Άφεση αμαρτιών στους καταπατητές (*)

(*) Ελευθεροτυπία 21/6/13

Δασολόγοι: Δια της πλαγίας οδού πάνε να νομιμοποιήσουν τα προ 2007 αυθαίρετα - Του ΑΡΓΥΡΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Εν είδει «εμπρηστικής ρουκέτας», ο υπουργός Περιβάλλοντος Ευάγγελος Λιβιεράτος εκτόξευσε δήλωση από το βήμα της Βουλής, θέτοντας επί της ουσίας θέμα, με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι οι αεροφωτογραφίες του 1945 είναι ακατάλληλες για τη σύνταξη των δασικών χαρτών και ότι οδηγούν σε λάθος αποτυπώσεις ορίων και ιδιοκτησιών, της τάξης των εκατό μέτρων!

Ο κ. Λιβιεράτος, καθηγητής Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έθεσε το θέμα της καταλληλότητας των αεροφωτογραφιών του 1945, οι οποίες, σύμφωνα με τη νομοθεσία, αποτελούν βάση αναφοράς για τους δασικούς χάρτες, κατά τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου για το Κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Το μέγεθος της φωτιάς, που άναψε ο εξωκοινοβουλευτικός υπουργός, γίνεται αντιληπτό από τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται σε επιστημονικό και επαγγελματικό επίπεδο.

Μεγάλες επιπτώσεις

Ο υπουργός ΠΕΚΑ απέφυγε να ανασκευάσει ή να διορθώσει την τοποθέτηση του για την «ακαταλληλότητα των αεροφωτογραφιών του 1945», παρ' ότι έγινε ειδική επισήμανση από το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Αποστόλου, κατά τη συζήτηση στη Βουλή, για τα μεγάλα προβλήματα που προκαλούνται. Πιο συγκεκριμένα:

* Τινάζεται στον αέρα το εγχείρημα προώθησης και ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών, που έχει δρομολογήσει η «Κτηματολόγιο Α.Ε.», καθώς στις περιοχές όπου ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία εκπόνησης είτε ανάρτησης δασικών χαρτών θα πέσει «βροχή» νέων ενστάσεων για τα όρια του δάσους και των ιδιωτικών ακινήτων.

* Κλονίζονται χιλιάδες υποθέσεις, που αφορούν σε αντιδικίες τόσο μεταξύ ιδιωτών όσο και μεταξύ ιδιωτών και Δημοσίου, οι οποίες βρίσκονται στα δικαστήρια. Με βάση την επίσημη εκδοχή περί απόκλισης και λάθους της τάξης των 100 μέτρων, θα αμφισβητηθούν οι επιστημονικές πραγματογνωμοσύνες, που βασίζονται σε φωτοερμηνείες και αποτελούν βάση αναφοράς δικαστικών αποφάσεων, ενώ παράλληλα θα πυροδοτηθούν νέες αντιδικίες και προσφυγές.

* Δημιουργούνται μεγάλα περιθώρια να εξυπηρετηθούν καταπατητές και να διεκδικήσουν, με μεγάλες πιθανότητες δικαίωσης, χιλιάδες ιδιώτες εκτάσεις δημόσιας δασικής περιουσίας, εφ' όσον τα όρια μεταξύ των ακινήτων τους και δασών είτε δασικών εκτάσεων βρίσκονται σε απόσταση έως 100 μέτρων, που κατά τον υπουργό είναι η τάξη μεγέθους του λάθους.

Ο ορισμός του δάσους φαίνεται ότι είναι προσφιλές θέμα για τον κ. Λιβιεράτο. «Το γεγονός ότι οι δασικοί χάρτες βασίζονται σε αεροφωτογραφίες του 1945 είναι προβληματικό», είχε δηλώσει πάλι τον Νοέμβριο του 2011 σε δημοσιογράφους στο ΥΠΕΚΑ ο υπουργός, προσθέτοντας χαρακτηριστικά ότι: «Μια γενναία αντιμετώπιση θα ήταν "ξεχνάμε τα πάντα και ορίζουμε σήμερα τι είναι δάσος"». Δημιουργούνται λοιπόν πελώρια ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί η εμμονή του κ. Λιβιεράτου στο συγκεκριμένο θέμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ενδεχόμενη αποδοχή της άποψης Λιβιεράτου, η οποία πάντως αντικρούεται επιστημονικά, ότι οι αεροφωτογραφίες κλίμακας 1:40.000 φωτοληψίας 1945 είναι ακατάλληλες για τη σύνταξη των δασικών χαρτών, οδηγεί σε αναζήτηση άλλου υλικού πανελλαδικής κάλυψης για να τις αντικαταστήσει. Με δεδομένο ότι οι αεροφωτογραφίες (επίσης κλίμακας 1:40.000) του 1960, που διατίθενται από τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (ΓΥΣ), καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις αλλά όχι το σύνολο της χώρας, και οι αεροφωτογραφίες του 1996-1997 του υπουργείου Γεωργίας καλύπτουν το σύνολο της χώρας εκτός από τους ορεινούς όγκους, λένε οι ειδικοί ότι γίνεται μεγάλο άλμα στο χρόνο. Καταλήγουμε στις αεροφωτογραφίες περιόδου 2007-2009 της «Κτηματολόγιο Α.Ε.».

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Πρόκειται για μεθόδευση να καταλήξουμε στις αεροφωτογραφίες του 2007-2009, με το σκεπτικό ό,τι κτίστηκε κτίστηκε και να διαφυλάξουμε τα δάση μόνο από δω και πέρα, αφού δεν έχουμε κατάλληλο υπόβαθρο σε προγενέστερη ημερομηνία; Αυτή είναι από τις επικρατέστερες εκδοχές που δίνουν οι ειδικοί, τονίζοντας ταυτοχρόνως ότι είναι απαράδεκτη και εξωπραγματική.

«Δεν μπορεί να οδηγηθούμε διά της πλαγίας οδού σε δασικούς χάρτες, οι οποίοι θα στηρίζονται σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 2007-2009», τονίζει κατηγορηματικά προς την «Ε» ο Νίκος Χλύκας, πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Μελετητών Γεωτεχνικών, υπογραμμίζοντας ότι «σε μία τέτοια απολύτως έωλη και διαβλητή εξέλιξη, το Δημόσιο θα έχανε τεράστιες εκτάσεις δασών και περιουσίας του»! Ο ίδιος επισημαίνει ότι όλοι οι δασικοί χάρτες έχουν σημείο αναφοράς τις αεροφωτογραφίες του 1945 και του 1960 και ότι δεν είναι δυνατόν με τέτοιους τρόπους να υπερκεραστούν οι προβλέψεις των νόμων και οι συνταγματικές επιταγές. Ο κ. Χλύκας λέει ακόμη ότι αν η πολιτεία θέλει να οδηγηθεί στις αεροφωτογραφίες του 2007-2009, δίνοντας άφεση αμαρτιών σε ό,τι κτίστηκε και σε χιλιάδες καταπατητές της δημόσιας περιουσίας, τότε θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και το πολιτικό κόστος να νομοθετήσει. Και είναι βέβαιο, τονίζει ο ίδιος, ότι μια τέτοια ρύθμιση, με βάση τη γνωστή νομολογία των δικαστηρίων, θα «καταπέσει» δικαστικά την επόμενη ημέρα το πρωί.

Τι είπε ο υπουργός

Ο υπουργός ΠΕΚΑ, όπως καταγράφεται στα πρακτικά της Βουλής στην 3η συνεδρίαση της Επιτροπής και Εμπορίου της Βουλής για τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το Κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες, που πραγματοποιήθηκε την 11η Ιουνίου 2013, ανοίγοντας το θέμα ορισμού του δάσους και την ακρίβεια των αεροφωτογραφιών του 1945 είπε επί λέξει:

«Εχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο δεν το γνωρίζουμε και δεν είναι ούτε θέμα ορισμού του δάσους ούτε θέμα να πουλήσουμε τα δάση ούτε θέμα να καταργήσουμε τα δάση, διότι χρησιμοποιούνται αεροφωτογραφίες του 1945 κλίμακας 1:50.000, όπου η επιστήμη μάς διδάσκει ότι η ακρίβεια που έχει αυτή η κλίμακα είναι 10 μέτρα εξ ορισμού και από την άλλη μεριά χρησιμοποιούνται σύγχρονοι χάρτες τους οποίους παράγει "λαμπρά" η "Κτηματολόγιο Α.Ε." 1:5.000, εσωτερικής ακρίβειας ενός μέτρου. Η σύγκριση γίνεται αφού μεγεθύνεται δέκα φορές αυτή η αεροφωτογραφία, δηλαδή τα δέκα μέτρα λάθους γίνονται εκατό μέτρα λάθους και έρχονται επάνω στο χάρτη της "Κτηματολόγιο Α.Ε." για να συγκριθεί και για να χαράξει ο "ταλαίπωρος" δασολόγος τα όρια τους δάσους στην ακρίβεια του ενός μέτρου. Εάν αυτό μπορεί να δουλέψει, δηλαδή από πρωτογενές υλικό το οποίο το χαλάμε και το κάνουμε εκατό μέτρα λάθος να προσπαθήσουμε να βγάλουμε όρια δασών σε υπόβαθρο που έχει ένα μέτρο λάθος, τότε εγώ παίρνω την ευθύνη μου ως δάσκαλος για αυτό το λάθος το οποίο γίνεται από το 2009».