Η Διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς ως κομματική κομισάριος και η Περιφέρεια Στερεάς - θεατής

Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας συνεχίζει να λειτουργεί ως κομματική κομισάριος και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας να παρακολουθεί ως θεατής

Επιδιώξαμε από τις αρχές Αυγούστου 2012, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Στερεάς Ελλάδας με ερωτήσεις μας στην Βουλή αλλά και η παράταξη που στηρίζουμε στη Περιφέρεια να αναδείξουμε τα φαινόμενα της αδιαφάνειας, κακοδιαχείρισης και έλλειψης νομιμότητας που έχουν επιβάλλει στις Αναπτυξιακές Εταιρείες, τα στελέχη και οι «ημέτεροι» που διοικούν την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας.

Σχεδόν τρεις μήνες μετά η Αποκεντρωμένη Διοίκηση εξακολουθεί να σιωπά στα πολιτικά ερωτήματα που θέσαμε για τις Εταιρείες αυτές. Το ίδιο κάνει και για το θέμα των 33 απασχολουμένων στο Δήμο Μεσσαπίων – Διρφύων αλλά και σε σχετικά πρόσφατη ερώτησή μας για τη σκανδαλώδη προετοιμασία της τουριστικής προβολής της Στερεάς Ελλάδας.

Πράγματι είναι το ίδιο “σύστημα” που εδώ και τριάντα χρόνια διέλυσε την χώρα, δημιούργησε κομματικούς στρατούς, φορείς επί φορέων με πελατειακές σχέσεις και τρωκτικά σε βάρος του δημοσίου. Το σύστημα που “τάτρωγαν όλοι μαζί”, που έκρυβε τις λίστες και τελικά οδήγησε την χώρα στην απόγνωση.

Όλοι αυτοί συνεχίζουν την ίδια τακτική που βρίσκει έκφραση:

• Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, με καθυστερήσεις απαντήσεων, κατάθεσης εγγράφων, ανοχή ή και απόκρυψη πειθαρχικών παραπτωμάτων εκλεγμένων στη Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.α.

• Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας, όπου άλλος από τους Περιφερειακούς Συμβούλους αξιοποιεί τη θέση του για να “τσιμπά” ένα δεύτερο μισθό, έτερος “καρφώνει” τον πρώτο για να καταλάβει την θέση Δ/ντος Συμβούλου στην ταλαίπωρη εταιρεία ΑΝΔΙΑ, και τρίτοι σπαταλούν πόρους του δημοσίου για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στα αναποτελεσματικά και χρεοκοπημένα “μαγαζιά τους”, την ώρα που οι παιδικοί σταθμοί είναι χωρίς λεφτά, σχολεία χωρίς πετρέλαιο, ΑμΕΑ χωρίς βοήθημα κ.ο.κ.

Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, της υψηλότατης ανεργίας, των διαλυμένων θεσμών κοινωνικής πρόνοιας, των απελπισμένων και στα όρια της επισιτιστικής κρίσης κατοίκων, αυτοί συνεχίζουν αμέριμνοι και με αναπτυξιακές φαντασιώσεις να διαλύουν τα πάντα .

Περιμένοντας ωστόσο άβουλοι και θρασείς κάποιο θάμα… αυτό της κομματικής ανασυγκρότησης και επιστροφής, οι άνθρωποι μάλλον δεν κατάλαβαν τίποτα από τις εκλογές του 2012. Γι’ αυτό το επόμενο χαστούκι της κοινωνίας θα είναι πιο ηχηρό.