Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023

Ποιον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, πρώην Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας και πρώην Υπουργού, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

(Δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 8/9/2023)

Προχθές οι πυρκαγιές, χθες οι πλημμύρες. Θέλουμε ένα ΣΥΡΙΖΑ-κυβέρνηση που να προβλέπει και να προλαμβάνει κι ένα κράτος που δεν θα είναι θεατής, αλλά συμμέτοχος.
Πέραν όμως αυτών πρέπει να δούμε όλο το φάσμα της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουμε ως Κυβέρνηση κι ως κόμμα.

Έχοντας βιώσει όλες τις φάσεις του ΣΥΝ, κοινοβουλευτικές, κυβερνητικές και κομματικές, από την ίδρυσή του μέχρι τις τελευταίες ήττες, μπορώ χωρίς δισταγμό να απαντήσω στο προβληματισμό του τίτλου, αν επιστρέψω στην επομένη των εθνικών εκλογών του 2019. Για να θυμίσω ότι, μετά τη διπλή ήττα των ευρωεκλογών και των εθνικών, δεν έγινε καμία ουσιαστική συζήτηση – απολογισμός στα όργανα του κόμματος για όλα εκείνα που επηρέασαν τις εκλογές κι ούτε αναδείχτηκε το έργο της απερχόμενης Κυβέρνησής μας: Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και κρατήσαμε όρθια την κοινωνία.

Και δυστυχώς μια τέτοια συζήτηση δεν έγινε ούτε και μετά τις πρόσφατες εκλογές, για τη θητεία μας ως αξιωματική αντιπολίτευση, παρότι υπήρξαν λάθη που έφεραν, όχι μόνο κι άλλη διπλή ήττα, αλλά και οδήγησαν το Πρόεδρο του κόμματος σε παραίτηση και το κόμμα ασφαλώς σε αναζήτηση νέου αρχηγού.

Όλη αυτή την περίοδο το μόνο θετικό που υπήρξε ήταν η κίνηση για την επανεκλογή του Προέδρου από τη βάση. Έτσι το Μάη του 2022, με την προσθήκη των αναγκών για ενίσχυση της κομματικής λειτουργίας, ήρθαν στο ΣΥΡΙΖΑ 140.000 νέα μέλη, που μαζί με τα υπάρχοντα 32.000 μέλη επανεξέλεξαν τον Πρόεδρο και τη νέα Κεντρική Επιτροπή. Πολύ σημαντικό βήμα τόσο για την ενίσχυση του Προέδρου, όσο κυρίως για την οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος.

Όμως δεν υπήρξαν ουσιαστικά αποτελέσματα στην κομματική λειτουργία, κυρίως για δύο λόγους, ο πρώτος γιατί δεν υπήρξε ανάλογη ενσωμάτωση από νεοεισερχόμενα μέλη και ο δεύτερος γιατί πολλές φορές η χρήση των ψηφιακών εργαλείων, ως βοηθητικά στη λειτουργία των οργανώσεων, μείωσαν το ενδιαφέρον της συμμετοχής.

Έτσι η παραίτηση μονόδρομος για τον πρόεδρο έφερε το κόμμα σε αναζήτηση νέας ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ που εκ των πραγμάτων θα είναι μια βασική παράμετρος για το πώς διαμορφωθεί η εικόνα του κόμματος την επόμενη ημέρα. Προσωπικά δε μπορώ να φανταστώ τη λειτουργία μου σε ένα χώρο που δεν έχει ξεκάθαρη άποψη σχετικά με τη δημοκρατική του λειτουργία. Κι ασφαλώς αυτό στα δημοκρατικά καθεστώτα απαιτεί την ύπαρξη συγκεκριμένων οργάνων στα οποία οφείλουν τα μέλη να αναφέρονται.

Ένα τέτοιο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που παράλληλα με τη δημοκρατική του παρουσία κατόρθωσε να ενσωματώσει στη λειτουργία του και τη συμμετοχή στα κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός δεν μπορεί παρά να είναι και κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι παράταξη κάποιου ασαφούς προοδευτικού χώρου. Μάλιστα αν η λειτουργία μας στα κινήματα εμπλουτιστεί με τεχνοκρατική τεκμηρίωση τότε θα έχουμε πολλαπλά οφέλη.

