Τρίτη 23 Απριλίου 2024

Εφικτή η αντιμετώπιση της ακρίβειας στα τρόφιμα

Άρθρο του Β. Αποστόλου πρώην Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας και πρώην Υπουργού ΑΑΤ

ΔημοσιεύτηκεστoNew247.gr

Η συνεχώς αυξανόμενη λιανική τιμή των τροφίμων, σε συνδυασμό με το υπερβολικό κόστος παραγωγής, άφησαν ελεύθερο το πεδίο της αισχροκέρδειας στη χώρα μας, αφού έφτασε μέχρι του σημείου να ελληνοποιεί, ακόμη και σήμερα, βασικά είδη διατροφής, όπως είναι η φέτα και η ελιά Καλαμάτας που δεν προστατεύονται από την Ε. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ως Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και Γεωγραφικές Ενδείξεις(Π ΓΕ)

Οι ελληνοποιήσεις αναδείχθηκαν ως πρόβλημα γιατί αφορούν στην αντικατάσταση των ποιοτικών διατροφικών προϊόντων μας με υποδεέστερα εισαγόμενα, αλλά και γιατί συμπεριελήφθησαν σε μια καταρχήν συμφωνία της Ε.Ε. με τρίτες χώρες τον Οκτώβριο του 2014, όταν προήδρευε της Ε.Ε. ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας ,ο κ. Σαμαράς.

Η συγκεκριμένη συμφωνία προέβλεπε με βάση το Πρωτόκολλο 3 την πλήρη προστασία όλων των Γεωγραφικών Ενδείξεων της Ε.Ε., πλην των προηγούμενων. Έφτασε μάλιστα μέχρι του σημείου να παραπλανά τους καταναλωτές τρίτων χωρών με τις οποίες συναλλάσσονταν η χώρα μας, με τη χρήση ελληνικών όρων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα ακόμη και σήμερα με το γιαούρτι στην Ιαπωνία.

Κι αυτό συμβαίνει σήμερα κυρίως σε προϊόντα νωπά και ευαλλοίωτα, όπως είναι το γάλα, το μέλι, το κρέας και άλλα τρόφιμα, όλα αυτά που οι αγρότες ανέδειξαν με τις κινητοποιήσεις τους ότι χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας.

Όμως αυτά τα είχε προβλέψει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από το 2017, που μετά από συνεννόηση με την Ε. Επιτροπή τα πρόσθεσε στο Νόμο 4492/2017 για τα νωπά και ευαλλοίωτα τρόφιμα.

Έτσι λοιπόν για την Διακίνηση και Εμπορία αυτών των προϊόντων είχαμε και 2 βασικές ρυθμίσεις, που ισχύουν και σήμερα και είναι:

1) Η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης του γάλακτος και του κρέατος στα ζωικά προϊόντα, ώστε ο καταναλωτής να ξέρει τι αγοράζει και ποια διαφορά υπάρχει, μεταξύ των παραγόμενων στην Ελλάδα και των εισαγόμενων από τρίτες χώρες, εκτός από τη ποιότητα , που είναι δεδομένη και στις τιμές.

2) Η προστασία των αγροτών και ο περιορισμός της ασυδοσίας των μεσαζόντων με την υποχρεωτική πληρωμή των 60 ημερών στα αγροτικά προϊόντα.

Βέβαια για να εφαρμοστούν όλα αυτά προαπαιτούσαν και άλλα μέτρα που κι αυτά θεσμοθετήθηκαν, όπως είναι:

α) η συμμετοχή των ίδιων των αγροτών – παραγωγών, στο νέο θεσμικό πλαίσιο συνεργατισμού με διατάξεις και ρυθμίσεις για τις διεπαγγελματικές, τις οργανώσεις και τις ομάδες παραγωγών,

β) η κάρτα του Αγρότη για χρηματοδότηση του κόστους παραγωγής με εγγύηση τις κοινοτικές ενισχύσεις και

γ) το εργόσημο ως βασικό εργαλείο πληρωμής της εποχιακής απασχόλησης στον αγροτικό χώρο.

Η σημαντικότερη όμως παρέμβαση αφορούσε στην υιοθέτηση των Κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, των σχετικών με την ιχνηλασιμότητα και την επισήμανση του κρέατος καθώς και τη διενέργεια επίσημων ελέγχων στην αγορά κρέατος.

Αρμόδιες Αρχές για το συντονισμό και την υλοποίηση των Ελέγχων και στις δύο περιπτώσεις ορίστηκαν όλες οι Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας του Υπουργείου και Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ «ΔΗΜΗΤΡΑ» και για την ορθή χρήση και λειτουργία της ηλεκτρονικής εφαρμογής «ΑΡΤΕΜΙΣ» ορίστηκε ο ΕΛ.Γ.Ο. ΔΗΜΗΤΡΑ.

Το νομικό λοιπόν υπόβαθρο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας υπάρχει. Η κυβέρνηση όμως αδυνατεί ή δε θέλει να εφαρμόσει αυτές τις ρυθμίσεις και αντ’ αυτών βολοδέρνει με τα καλάθια της, που συνεχίζουν να λυμαίνονται τα ίδια θύματα, τους καταναλωτές και τους αγρότες.

Τόσο το Υπουργείο Ανάπτυξης, όσο και το Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πρέπει να βγουν από την αδράνεια που βρίσκονται και με όπλο αυτές τις ρυθμίσεις να προβούν όχι μόνο σε αυστηρούς ελέγχους, αλλά και να επιβάλλουν αυστηρά πρόστιμα που θα είναι και άμεσα εισπρακτέα. Μόνον έτσι θα αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα ανταγωνισμού και αισχροκέρδειας που λειτουργούν στο χώρο.

Είναι φανερή πλέον η αδυναμία της κυβέρνησης να προστατέψει τα λαϊκά στρώματα από τις επαναλαμβανόμενες αυξήσεις των τιμών και την εκτίναξη τους κόστους ζωής.

Όλα δείχνουν ότι παρά τις τυμπανοκρουσίες της Κυβέρνησης για απαλλαγή από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Πετρελαίου τελικά έμεινε κι αυτή στο περίμενε, ενώ την ίδια στιγμή στον ορίζοντα εμφανίζονται άσχημα σημάδια τόσο με τη μείωση της παραγωγής, όσο και με την αύξηση της ενέργειας.

Η χώρα μας, όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, έχει κι ένα ακόμη αρνητικό προβάδισμα στην Ε.Ε.,τη μεγαλύτερη απόκλιση τιμών από την τιμή που παίρνει ο παραγωγός στο χωράφι μέχρι την τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής στο ράφι των καταστημάτων λιανικής πώλησης.

Αυτή η απόκλιση κατά μέσο όρο ανέρχεται στο 300%, γεγονός που δείχνει ότι η αισχροκέρδεια καλά κρατεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου