Χαλκίδα, 21 Δεκεμβρίου 2022
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Ευβοίας και πρώην Υπουργού, κατά τη συζήτηση του σ/ν Υπουργείου του Υγείας «Ολοκληρωμένο Σύστημα Παροχής Ανακουφιστικής Φροντίδας - Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την προστασία της δημόσιας υγείας και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις».
“ Κύριε Υπουργέ για τις ρυθμίσεις που φέρνετε στο χώρο της υγείας αναφέρθηκε διεξοδικά ο εισηγητής μας. Εγώ θα σας καταθέσω μόνο τη χθεσινή ανακοίνωση- καταγγελία των εργαζομένων του ΓΝΧ σύμφωνα με την οποία όλη η πρωινή βάρδια το βρήκε χωρίς ακτινολόγο με αποτέλεσμα να μην γίνονται αξονικές τομογραφίες και υπέρηχοι, οι δε ακτινογραφίες γίνονταν από τεχνολόγους, χωρίς να γνωματεύονται από κάποιον υπεύθυνο ακτινολόγο. Νομίζω αυτή η ανακοίνωση τα λέει όλα.
Θέλω όμως να σταθώ με την παρέμβασή μου, σ' αυτές που αφορούν στο περιβάλλον (αρ. 88) αλλά και απασχολούν τους συμπολίτες μας, όπως είναι η ακρίβεια και το μεγάλο πρόβλημα των υποκλοπών.
Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός στον προϋπολογισμό επιχείρησε να χρησιμοποιήσει τη λειτουργία της Δικαιοσύνης στην υπόθεση Καϊλή, ως παράδειγμα για τις παρακολουθήσεις πολιτών στη χώρα μας. Πρόκειται για αστείο επιχείρημα, όταν από τον Αύγουστο που αποκαλύφθηκε η υπόθεση Ανδρουλάκη μέχρι σήμερα, κρυβόταν πίσω από τις λέξεις εθνική ασφάλεια.
Τώρα βέβαια που δεν μπορεί να κρυφτεί ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να ξεφύγει με απλουστεύσεις του τύπου δεν μπορώ να ασχολούμαι κάθε μέρα με ένα θέμα που αφορά στη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Το ζήτημα κ.κ.σ. είναι ότι στην Ευρώπη ο θεσμός της Δικαιοσύνης λειτουργεί… στη χώρα μας πρέπει να αγωνιστούμε για να την αποκαταστήσουμε παντού.
Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να λάμψει η αλήθεια για τις υποκλοπές.
Για την ακρίβεια δύο λόγια, τόσο για το καλάθι του νοικοκυριού, όσο και για το “market pass” που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό.
Έχω τονίσει πολλές φορές ότι, αρκετά από τα εκτός τροφίμων προϊόντα μπήκαν στο καλάθι με μειωμένη τιμή, αφού προηγούμενα όμως είχαν εντός του 22 ανατιμηθεί τουλάχιστον 2 φορές.
Αυτό όμως που ιδιαίτερα αφορά στα τρόφιμα είναι, ότι οι μειώσεις μεταφέρονται στο σύνολό τους στον πρωτογενή τομέα, που οδηγείται στην καταστροφή, γιατί δεν μπορεί να αντέξει, όχι μόνο το ολοένα και αυξανόμενο υψηλό κόστος παραγωγής, αλλά και την κερδοσκοπία που επικρατεί στις εισροές του.
Η αποτυχία του «καλαθιού του νοικοκυριού» αποδεικνύεται και συμπληρώνεται με την προεκλογική εξαγγελία των κουπονιών σίτισης «market pass» από τον κ. Μητσοτάκη, που ήρθε στην εξουσία με ακραίο πόλεμο στην επιδοματική πολιτική.
Σταματήστε πια κύριοι της Κυβέρνησης την επικοινωνιακή διαχείριση της ακρίβειας, με τα σώου και τις φιέστες του Υπουργού Ανάπτυξης.
Η εξαγγελία, που έγινε από τον πρωθυπουργό συνδέεται με δύο μεγάλα ψέματα, το πρώτο ότι αφορά κάθε νοικοκυριό και το δεύτερο ότι καλύπτει τις πληθωριστικές αυξήσεις στα τρόφιμα, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι πίσω από τα ψέματα η Κυβέρνηση κάνει τον «μεσάζοντα» στα κέρδη των λίγων και τη «γέφυρα» στη ροή του χρήματος από τις εισροές τους.
Κι έρχομαι στα περιβαλλοντικά, ιδιαίτερα στο άρθρο 88. Προχωράτε στην τρίτη συνεχόμενη τροποποίηση του ν.4495 /17 για την αντιμετώπιση των αυθαιρέτων, χωρίς να έχετε αξιολογήσει τι έγινε με τη μέχρι τώρα εφαρμογή του.
Παρεμβαίνετε σήμερα, ειδικά στο ν. 4685/2020 για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, σε μια προσπάθεια να επαναφέρετε τις οικιστικές πυκνώσεις ως λύση για τα δασικά αυθαίρετα, παράλληλα με την παράταση των γνωστών παρεκκλίσεων των οικοπέδων κάτω των 4 στρεμμάτων.
Αν και η ρύθμιση των παρεκκλίσεων έχει κι αυτή προεκλογικό χρώμα, αποτελεί μετά από τις τόσες παρατάσεις ένα δικαίωμα που πρέπει κάποια στιγμή να κλείσει.
Η περίπτωση όμως της προσέγγισης των δασικών αυθαιρέτων με τις οικιστικές πυκνώσεις αποτελεί προκλητικό σκάνδαλο, που το Συμβούλιο της Επικρατείας με 2 αποφάσεις του, η πρώτη του πέμπτου τμήματος (1942/2017) και η δεύτερη της Ολομέλειας (685/ 2019) έκριναν αντισυνταγματική.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν συμμορφώνεται με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά επανέρχεται βάζοντας ως στόχο να εξαιρεθούν οι οικιστικές πυκνώσεις από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Γιατί έφυγε αλήθεια ο κ. Σκρέκας χωρίς να απαντήσει, δυο τρεις φορές επέμεινα, να ασχοληθεί και με αυτή την περίπτωση; Γιατί παρακάμπτετε έτσι όλη τη νομολογία του ΣτΕ που είναι αρνητική σε τέτοιου είδους αλλαγές χρήσης;
Και ξέρετε τι επιχειρείτε με το ν. 4685/2020 που προανέφερα, με την αντιμετώπιση αυτών των αυθαιρέτων:
Δικαιούνται να υποβάλλουν αίτημα 1 εκατ. κάτοχοι αυθαιρέτων, τόσοι είναι, αφού πρώτα συνταχθεί μελέτη ανά Περιφέρεια, με βάση την οποία πρέπει να εκδοθεί και Π.Δ. το οποίο θα περιγράφει και την απόφαση υπαγωγής του κάθε ακινήτου στην συγκεκριμένη ρύθμιση.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο κάθε ενδιαφερόμενος που έχει κατοικία και μόνον κατοικία σε δάσος ή δασική έκταση, μπορεί να υποβάλλει αίτημα για ένταξη στη ρύθμιση τακτοποίησης του αυθαιρέτου κτίσματος στο δάσος για 30 χρόνια.
Οι διαδικασίες όμως από την υποβολή του αιτήματος μέχρι την έκδοση του σχετικού Π.Δ. υπολογίζεται να κρατήσουν πάνω από μια πενταετία, οπότε αυτό που μένει στην ουσία είναι μόνο η αναστολή των διοικητικών πράξεων.
Κι αυτό απαντά γιατί υπάρχει απροθυμία στην προσέλευση των ενδιαφερόμενων.
Ακούστε κύριοι συνάδελφοι. Κύριε Υπουργέ έχετε δημιουργήσει μια ανασφάλεια δικαίου που οδηγεί τους πολίτες, ακόμη και τους αυθαιρετούντες, να σας γυρίζουν την πλάτη.
Όλοι σχεδόν βλέπουν την προεκλογική ομηρία που τους οδηγείτε και δεν θα ανταποκριθούν στην πρόσκλησή σας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1 εκατ. που υπολόγιζε το ΥΠΕΝ τις δηλώσεις αυθαιρέτων έχουν υποβληθεί από τις 5 Οκτωβρίου που άνοιξε η σχετική πλατφόρμα περί τις 350.
Η τύχη της πρότασής σας είναι εκ των προτέρων προδιαγεγραμμένη, δε θα υλοποιηθεί.
Το πρόβλημα όμως των δασικών αυθαιρέτων πρέπει να αντιμετωπιστεί και υπάρχει τρόπος. Απαιτεί μια προσέγγιση που μπορούσε να γίνει μόνο στο στάδιο της ανάρτησης, δηλαδή πριν την κύρωση των δασικών χαρτών. Αποτελεί μία παρέμβαση που πάλι το επαναλαμβάνω θα μπορούσε να γίνει μόνο στο στάδιο της ανάρτησης.
Δεν πείθετε, τόσο τους πολίτες, όσο και το ΣτΕ με όλες τις παρεμβάσεις που κάνετε στους δασικούς χάρτες, με αποτέλεσμα να οδηγείτε σε ομηρία έναν κόσμο ο οποίος μπορούσε μέσα από τις κανονικές διαδικασίες, μια σωστής πολεοδόμησης, να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα.”