Πιστεύω ότι ο υποψήφιος που στηρίζω για Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο σ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, όχι μόνο θα υπηρετήσει τα παραπάνω, αλλά και θα διευρύνει τις προϋποθέσεις για το κόμμα που θέλουμε.



Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2023

Για όλα φταίνε οι άλλοι και ο κακός καιρός

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου* στην εφημερίδα ΑΥΓΗ της Κυριακής

https://www.avgi.gr/koinonia/459504_gia-ola-ftaine-oi-alloi-kai-o-kakos-kairos


Ακόμη και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές οι πυρκαγιές σε πολλές περιοχές της χώρας συνεχίζονται, με τη Δαδιά για 14η ημέρα να έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις που αγγίζουν τα 900 εκατ. στρ. και συνολικά σε όλη την Ελλάδα να ξεπερνά τα 1,7 εκατ. Αυτό που σε πρώτη προσέγγιση δείχνουν είναι ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να οργανώσει σωστά το πιο αδύνατο κομμάτι της αντιπυρικής δασοπροστασίας, την πρόληψη - έγκαιρη επέμβαση.

Όταν το 1998 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, έγινε η μεταφορά της ευθύνης της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική Υπηρεσία (Δ.Υ.) στη Πυροσβεστική Υπηρεσία (Π.Υ.), είχαμε και τότε πολλές φωτιές, αλλά ένα ελάχιστο ποσοστό εξελίσσονταν σε μεγάλες, όπως γίνεται σήμερα. Κι αυτό γιατί υπήρχε έγκαιρη επέμβαση από τους κατοίκους των πληττόμενων περιοχών, που ήταν κυρίως αγρότες και δασεργάτες, δηλαδή είχαν σχέση ζωής με τις καιγόμενες εκτάσεις.

Θα αναρωτηθούν πολλοί: Θα λυθεί το πρόβλημα αν επανέλθει η ευθύνη στη Δ.Υ; Δυστυχώς όχι, αφού η μεταφορά ήταν καταστροφική, όχι μόνο γιατί έγινε απροετοίμαστα, αλλά και γιατί συνοδεύτηκε με την καταστροφή 1 εκατ. στρ. δασών.

Το χειρότερο, όμως, όλων ήταν το παράδοξο που άρχισε να βιώνει ο δασικός χώρος. Οι έχοντες ως απασχόληση τη διαχείριση του δάσους, δηλαδή οι δασικοί υπάλληλοι και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτό, δεν συμμετείχαν όταν καιγόταν, ενώ ταυτόχρονα απομακρύνθηκαν και οι κάτοικοι που ζούσαν από και μέσα στο δάσος γιατί δεν μπορούσε πλέον να τα διαχειριστεί η Δ.Υ.

Πολλά τα ερωτήματα που μπαίνουν προς την Πολιτεία, γιατί άφησε τα δάση χωρίς διαχείριση; Ποιος ασχολείται με τα δάση το χειμώνα; Η Π.Υ. ασφαλώς όχι, η Δ.Υ. και να το ήθελε δεν θα μπορούσε, λόγω υποστελέχωσης όλων των υπηρεσιών της. Υπάρχουν ευθύνες για όλα αυτά.

Η απουσία όμως αυτή έφερε κι ένα άλλο αποτέλεσμα, την εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της εναέριας καταστολής. Είναι αναμφισβήτητο ότι εκεί που φτάσαμε η ύπαρξη αρκετών εναέριων μέσων καταστολής αποτελεί πλέον αναγκαιότητα.

Δεν μπορεί όμως αυτή η προσέγγιση να αναιρεί την πρόληψη ως το βασικότερο εργαλείο υπεράσπισής της, φτάνοντας μέχρι το σημείο η χρηματοδότησή της να αποτελεί το φτωχό συγγενή της καταστολής.

