Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Το άγχος και η προχειρότητα κυριαρχούν στη νομοθετική λειτουργία της Κυβέρνησης.


Ομιλία του βουλευτή Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ και Συντονιστή θεμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της Κ.Ο., Βαγγέλη Αποστόλου, επί των άρθρων του σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών: «Ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων και άλλες διατάξεις», στη συνεδρίασης της Βουλής την Παρασκευή 20/12/13.

Θα ξεκινήσω την ομιλία μου με τη φράση που τέλειωσα τη χθεσινή μου παρέμβαση επί της αρχής: «Ούτε ένα κιλό αγροτικής παραγωγής και ούτε ένας αγρότης δεν πρέπει να λείψει από το συγκεκριμένο χώρο». Όποιος σήμερα το πρωί είδε έξω από τη Βουλή τους αγρότες της Κρήτης και είδε το βλέμμα τους και την αγωνία τους θα κατάλαβε σε τι φόβο ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Πραγματικά, η ρύθμιση που φέρνετε αποτελεί κερκόπορτα για μια δραστηριότητα που έχει ανάγκη ο χώρος και όλοι έχουμε ομολογήσει ότι μπορεί να αποτελέσει το βασικότερο εργαλείο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Αλλά, αν υπολογίσετε την έλλειψη ρευστότητας που βιώνει και την αποεπένδυση που υπάρχει στο χώρο τότε τον οδηγείτε σε εξαφάνιση.

Από εκεί και πέρα, έχετε ειλικρινά αντιληφθεί τι σύγχυση σας έχει πιάσει με τον τρόπο που νομοθετείτε; Δείτε αυτά που συζητάμε σήμερα σε αυτήν την Αίθουσα, όπως θέματα ΤΑΙΠΕΔ, θέματα φορολογικά. Από τα πενήντα τέσσερα άρθρα του νομοσχεδίου τα σαράντα ένα είναι εκτός του αντικειμένου που έχει ο τίτλος του νομοσχεδίου. Συζητούσαμε το πρωί και έγινε ολόκληρη φασαρία για ζητήματα ΤΑΙΠΕΔ, για ζητήματα φορολόγησης. Έχετε τέτοιες ρυθμίσεις και σε αυτό το νομοσχέδιο. Άρα, δηλαδή, μιλάμε για ένα αλαλούμ που πραγματικά δείχνει ότι σας έχει πιάσει ένα άγχος για να υπηρετήσετε συγκεκριμένες πολιτικές. Βεβαίως αυτό το άγχος επόμενο είναι να σας οδηγεί σε προχειρότητες και να τα έχετε κάνει ουσιαστικά θάλασσα σε όλες τις νομοθετικές σας πρωτοβουλίες.

Θα αναφερθώ χαρακτηριστικά σε δύο-τρία άρθρα, για να δείτε πως λειτουργεί νομοθετικά η Κυβέρνηση.
Ξεκινάω από το άρθρο 31 που αναφέρεται σε ρυθμίσεις που αφορούν τη δημόσια περιουσία. Ακούστε, αγαπητοί συνάδελφοι, πώς τα υπουργεία συνεννοούνται μεταξύ τους. Λέει στην παράγραφο 12: « Επιτρέπεται η παραχώρηση κατά τις προηγούμενες παραγράφους του δικαιώματος χρήσης αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, θαλασσίου χώρου» και μάλιστα «στην περίπτωση που στους ανωτέρω χώρους υφίστανται έργα χωρίς άδεια». Και πιο κάτω λέει: «Ακόμα και αν αυτά τα υφιστάμενα, παράνομα έργα δεν νομιμοποιηθούν και κριθούν κατεδαφιστέα» πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται έργα. 

Και εγώ σας λέω να δείτε αυτήν τη χαρακτηριστική περίπτωση: Το ΥΠΕΚΑ είχε θεσμοθετήσει διατάξεις για κατεδάφιση ιδιαίτερα αυτών των αυθαιρέτων που βρίσκονται στον αιγιαλό, στις παραλίες. Έρχεται η κ. Κεφαλογιάννη και με την παρουσία της, στην Κρήτη συγκεκριμένα, αλλά και με νομοθέτημα που έφερε εδώ στη Βουλή και τα πήρε σβάρνα. Επανέρχεται πάλι το ΥΠΕΚΑ και ενώ σχεδιάζει να κάνει κατεδαφίσεις –Υποτίθεται. Έτσι λέει. Όταν νομοθετεί, όταν δηλαδή, κάνει τακτοποιήσεις αυθαιρέτων-. Έρχεστε εσείς σήμερα και λέτε «Όχι, συνεχίστε, λειτουργείτε, κάντε τα έργα που θέλετε». Πώς μπορεί να αντιληφθεί ο Έλληνας πολίτης τη συγκεκριμένη λειτουργία; 

Στο επόμενο άρθρο, το 32, που αφορά ζητήματα που έχουν σχέση με την αποδοχή περιουσιών υπέρ του δημοσίου, δηλαδή σχολάζουσες κληρονομιές κλπ.

