Χαλκίδα, 16 Νοεμβρίου 2022
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ομιλία του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, ως εισηγητή, στο σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».
“Στόχος της οδηγίας που συζητάμε σήμερα είναι η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, όσον αφορά στις απαιτήσεις προσβασιμότητας των αναπήρων για ορισμένα προϊόντα και υπηρεσίες.
Πρόκειται δηλαδή για οδηγία που αναμένεται να φέρει σε αυξημένη διαθεσιμότητα τα προσβάσιμα προϊόντα και τις υπηρεσίες και να βελτιώσει την προσβασιμότητα των σχετικών πληροφοριών.
Τα κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, είχαν ήδη αναλάβει την υποχρέωση για τον έλεγχο συμμόρφωσης με τους κανόνες σήμανσης και έχουν ήδη οργανώσει σχετικό σύστημα εποπτείας (διαδικασίες και μηχανισμούς) της αγοράς.
Με το ν. 4512/2018, που η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προώθησε, στόχευε στην αναμόρφωση αυτού του πλαισίου και στη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα του ελεγκτικού έργου, μέσω της τυποποίησης και της δημοσιοποίησης των διαδικασιών ελέγχου.
Με τον εκσυγχρονισμό δε της εποπτείας των οικονομικών δραστηριοτήτων, προβλεπόταν και ένα πλέγμα υπηρεσιών, για τον έλεγχο και την συμμόρφωση προϊόντων, στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών προδιαγραφών και απαιτήσεων για το σήμα CE με στόχο την ασφάλεια των προϊόντων και της πρόσβασης των χρηστών με αναπηρίες.
Με αυτά τα δεδομένα, η ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/882 στο εθνικό δίκαιο πρέπει να στοχεύει μεταξύ άλλων και στην ενίσχυση των ήδη υφιστάμενων δομών που μεριμνούν για την τήρηση και την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου εποπτείας, που έχει ήδη αναπτύξει το κράτος για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για το σήμα CE.
Ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης της Οδηγίας και της ενίσχυσης του υφιστάμενου συστήματος εποπτείας είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί ένας ισχυρός πυλώνας για την τήρηση των απαιτήσεων της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία.
Ειδικότερα:
Για τα προϊόντα αναφέρεται η υποχρέωση παραγωγών-κατασκευαστών, αλλά και διανομέων – μεταπωλητών να εφαρμόσουν πλήθος μέτρων στην κατασκευή τους, στη συσκευασία, στη διανομή, στις λειτουργίες χρήσης ή συναρμολόγησης, συντήρησης κ.λπ. που τα καθιστούν προσβάσιμα στους ανάπηρους.
Μάλιστα, αναφέρεται στο κείμενο ότι αν ο κατασκευαστής του προϊόντος δεν έχει φροντίσει, ώστε αυτό να είναι σύμφωνο με τις διατάξεις του νόμου, η ευθύνη μεταβιβάζεται στον διανομέα-μεταπωλητή.
Από τα σχόλια όμως μεγάλων εταιρειών σχετικά με την ευθύνη αυτή, προκύπτει ότι ο διανομέας δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία και εργαλεία, ώστε να παρέμβει στο προϊόν και η ευθύνη δεν βαρύνει εκείνον.
Επομένως η διάταξη αυτή είναι κενή περιεχομένου.
Σε ό,τι αφορά στις υπηρεσίες, το ίδιο το άρθρο 5 εξ αρχής περιλαμβάνει δύο μεγάλες εξαιρέσεις:
1) εξαιρούνται από τη συμμόρφωση οι υπηρεσίες αστικών, προαστιακών και περιφερειακών μεταφορών (που σε μεγάλο βαθμό είναι δημόσιες) και
2) εξαιρούνται οι πολύ μικρές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών που μπορούν να μην προσαρμοστούν με καμία προδιαγραφή ή και γενικότερη υποχρέωση τήρησης απαιτήσεων.
Γι αυτό και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία προτείνει τουλάχιστον να μην απαλλαγούν από τις προδιαγραφές προσβασιμότητας των υποδομών τους, που είναι υποχρέωση απορρέουσα από τον ΓΟΚ.
Εκεί όμως που όλο το πνεύμα του νόμου ανατρέπεται είναι στο άρθρο 14, που προβλέπει ρητά ότι οι όλοι οι φορείς οικονομικού ενδιαφέροντος προμήθειας προϊόντων και υπηρεσιών, του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, μπορούν, καταθέτοντας μια έκθεση όπου να τεκμαίρεται ότι το κόστος των ενεργειών εφαρμογής του νόμου τους επιβαρύνει δυσανάλογα, να μην προβούν στις επιβαλλόμενες προσαρμογές.
Μάλιστα, οι μικρές επιχειρήσεις προϊόντων μπορούν να επικαλεσθούν το δυσβάσταχτο κόστος, χωρίς καν να συντάξουν αυτή την Έκθεση.
Από τα σχόλια, στη διαβούλευση, ακόμη και πολύ μεγάλων εταιρειών είναι ολοφάνερo ότι καμία δεν προτίθεται να εφαρμόσει το νέο νόμο, βλέποντας στο άρθρο 14 το εργαλείο που τους προσφέρει ο ίδιος ο νόμος γι αυτό.
Ο ΟΤΕ μάλιστα ήδη δηλώνει ένα υπέρογκο ποσό 8 εκ. € το χρόνο από πιθανή ανάγκη προσαρμογής του τηλεοπτικού υλικού της συνδρομητικής του πλατφόρμας για να στηρίξει εκ προοιμίου την Έκθεση που θα καταθέσει.
Σε κάθε περίπτωση, στο Σ/Ν δεν γίνεται καμία συγκεκριμένη μνεία σε πιθανή χρηματοδότηση από πλευράς κράτους σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για να φέρουν σε πέρας τις απαραίτητες προσαρμογές.
Κι αυτό είναι δηλωτικό τόσο της δικής σας διάθεση για την εφαρμογή του νόμου που προτείνει, όσο και της έλλειψης πραγματικής διάθεσης, από το κράτος, να επιχορηγήσει την προσβασιμότητα των αναπήρων πολιτών του σε προϊόντα και υπηρεσίες.
Άλλωστε, από το Σχέδιο «Ελλάδα 2.0» είναι φανερό ότι τα πολλά χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν προορίζονται σε μέτρα κατοχύρωσης της προσβασιμότητας, αλλά σε γενικές δράσεις «ενημέρωσης» για θέματα αποφυγής διακρίσεων και σεβασμού της διαφορετικότητας.
Παρότι η οδηγία δεν αφορά στα τρόφιμα, στις ζωοτροφές, στα φυτά, στα ζώα και στα προϊόντα τους υπάρχει μια πραγματικότητα που βιώνει ο αγροτικός χώρος που μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε και με αυτόν.
Και η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για τους αγρότες μας που βλέπουν τη παραγωγή τους να συρρικνώνεται και τα παιδιά τους να εγκαταλείπουν τη δραστηριότητά τους.
Όταν βλέπουν στο καλάθι του νοικοκυριού το δικό τους προϊόν να επιβαρύνεται την οποιαδήποτε μείωση τιμής και την ίδια ώρα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλότατο κόστος παραγωγής.
Όταν βλέπουν τα ποιοτικά τους προϊόντα να δέχονται επιθέσεις παραπλάνησης στις διεθνείς αγορές που φτάνουν ακόμη και σε επίπεδα σφετερισμού και δεν αντιδρούν ούτε η Ε. Επιτροπή, ούτε η χώρα μας.
Όταν υπάρχουν κι άλλες οδηγίες και ρυθμίσεις υπεράσπισης που δυστυχώς δεν εφαρμόζονται. Αναφέρω δύο χαρακτηριστικές.
Επιβάλαμε περιορισμό στην ασυδοσία των μεσαζόντων με την υποχρεωτική πληρωμή των 60 ημερών για τα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα. Δυστυχώς εξακολουθούν οι αγρότες να χρηματοδοτούν τα σουπερμάρκετ και τους μεσάζοντες του χώρου με τις 8μηνες και 12μηνες επιταγές
Κατοχυρώσαμε με νόμο, μετά από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της Ε.Ε. την υποχρεωτική αναγραφή προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωiκά προϊόντα, με σκοπό της διαφάνεια της αγοράς και την αποφυγή παραπλάνησης του καταναλωτή. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις εφαρμογής τους και μάλιστα με ψιλά γράμματα.
Κι έρχομαι στο άρθρο 31 που αφορά στην απολιγνιτοποίηση. Το ζητούμενο βέβαια σήμερα για τη Δυτική Μακεδονία είναι αν είναι έτοιμη και η ίδια να δεχθεί εκείνες τις επενδύσεις που θα υπηρετήσουν όχι μόνο την απολιγνιτοποίηση, αλλά και την απασχόληση όλων των κατοίκων που είχαν συνδέσει τη διαβίωσή τους στη περιοχή με το λιγνίτη. Κι όλα δείχνουν ότι αυτή την απασχόληση μπορεί να προσφέρει μόνο ο πρωτογενής τομέας.
Δυστυχώς όμως αυτό που έρχεται στις επενδύσεις είναι μόνο η εγκατάσταση μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μάλιστα φωτοβολταϊκών αφού ήδη ένα μεγάλο ποσό του Ταμείου Ανάκαμψης προορίζεται γι αυτές, επενδύσεις βέβαια που δεν απαντούν στην αγωνία για απασχόληση των εργαζομένων την επόμενη ημέρα.
Ασφαλώς ούτε και η λειτουργία της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ Α.Ε., ενός προσώπου ιδιωτικού δικαίου, μπορεί να απαντήσει.
Είναι θετικό να μιλάμε για τη παραγωγική ανασυγκρότηση με εργαλείο τον αγροτικό χώρο, αλλά όχι γενικά και αόριστα όπως αναφέρεται στα συγκεκριμένα άρθρα του ν/σ.
Ακούστε κύριε Υπουργέ τι κάναμε εμείς ως Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένη την υποχρέωση της χώρας μας για λήψη μέτρων υπηρέτησης της μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο:
Αναδείξαμε κι εκείνες τις παρεμβάσεις που θα συνέβαλλαν ουσιαστικά.
Ξεκινήσαμε από την Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, που έχει τις προϋποθέσεις, όπως πολλές εκτάσεις που υλοποίησαν ήδη την αποστολή τους στο λιγνιτικό πεδίο και αυτή την ώρα είναι αποκατεστημένες ή υπό αποκατάσταση, νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εισέλθουν στην αγροτική οικονομία και μια παράδοση και τεχνογνωσία σε μια καινοτόμα καλλιέργεια στα Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά (ΑΦΦ).
Στα πλαίσια της “παραγωγικής ανασυγκρότησης των Περιφερειών’’, ως βασικής αναπτυξιακής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός στο 1ο Περιφερειακό Συνέδριο της Δυτικής Μακεδονίας τον Ιούλιο του 2017, έθεσε επιτακτικά το ζήτημα, της αξιοποίησης των αποκαταστημένων εκτάσεων των λιγνιτωρυχείων και της απόδοσής τους για συστηματική αξιοποίηση από τη τοπική κοινωνία’’.
Πρώτη μας στόχευση ήταν η καλλιέργεια ΑΦΦ έκτασης περίπου 5.000 στρεμμάτων εντός τριών ετών. Η πρώτη αξιοποίηση αφορούσε 1500 σε 100 νέους αγρότες, σε παραχωρούμενη και αποκαταστημένη από την ΔΕΗ έκταση, που βρίσκεται σε ενιαία περιοχή της Γεωγραφικής Ενότητας Εορδαίας και τα υπόλοιπα την επόμενη περίοδο στην Ενότητα Κοζάνης, μόλις οριστικά αποκατασταθούν.
Τα στρέμματα αυτά θα τα προσθέταμε στα ήδη καλλιεργήσιμα στην περιοχή με αρωματικά φυτά, δημιουργώντας μια κρίσιμη μάζα παραγωγής και συγχρόνως την μεγαλύτερη ενιαία περιοχή αγροτικής καινοτόμου ανάπτυξης στην κατηγορία των ΑΦΦ.
Για τη χρηματοδότηση είχαν εξασφαλιστεί πόροι από το ΠΑΑ 2014-2020.
Δυστυχώς δεν περπάτησε τότε η προσπάθειά μας γιατί η ΔΕΗ είχε ήδη με νόμο του 2001 εντάξει στη κυριότητά της τις συγκεκριμένες εκτάσεις και ζητούσε μίσθωμα, πράγμα που λειτούργησε ως αντικίνητρο στους νέους αγρότες.
Εκείνη την περίοδο βέβαια δεν υπήρχε η πίεση της απολιγνιτοποίησης. Σήμερα όμως μια τέτοια δραστηριότητα αποτελεί τη βέλτιστη λύση, πόσο μάλλον όταν στα συρτάρια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπάρχει έτοιμο ένα στρατηγικό σχέδιο για τα ΑΦΦ που αποτελεί υπόδειγμα για επενδύσεις σε χιλιάδες στρέμματα σε όλη τη χώρα.
Ποια προβλήματα όμως πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσετε κε Υπουργέ;
Μα αυτά της επαναφοράς της κυριότητας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που ανήκαν και της αποκατάστασης των εδαφών που ολοκλήρωσαν τη προσφορά τους.
Πως τους λέτε ότι θα αλλάξετε το παραγωγικό μοντέλο της περιοχής τους, όταν όπως φαίνεται αυτό που θα κυριαρχήσει στην απορρόφηση των διαθέσιμων πόρων κυρίως σε φωτοβολταϊκά της τάξης των 10 gigawatt;
Τις ανάγκες της βίαιης απολιγνιτοποίησης θα υπηρετήσετε, της δίκαιης όμως όχι.
Και κλείνω με το άρθρο 34 που αναφέρεται στη μη υποχρέωση υποβολής βεβαιώσεων υλοποίησης από μέλη του Εθνικού Μητρώου Πιστοποιημένων Ελεγκτών.
Υπάρχει πρόβλημα με τη διαδικασία των ελέγχων… είναι διάτρητη.
Είναι ακόμη μια αστοχία που δείχνει την επιπολαιότητα με την οποία παρακολουθείται η διαδικασία των ελέγχων. Και να θυμίσουμε ότι πολύ συχνά πρόκειται για ελέγχους σε επενδυτικά σχέδια πολλών εκατομμυρίων.
Θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε το άρθρο 34 αν προσθέτατε ότι και οι λογιστές – φοροτέχνες Α Τάξης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας μπορούν να εκδίδουν βεβαιώσεις υλοποίησης της επένδυσης.
Η προσθήκη αυτή στην διάταξη αποκαθιστά την ισορροπία σε δύο επαγγελματικές τάξεις με τις ίδιες βασικές σπουδές και συγχρόνως αυξάνει τον ανταγωνισμό παρέχοντας την δυνατότητα της επιλογής στους επενδυτές.
Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στο παρόν που δηλώνει τη θετική μας προσέγγιση στην οδηγία, αλλά και την ανησυχία μας για την εφαρμογή της.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου