Ποιον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε

Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, πρώην Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας και πρώην Υπουργού, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

(Δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 8/9/2023)

Προχθές οι πυρκαγιές, χθες οι πλημμύρες. Θέλουμε ένα ΣΥΡΙΖΑ-κυβέρνηση που να προβλέπει και να προλαμβάνει κι ένα κράτος που δεν θα είναι θεατής, αλλά συμμέτοχος.

Πέραν όμως αυτών πρέπει να δούμε όλο το φάσμα της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουμε ως Κυβέρνηση κι ως κόμμα.

Έχοντας βιώσει όλες τις φάσεις του ΣΥΝ, κοινοβουλευτικές, κυβερνητικές και κομματικές, από την ίδρυσή του μέχρι τις τελευταίες ήττες, μπορώ χωρίς δισταγμό να απαντήσω στο προβληματισμό του τίτλου, αν επιστρέψω στην επομένη των εθνικών εκλογών του 2019. Για να θυμίσω ότι, μετά τη διπλή ήττα των ευρωεκλογών και των εθνικών, δεν έγινε καμία ουσιαστική συζήτηση – απολογισμός στα όργανα του κόμματος για όλα εκείνα που επηρέασαν τις εκλογές κι ούτε αναδείχτηκε το έργο της απερχόμενης Κυβέρνησής μας: Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και κρατήσαμε όρθια την κοινωνία.

Και δυστυχώς μια τέτοια συζήτηση δεν έγινε ούτε και μετά τις πρόσφατες εκλογές, για τη θητεία μας ως αξιωματική αντιπολίτευση, παρότι υπήρξαν λάθη που έφεραν, όχι μόνο κι άλλη διπλή ήττα, αλλά και οδήγησαν το Πρόεδρο του κόμματος σε παραίτηση και το κόμμα ασφαλώς σε αναζήτηση νέου αρχηγού.

Όλη αυτή την περίοδο το μόνο θετικό που υπήρξε ήταν η κίνηση για την επανεκλογή του Προέδρου από τη βάση. Έτσι το Μάη του 2022, με την προσθήκη των αναγκών για ενίσχυση της κομματικής λειτουργίας, ήρθαν στο ΣΥΡΙΖΑ 140.000 νέα μέλη, που μαζί με τα υπάρχοντα 32.000 μέλη επανεξέλεξαν τον Πρόεδρο και τη νέα Κεντρική Επιτροπή. Πολύ σημαντικό βήμα τόσο για την ενίσχυση του Προέδρου, όσο κυρίως για την οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος.

Όμως δεν υπήρξαν ουσιαστικά αποτελέσματα στην κομματική λειτουργία, κυρίως για δύο λόγους, ο πρώτος γιατί δεν υπήρξε ανάλογη ενσωμάτωση από νεοεισερχόμενα μέλη και ο δεύτερος γιατί πολλές φορές η χρήση των ψηφιακών εργαλείων, ως βοηθητικά στη λειτουργία των οργανώσεων, μείωσαν το ενδιαφέρον της συμμετοχής.

Έτσι η παραίτηση μονόδρομος για τον πρόεδρο έφερε το κόμμα σε αναζήτηση νέας ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ που εκ των πραγμάτων θα είναι μια βασική παράμετρος για το πώς διαμορφωθεί η εικόνα του κόμματος την επόμενη ημέρα. Προσωπικά δε μπορώ να φανταστώ τη λειτουργία μου σε ένα χώρο που δεν έχει ξεκάθαρη άποψη σχετικά με τη δημοκρατική του λειτουργία. Κι ασφαλώς αυτό στα δημοκρατικά καθεστώτα απαιτεί την ύπαρξη συγκεκριμένων οργάνων στα οποία οφείλουν τα μέλη να αναφέρονται.

Ένα τέτοιο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που παράλληλα με τη δημοκρατική του παρουσία κατόρθωσε να ενσωματώσει στη λειτουργία του και τη συμμετοχή στα κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός δεν μπορεί παρά να είναι και κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι παράταξη κάποιου ασαφούς προοδευτικού χώρου. Μάλιστα αν η λειτουργία μας στα κινήματα εμπλουτιστεί με τεχνοκρατική τεκμηρίωση τότε θα έχουμε πολλαπλά οφέλη.

Πιστεύω ότι ο υποψήφιος που στηρίζω για Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο σ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, όχι μόνο θα υπηρετήσει τα παραπάνω, αλλά και θα διευρύνει τις προϋποθέσεις για το κόμμα που θέλουμε.