Πρόληψη σημαίνει φύλαξη και περιπολίες στα δάση. Σημαίνει αντιπυρικό σχεδιασμό και εργασίες αντιπυρικής προστασίας που ξεκινούν από καθαρισμούς και φτάνουν μέχρι αντιπυρικές ζώνες.

Σήμερα το 100% των δασών και των προστατευόμενων περιοχών της χώρας μας στερείται διαχειριστικών εκθέσεων και αντιπυρικών σχεδίων, δηλαδή δεν επιτρέπει την παρέμβαση των ανθρώπων που ζούσαν από το δάσος.

Έχει συγκροτηθεί μια ομάδα δασοπυροσβεστών για την πρώτη επέμβαση, οι γνωστοί δασοκομάντος. Είναι αδιανόητη η καθυστέρηση τους να καλύψουν τις ανάγκες της πρώτης επέμβασης για το σβήσιμο, αλλά και τη δράση των πεζοπόρων τμημάτων μετά την απομάκρυνση των εναέριων μέσων.

Εγκληματούν σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, αυτοί που ενώ γνωρίζουν τις επικίνδυνες για πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν φροντίσει να καλύψουν τις ανάγκες αυτές. Υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες και ασφαλώς η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει γιατί δεν ανανέωσε το 2019 το Κοινωφελές Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ, με το οποίο θα εντάσσονταν στην πρόληψη 5.ΟΟΟ άτομα που προέρχονταν από την τοπική κοινωνία.

Παράλληλα όμως πρέπει να δούμε και τις επιπτώσεις των καταστροφών που προξενούνται στο αγροτικό χώρο που συμβάλλει καθοριστικά στη διαβίωση των κατοίκων σε αυτές τις περιοχές. Περί τους 580.000 πολίτες σε όλη τη χώρα έχουν κύριο ή συμπληρωματικό εισόδημα από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ειδικά η γεωργία από τις πυρκαγιές αυτές χάνει κάθε χρόνο περισσότερα από 50.000 στρ. καλλιεργειών, αλλά και άλλες υποδομές.

Αυτό όμως που δεν έχει γίνει αντιληπτό από το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ότι το 60% των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα της χώρας μας, δηλαδή περί τα 42 εκατ. στρ. χρησιμοποιούνται πλέον και από τους κτηνοτρόφους είτε για βόσκηση, είτε για δήλωση ως επιλέξιμες στον ΟΣΔΕ για τις ενισχύσεις.

Η διαχείριση και αξιοποίηση αυτών των εκτάσεων δεν απασχόλησαν την κυβέρνηση της ΝΔ. Αντίθετα οι εκτάσεις αυτές έλυσαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κι άλλα προβλήματα στο χώρο της κτηνοτροφίας. Μετά από μια επίπονη προσπάθεια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε για την πρόταση OMNIBUS στη χώρα μας να έχει ο νέος ορισμός για τα μόνιμα βοσκοτόπια τη δυνατότητα να ενταχθεί η χαμηλή ξυλώδης βλάστηση, αποφεύγοντας επιπλέον και το άλλο μεγάλο πρόβλημα που μας απειλούσε, αυτό της πλήρους εξωτερικής σύγκλισης των κοινοτικών ενισχύσεων.

Σημειώνω ότι όσες εκτάσεις από αυτές έχουν καεί πρέπει να κηρυχθούν αναδασωτέες και να αντικατασταθούν από διαθέσιμες για επιλεξιμότητες, για να μην υπάρξει πρόβλημα τόσο με τις ενισχύσεις, όσο και με τις αναδασωτέες.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τους δασικούς χάρτες, που στο σύνολό τους βρίσκονται σε εκκρεμότητα εδώ και χρόνια, τότε εξηγείται γιατί η προχειρότητα και η μετάθεση ευθυνών εξακολουθούν καλά να κρατούν. Φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει αναγάγει την επικοινωνιακή διαχείριση ως το μοναδικό εργαλείο για τη θεραπεία των προβλημάτων της χώρας.

* Ο Βαγγέλης Αποστόλου είναι πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ευβοίας και πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων