Τα στοιχήματα του ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ. ως αξιωματικής αντιπολίτευσης

 Άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην Υπουργού,

στην «Εφημερίδα των Συντακτών» τη Δευτέρα 22/2/2021

 

Το πρώτο στοίχημα που μπαίνει για το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με την έναρξη της τελικής φάσης των συνεδριακών του διαδικασιών είναι να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του 10% του εκλογικού σώματος, που τον ψήφισε στις 3 συνεχόμενες εκλογές του 2015, του έστειλε μήνυμα διαμαρτυρίας στις ευρωεκλογές του 2019 και τον ξαναψήφισε στις εθνικές εκλογές του 2019, αλλά φαίνεται ότι ακόμη περιμένει να δει πως λήφθηκε το μήνυμά του.

Το δεύτερο στοίχημα είναι ο τρόπος που ασκεί την πολιτική του λειτουργία ως αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία πρέπει να έχει δύο αιχμές, την αποτελεσματικότητα της χθεσινής του διακυβέρνησης και τη δυνατότητα υλοποίησης της πρότασής του για την επόμενη.

Οφείλουμε να υπερασπιστούμε το στίγμα που αφήσαμε κυβερνώντας τη χώρα. Ασφαλώς και γνώριζε ο ελληνικός λαός, όταν μας έδωσε την εντολή να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, ότι αυτό περνούσε μέσα από συγκεκριμένο μνημόνιο. Τα καταφέραμε στο βασικό μας στόχο, να κρατήσουμε την κοινωνία όρθια, αλλά και να κάνουμε σημαντικές τομές ,ενώ παράλληλα παραδώσαμε κι ένα σημαντικό δημοσιονομικό μαξιλάρι για την επόμενη ημέρα.

Έχοντας την κυβερνητική ευθύνη, κοντά 4 χρόνια, του αγροτικού χώρου θα σταθώ σε ένα ζήτημα που διαχρονικά ταλαιπωρούσε τον Έλληνα αγρότη, αυτό της διαχείρισης των πόρων του.

Από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε μπροστά σε κινητοποιήσεις των αγροτών για προβλήματα που κληρονομήσαμε, όπως η καθυστέρηση στις πληρωμές, αλλά και σε πρόστιμα και καταλογισμούς 2,6 δις ευρώ που μας είχαν επιβληθεί από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Την πρώτη χρονιά, δηλαδή το 2016, είχαμε ρεκόρ στις πληρωμές, που θα μείνει για πολλά χρόνια. Καταβλήθηκαν 3,7 δις ευρώ. Προχωρήσαμε παράλληλα στην αντιμετώπιση των προστίμων και των καταλογισμών, μειώνοντάς τα κατά 875 εκατ. ευρώ, ενώ αναμένονται κι άλλες μειώσεις. Το κυρίαρχο όμως ήταν ότι βάλαμε τάξη στις πληρωμές των ενισχύσεων, ώστε να γνωρίζει πλέον ο αγρότης πόσα χρήματα θα πάρει και σε ποιο χρόνο, για να προγραμματίζει κι αυτός την πορεία της δραστηριότητάς του. Και αυτός ήταν ο βασικότερος λόγος που σταμάτησαν οι αγροτικές κινητοποιήσεις.

Πολλές όμως ρυθμίσεις που κάναμε θα μείνουν και ως εργαλεία στήριξης του χώρου, όπως η κάρτα του αγρότη, το εργόσημο του οικονομικού μετανάστη, η αναγραφή της χώρας προέλευσης των ζωικών προϊόντων, η πληρωμή των αγροτικών προϊόντων σε 60 ημέρες και άλλα. Ανάλογες περιπτώσεις κυβερνητικού έργου υπήρξαν και σε όλα τα υπουργεία.

Το τρίτο στοίχημά είναι η αντιπολιτευτική μας τακτική. Το πρόβλημα της χώρας μας σήμερα δεν είναι ποιος έχει δίκιο, αλλά και ποιος μπορεί να δώσει λύσεις. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν μπορεί κι αυτό θα φαίνεται όλο και πιο οξύ, πόσο μάλλον όταν πνιγεί στην καταιγίδα των οικονομικών προβλημάτων. Από την άλλη πλευρά η δική μας απάντηση φαίνεται ότι δεν πείθει αυτό το κρίσιμο 10%.

Άρα πρέπει να αναζητήσουμε μία άλλη τακτική στην παρουσία μας τόσο στη Βουλή όσο και στα μέσα ενημέρωσης. Κατ’ αρχάς συμμετέχουμε παντού, γιατί δεν είμαστε πια κόμμα διαμαρτυρίας, είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση που δίνει το δικό της στίγμα για την αυριανή διακυβέρνηση της χώρας.

Και το στίγμα αυτό από την αρχή πρέπει να είναι ξεκάθαρο, σαφές και να σηματοδοτεί τη στάση της αντιπολίτευσης. Δεν αποτελεί προγραμματική αντιπολίτευση η επιφύλαξη, ειδικά σε μια παράταξη που κυβέρνησε χθες και είναι έτοιμη να επανέλθει.

Τις εκλογές δεν τις κερδίζει ούτε η συναίνεση με ένα κόμμα που μας χωρίζει άβυσσος, ούτε η αντιπαράθεση μόνο με καταγγελτικό λόγο, αλλά κυρίως η προβολή των θέσεών μας. Θα ήταν δε πολύ θετικό αν αναβαθμιζόταν ο ρόλος του βουλευτή στην κοινοβουλευτική διαδικασία.

Και το τέταρτο στοίχημα είναι η προσέγγιση των κειμένων προβληματισμού που έχουν κατατεθεί στο προσυνεδριακό διάλογο.

Δεν αποτελεί πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, γιατί πάντα συνέβαινε αυτό στα κόμματα της Αριστεράς. Αυτά τα κείμενα βοηθούν όχι μόνο στην ουσιαστική συμμετοχή των μελών στις προσυνεδριακές διαδικασίες, αλλά και κάνουν πιο συγκεκριμένη την πολιτική μας πρόταση. Δεν πρέπει να μπουν σε συζήτηση αντιπαράθεσης με την προγραμματική μας πρόταση, μπορούν όμως να συμβάλλουν στη βελτίωσή της.

Το ζητούμενο για το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι η διανομή της κομματικής εξουσίας σήμερα και της ενδεχόμενης κυβερνητικής αύριο, αλλά η διεύρυνση στη βάση του και στην κοινωνία.