργαλείο υπεράσπισής της.

Επίσης σημαίνει αντιπυρικός σχεδιασμός και εργασίες αντιπυρικής προστασίας που ξεκινούν από καθαρισμούς και φτάνουν μέχρι αντιπυρικές ζώνες. Σήμερα το 99% των δασών της χώρας μας στερείται διαχειριστικών εκθέσεων και αντιπυρικών σχεδίων.

Σημαίνει φύλαξη και περιπολίες στα δάση. Σήμερα τα δάση όχι μόνο δεν τα επισκέπτονται πλέον οι άνθρωποι, αλλά ούτε και μπορούν να τα σκίσουν τα αγριογούρουνα που έχουν επεκτείνει το ζωτικό τους χώρο μέχρι τις πλατείες των αστικών περιοχών.

Μα πάνω από όλα πρόληψη σημαίνει και έγκαιρη επέμβαση, δηλαδή ο χρόνος της πρώτης επέμβασης στα επεισόδια να μην ξεπερνά τα 10-15 λεπτά.

Για να υπηρετηθούν όλα αυτά όμως πρέπει να εξασφαλιστεί μια χρηματοδότηση τέτοια που τουλάχιστον θα εξισορροπεί την αντίστοιχη της καταστολής.

Παράλληλα όμως πρέπει να δούμε και μια άλλη καταστροφική οπτική. Οι πυρκαγιές αυτές αφορούν σε σημαντικό βαθμό και τον αγροτικό χώρο που συμβάλλει καθοριστικά στη διαβίωση των κατοίκων σε αυτές τις περιοχές. Περί τους 580.000 πολίτες σε όλη τη χώρα έχουν κύριο ή συμπληρωματικό εισόδημα από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.

Ειδικά η γεωργία από τις πυρκαγιές αυτές χάνει κάθε χρόνο περισσότερα από 50.000 στρ. καλλιεργειών, αλλά και άλλες υποδομές.

Επίσης το 50% των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα χρησιμοποιούνται πλέον και από τους κτηνοτρόφους είτε για βόσκηση, είτε για δήλωση ως επιλέξιμες στον ΟΣΔΕ για τις ενισχύσεις. Αυτά σας τα λέω για να συμβάλω στο έργο σας.

Τι είναι το Υπουργείο σας σήμερα; Ένα Υπουργείο «κέλυφος», χωρίς οργανόγραμμα, παρά μόνο αυτό της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας». Αποκαλυπτική για την απήχηση του Υπουργείου στην κοινή γνώμη είναι η δημοσίευση τον Ιούνιο του 2022 των αποτελεσμάτων τής έρευνας, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία σας, σχετικά με τις αντιλήψεις των Ελλήνων για την κλιματική αλλαγή, τη σοβαρότητά της και την προσαρμογή των πολιτών σε αυτήν. Καλό θα ήταν να την μελετήσετε σε βάθος πριν μας ξανα κατηγορήσετε ότι απαξιώνουμε το Υπουργείο και την αποστολή του επειδή σχολιάζουμε την διοίκηση που ασκείτε.

Οι περισσότεροι ερωτηθέντες δεν κατανοούν τους παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και αδυνατούν να αντιληφθούν τη σοβαρότητα του προβλήματος για τη χώρα μας.

Είναι ανησυχητική και χρήζει προβληματισμού η περιορισμένη εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Οι ερωτώμενοι δηλώνουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό ότι τόσο η Πολιτεία (80,7%) όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση (76,1%) δεν αναλαμβάνουν επαρκείς δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Οι περισσότεροι θεωρούν τις εθνικές κυβερνήσεις πρωτίστως υπεύθυνες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, εκτιμώντας ότι αυτές θα πρέπει να αναζητήσουν λύσεις στο πρόβλημα.

Ιδιαίτερα υψηλό είναι το ποσοστό εκείνων που θεωρούν ότι μετά από καταστροφικές πυρκαγιές στα δάση "φυτρώνουν" ανεμογεννήτριες (55,1%).

Το ποσοστό αυτό στην Εύβοια φτάνει στο 100%, γιατί πριν ελεγχθεί πλήρως η πυρκαγιά του περσινού Αυγούστου ανακοινώθηκε η τοποθέτηση στα καιγόμενα δάση ανεμογεννητριών , που βέβαια μετά την αντίδραση των κατοίκων τις απέσυραν. Ξέρετε πόσο είναι το ποσοστό των ερωτηθέντων που δηλώνουν ότι οι περισσότερες πυρκαγιές είναι αποτέλεσμα σκόπιμου εμπρησμού (73,4%).

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι παρά την έντονη ανησυχία, οι ερωτώμενοι αδυνατούν να κατανοήσουν την κλιματική αλλαγή και τις πολιτικές που στοχεύουν στον μετριασμό και την προσαρμογή σε αυτήν, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει ένα έλλειμμα ουσιαστικής επικοινωνίας ανάμεσα στην επιστήμη, την Πολιτεία και την κοινωνία.

Στο παρόν νομοσχέδιο επιβεβαιώνεται η στρεβλή οργάνωση του Υπουργείου και η έλλειψη σαφούς οργανογράμματος.

Δημιουργείτε μία ακόμα ομάδα εργαζομένων μέσα στο Πυροσβεστικό Σώμα. Εκτός από τους μόνιμους, τους πενταετείς, τους εποχικούς, τις Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ), τώρα προστίθενται και οι τριετείς διασώστες. Αντί λοιπόν να προχωρήσει η ομογενοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος, έχουμε άλλη μια ομάδα προσωπικού, που θα λειτουργήσει μετά την πάροδο πενταετίας.

Έως τότε προβλέπεται η σύναψη ιδιωτικών συμβάσεων, για την Παροχή Υπηρεσιών Έρευνας και Διάσωσης με πιστοποιημένες εταιρείες που διαθέτουν εναέρια ιδιωτικά μέσα και προσωπικό ιδίως, μέλη πληρώματος χειριστές τεχνικούς, διασώστες, ορειβάτες και εκπαιδευμένο πιστοποιημένο υγειονομικό προσωπικό .

Ασφαλώς και μας βρίσκει σύμφωνους κάθε προσπάθεια για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής, αρκεί όλοι οι εμπλεκόμενοι στις συγκεκριμένες δράσεις να αξιοποιούν όλες τις δυνατότητές τους.

Με αυτό θέλω να πω –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- ότι και εμείς είδαμε βεβαίως αυτή την προσπάθεια μέσα από μία θετική προσέγγιση που είχαμε σε όλες τις συζητήσεις και ότι αυτή η θέση μας πρέπει να ληφθεί υπόψη και να μη δημιουργούμε καταστάσεις που οδηγούν σε ομιλίες σαν και αυτές που βιώσαμε πριν από λίγο, σαν και αυτές τις απαράδεκτες, κάτι που θέλω να τονίσω ιδιαίτερα, για Κοινοβουλευτικούς άντρες και γυναίκες απόψεις. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ!”