Ειλικρινά, κύριε Υπουργέ, ο νόμος που τροποποιείτε τώρα, ο ν.4182/2013, τέλος Οκτωβρίου ψηφίστηκε, πριν ενάμισι-δύο μήνες. Ούτε καν υπήρχε ένα βήμα στο στάδιο της υλοποίησης και έρχεστε σήμερα και τον τροποποιείτε. Καλά, αυτή είναι η νομοθετική πρωτοβουλία που κάνετε, ιδιαίτερα, μάλιστα, σε ζητήματα που χρειάζεται μια προσοχή μεγαλύτερη. Πάω πιο κάτω.

Επειδή έχω ξανά αναφερθεί στην απάντηση, που δείχνει την παραδοχή της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας, όπου μου λέτε ότι εδώ και ένα χρόνο υπάρχουν είκοσι οκτώ χιλιάδες τριακόσια ακίνητα συνολικής επιφάνειας τετρακοσίων τριών χιλιάδων στρεμμάτων τα οποία είναι καταπατημένα. Και έρχεστε τώρα και τους λέτε «Εσείς στα καταπατημένα, δώστε μας το φόρο ακίνητης περιουσίας» και βεβαίως με αυτόν τον τρόπο τους λέτε έμμεσα «Εμείς εδώ είμαστε. Ουσιαστικά σας τα παραδίδουμε». Διότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τα αγνώστου ιδιοκτησίας τα οποία ξεπερνάνε τα πεντακόσιες χιλιάδες στρέμματα. 

Αλήθεια, έχετε αντιληφθεί πώς λειτουργεί γενικά το θέμα της υποστήριξης της δημόσιας περιουσίας; Διότι εκεί υπάρχει μια λεηλασία την οποία, με τον τρόπο που θεσμοθετείτε, ουσιαστικά νομιμοποιείτε.

Πάω και στα άλλο ζήτημα που πραγματικά θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρό. Τι θα γίνει με τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς; Πώς ξαφνικά τους παίρνετε απ’ το ΥΠΕΚΑ και τους φέρνετε στο Υπουργείο Οικονομικών ενώ υπάρχουν τεράστια ζητήματα που έχουν σχέση με χρήσεις γης, ιδιαίτερα όσον αφορά τη χρήση των συγκεκριμένων εδαφών; 

Κοιτάξτε, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα. Πολλοί θα πουν «Πάλι το επαναλαμβάνεις;» Τι θα γίνει; Συντάσσονται δασικοί χάρτες, ιδιαίτερα στην περιοχή Ανατολικής Αττικής και είναι γνωστό το πρόβλημα. Έχουν φτάσει στο τελευταίο στάδιο και δεν κυρώνονται διότι υπάρχουν όλα αυτά τα προβλήματα. Και πίσω απ’ αυτά τα προβλήματα υπάρχει και ένας κόσμος ο οποίος πραγματικά έχει να λύσει ουσιαστικό ζήτημα και δεν μπορεί να το λύσει διότι εσείς θέλετε πρώτα να τακτοποιήσετε αυτά. Και βέβαια, να το καταλάβουν και οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί ότι, με αυτήν την προσπάθεια που κάνετε, δεν σας έπιασε η ευσπλαχνία για να τους τακτοποιήσετε, διότι θα τους βάλετε και αυτούς στη διαδικασία, έστω και αν είναι αυθαίρετοι έστω και αν έχουν καταπατήσει εκτάσεις έστω και αν έχουν αλλάξει χρήσεις γης να φέρουν τον οβολό τους, να φέρουν το συγκεκριμένο χαράτσι. 

Εμείς δεν διαφωνούμε. Εμείς απλά λέμε ότι αυτά τα ζητήματα πρέπει να λύνονται και όχι να αντιμετωπίζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ειπώθηκαν πολλά γύρω από τα θέματα του ενιαίου φόρου ακινήτων. Πραγματικά πώς είναι δυνατό να έχουμε έναν ελληνικό λαό ο οποίος δεν έχει εισόδημα, δεν μπορεί να ζήσει και ταυτόχρονα να του έχετε την απειλή ακόμα και της πρώτης κατοικίας; Διότι αν δεν πληρώσει αυτόν το φόρο που του βάζετε εσείς τι θα κάνετε, θα τον πάτε στα δικαστήρια; Δεν μπορεί να πληρώσει. Η επόμενη κίνηση ποια θα είναι; Θα αναγκαστείτε να προχωρήσετε σε πλειστηριασμούς, σε κατασχέσεις για να πληρώσει; Ποια διαδικασία προβλέπεται στη συγκεκριμένη περίπτωση; 

Άρα, λοιπόν, μπαίνουμε ουσιαστικά σε μία αφαίμαξη η οποία θα οδηγήσει σε εξαφάνιση ένα λαό. Απ’ αυτήν την άποψη, καταλαβαίνετε, εμείς γιατί είμαστε αντίθετοι με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου