Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Β. Αποστόλου: Στα 3,3 εκατ. ευρώ θα ανέλθουν οι αποζημιώσεις στους συκοπαραγωγούς της Εύβοιας


Αθήνα, 29/11/2018 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Άρχισε από τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018 και θα ολοκληρωθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας η κοινοποίηση των πορισμάτων εκτίμησης στους Δήμους Ιστιαίας- Αιδηψού και Κύμης - Αλιβερίου, για τις ζημιές που υπέστησαν οι παραγωγοί σύκων της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας (περιοχές Β. Ευβοίας και Κύμης) από τις βροχοπτώσεις στα τέλη Ιουλίου του 2018 . 

Τα ποσά των αποζημιώσεων στην Β. Εύβοια ανέρχονται στα 3 εκατ. ευρώ περίπου και στην περιοχή της Κύμης στα 300.000 ευρώ. 

Οι αποζημιώσεις των ασφαλιστικά ενήμερων παραγωγών υπολογίζεται να καταβληθούν περί τα τέλη Ιανουαρίου 2019.



Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

Η αλήθεια για την ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας στην ελληνική επικράτεια


Του Βαγγέλη Αποστόλου (*) 
Δημοσιεύτηκε στην Αυγή της Κυριακής στις 25/11/2018 

Η προσέγγιση του συγκεκριμένου ζητήματος για να μην γίνονται λανθασμένες εκτιμήσεις ξεκινά από μια παραδοχή: ότι ο γεωγραφικός χώρος της χώρας μας περιλαμβάνει εκτάσεις που σταδιακά προσαρτήθηκαν στο νεοελληνικό κράτος, όπως ρητά περιγράφεται στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830, στη συνθήκη απελευθέρωσης της Κωνσταντινουπόλεως του 1832 και στις μετέπειτα συνθήκες προσαρτήσεων των απελευθερούμενων ελληνικών εδαφών. 

Οι υπάρχουσες λοιπόν τότε μονές, όταν προβάλλουν αξιώσεις επί γαιών, θα πρέπει να κάνουν ρητή αναφορά στο προ των συνθηκών και μετά τις συνθήκες αυτές, καθεστώς δικαιωμάτων τους επί πάσης φύσεως εκτάσεων, επισυνάπτοντας μάλιστα στοιχεία, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από τη Διοίκηση και την Δικαιοσύνη. 

Επί οθωμανικής κυριαρχίας και διαρκούντος του απελευθερωτικού αγώνα οι μονές είχαν υποστεί πολλές κακουχίες από το τουρκικό κράτος, κι αυτό γιατί περιέθαλπαν αγωνιστές ή τους ενίσχυαν με πολεμοφόδια και τρόφιμα. Δεν μπορεί δηλαδή να αμφισβητηθεί η προσφορά των μοναχών στον απελευθερωτικό αγώνα, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τη διαφοροποίηση που ζητούν οι μονές στην αντιμετώπιση ζητημάτων κυριότητας σε εκτάσεις της χώρας. 

Οι μονές αντιμετωπίζονταν από το οθωμανικό κράτος ως ευαγή σχεδόν ιδρύματα, δηλαδή όπως τα τζαμιά. Δεν θεωρήθηκε όμως κατά την απελευθέρωση ότι τα κτήματα που νέμονταν, έπρεπε να αποτελέσουν κατά τις διαπραγματεύσεις και αντικείμενο ειδικής ρύθμισης, όπως απετέλεσαν τα βακουφικά. Σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπίσθηκαν ως αυτοτελείς οικονομικές ενότητες με ακίνητη περιουσία έξω από τους κανόνες του οθωμανικού δικαίου. 

Ο Καποδίστριας και ο Όθωνας, όχι μόνο δεν έκαναν καμιά διάκριση στην αντιμετώπιση των υπαρχουσών 430 μονών, αλλά και διέλυσαν όσες είχαν δύναμη κάτω των έξι ατόμων, παίρνοντας ταυτόχρονα και την περιουσία τους. Οι υπόλοιπες 153 συνέχισαν να λειτουργούν, αλλά το 1834 τα περιουσιακά τους στοιχεία μπήκαν σε ειδικό καθεστώς διοίκησης και διαχείρισης, στο Εκκλησιαστικό Ταμείο, που συστάθηκε γι' αυτόν τον σκοπό. 

Το Βασιλικό Διάταγμα του 1833 

Μπορεί ένα χρόνο πριν, με το Βασιλικό Διάταγμα της 23ης Ιουλίου 1833, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία υπήχθησαν οι μη διαλυθείσες 153 μονές να ανακηρύχθηκε «αυτοκέφαλος», αλλά ήταν ανεξάρτητη από το κράτος μόνο στα δογματικά ζητήματα. Όσον αφορά δε το μεταβατικό καθεστώς των γαιών, από αυτό του οθωμανικού κράτους σε αυτό του νεοελληνικού, ρυθμίστηκε με τα δύο Βασιλικά Διατάγματα της 3/15 Δεκεμβρίου 1833 και της 17/29 Νοεμβρίου 1836. Σύμφωνα με αυτά, οι μονές της ελεύθερης Ελλάδας, αν προέβαλλαν αξιώσεις, όφειλαν να προσκομίσουν επίσημα τουρκικά έγγραφα (ταπία) που να αποδείκνυαν την εκχώρηση προς αυτές, από το επίσημο τουρκικό κράτος, της αποκλειστικής “οιονεί νομής επικαρπίας”, σε τέτοιες εκτάσεις, πράγμα που δεν έκαναν. 

Το ελληνικό κράτος, όπως συγκροτήθηκε σε οργανωμένο σύνολο εξουσιών, έλαβε οριστικές αποφάσεις για τις εκτάσεις αυτές το 1835, τις οποίες και γνωστοποίησε το 1838. Μάλιστα, για να λυθούν και τα προβλήματα που προέκυπτανμ με βάση τις συνθήκες απελευθέρωσης, από την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να αποζημιώσει τους Οθωμανούς που έφευγαν, υπήρξε κι ένας συμβιβασμός με τους Τούρκους. Ο συμβιβασμός αυτός επικυρώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα που δεν καταργήθηκε έκτοτε και έχει ισχύ αναγκαστικού νόμου του κράτους, αφού απετέλεσε την οριστική ρύθμιση στο γαιοκτητικό ζήτημα της ελεύθερης Ελλάδας, από το πρώην οθωμανικό στο νέο ελληνικό πλέον κράτος. 

Το Εκκλησιαστικό Ταμείο διαλύθηκε τελικά το 1841 και τη διαχείριση των περιουσιακών του στοιχείων ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών. Το 1847, ψηφίζεται ειδικός νόμος (ΝΖ) που ρύθμισε την παραχώρηση στις μονές που βρίσκονταν στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα τα κτήματά τους στην ελεύθερη Ελλάδα. Διαπιστώνεται όμως ότι στον νόμο δεν γίνεται καμία μνεία των διαδικαστικών λεπτομερειών απόδοσης των κτημάτων. Υπάρχουν μόνο αόριστες αναφορές. Για τις εκτάσεις αυτές ήδη με τα διατάγματα του 1833 και του 1836 είχαν ρυθμιστεί τα ζητήματα ιδιοκτησίας αλλά και επικαρπίας, μάλιστα αδιακρίτως υπηκοότητας για αξιούντες δικαιώματα. 

Το 1909 ιδρύεται ο Οργανισμός Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ) προκειμένου να αναλάβει αυτός τη διαχείριση των κτημάτων των διατηρούμενων 153 μονών. Αργότερα, με τον Ν. 4684/1930 τα συγκεκριμένα ακίνητα κηρύχθηκαν είτε «εκποιητέα» είτε «διατηρητέα περιουσία», χωρίς να ληφθούν υπόψη τα προηγούμενα. Υπήρξαν δηλαδή αβλεψίες που και σήμερα ακόμα δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη Διοίκηση, σε πολίτες, στη Δικαιοσύνη και στην κτηματογραφική διαδικασία. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πολιτεία σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να έκανε απαλλοτριώσεις στο πλαίσιο της αγροτικής νομοθεσίας στις εκτάσεις αυτές, προκειμένου να αποκατασταθούν ακτήμονες καλλιεργητές ή πρόσφυγες ή κτηνοτρόφοι, όμως από την άλλη πλευρά, και ο ΟΔΕΠ εκποίησε για λογαριασμό του σημαντικό μέρος της, με ενδιάμεσο φορέα συγκέντρωσης των χρημάτων και σύνταξης των σχετικών συμβολαίων την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. 

Το σύνταγμα του 1952 

Η λειτουργία αυτή δημιούργησε ένα κλίμα διαρκών αμφισβητήσεων και από τις δύο πλευρές, μέχρι το 1952, που το σύνταγμα εξουσιοδότησε την τότε κυβέρνηση να απαλλοτριώσει γη προς όφελος των άκληρων και κτηνοτρόφων για περίοδο τριών ετών από της θέσεώς του σε ισχύ. Σε εκτέλεση αυτής της μεταβατικής διατάξεως, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και το Δημόσιο συνήψαν μία συμφωνία η οποία κυρώθηκε από το Δημόσιο με το Διάταγμα 2185/8.10.1952. 

Το άρθρο 36 του Διατάγματος αυτού δήλωνε κατ’ ουσίαν ότι το Δημόσιο θα παραιτείτο του λοιπού από τα δικαιώματα που είχε δυνάμει του άρθρου 104 του συντάγματος, αναφορικά με την απαλλοτρίωση ή την αναγκαστική μίσθωση περιουσίας της ελληνικής Εκκλησίας. Με βάση την συμφωνία, οι μονές θα έδιναν με πώληση τα τέσσερα πέμπτα των γεωργικών κτημάτων τους και τα δύο τρίτα των βοσκοτόπων τους και θα ελάμβαναν το ένα τρίτο της αξίας τους. Δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό της ούτε αυτή η συνταγματική ρύθμιση. 

Έκτοτε ακολούθησαν δύο σημαντικές προτάσεις που έβαλαν στις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους την παράμετρο της αξιοποίησης της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας. Η πρώτη ήταν οι ρυθμίσεις του 1987 και του 1981 με τους νόμους 1700 και 1881, γνωστούς ως νόμους Τρίτση, και η δεύτερη η πρόσφατη συμφωνία. 

Οι νόμοι ισχύουν μέχρι σήμερα και βρήκαν εφαρμογή σε ένα σημείο κομβικό και για τη σημερινή συμφωνία: Με μια σύμβαση που υπέγραψαν η Πολιτεία και οι 149 από τις 153 μονές, το σύνολο της εκκλησιαστικής τους περιουσίας, περνούσε στον Οργανισμό Διοικήσεων Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ), η δε Πολιτεία αναλάμβανε την υποχρέωση να παραχωρεί το 1% του προϋπολογισμού του υπουργείου Παιδείας, δηλαδή ήταν η πρώτη φορά που συνδεόταν ουσιαστικά η συγκεκριμένη περιουσία με την οικονομική λειτουργία της Εκκλησίας. Ούτε αυτή η σύμβαση υλοποιήθηκε. 

Αξιοσημείωτες συμπτώσεις 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η περιουσία που προέβλεπε συμπίπτει με αυτήν που προτείνεται σήμερα να ενταχθεί υποχρεωτικά στο Ταμείο Αξιοποίησης και που, σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση, το 1987, των γεωτεχνικών επιθεωρήσεων της πρώην ΑΤΕ, είναι 367.000 στρ. δάση, 753.000 στρ. βοσκότοποι και 190.000 στρ. αγροτικές εκτάσεις. 

Μάλιστα, για την αξιοποίηση της συγκεκριμένης περιουσίας υπήρξε κι άλλη απόπειρα, το 2013, με την οποία συστάθηκε η Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, η οποία εντάσσεται επίσης στο Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας και διοικείται με το σημερινό κατά νόμον καθεστώς. 

Η νέα συμφωνία για να μην υπάρξουν περαιτέρω τριβές αποδέχεται το δικαίωμα της αμφισβήτησης της κυριότητας και από τις δύο πλευρές . Όμως, κάποια στιγμή, και μάλιστα ενόψει του Εθνικού Κτηματολογίου θα κληθούν όλες οι μονές, οι παλιές 153, αλλά και οι νέες, να προσκομίσουν τίτλους ή επίσημα έγγραφα, τα οποία πρέπει να θεμελιώνουν αξιώσεις επί των πάσης φύσεως ακινήτων τους. 


* τέως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

Συνάντηση B. Αποστόλου με κτηνοτρόφους της περιοχής Διρφύων



Αθήνα, 25/11/2018 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Στα πλαίσια των συναντήσεων που κάνει αυτή την περίοδο με τους αγρότες της Εύβοιας ο τέως Υπουργός και Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας, Βαγγέλης Αποστόλου, συναντήθηκε στο Μίστρο την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018, με κτηνοτρόφους της περιοχής Διρφύων. 

Στη συζήτηση κυριάρχησαν οι επιπτώσεις που έχουν προκύψει στο εισόδημα των αιγοπροβατοτρόφων από τη πτώση της τιμής του γάλακτος τη φετινή χρονιά και οι δυνατότητες που υπάρχουν για τη στήριξή τους με κάποια έκτακτη ενίσχυση. 

Για τα ζητήματα αυτά ο τέως Υπουργός είπε μεταξύ άλλων τα παρακάτω: 

“Η επιλογή της κυβέρνησής μας να στηρίξει την κτηνοτροφία είναι αυτονόητη. Και τα θέματα του ελέγχου της αγοράς του γάλακτος είναι αλληλένδετα με αυτή την επιλογή. 

Ασφαλώς και γνωρίζουμε την κρίση που βιώνει ο γαλακτοκομικός τομέας της Ε.Ε. από το 2015, που έγινε μάλιστα οξύτερος μετά την απελευθέρωση το 2017 των ποσοστώσεων του αγελαδινού γάλακτος, δημιουργώντας τεράστια αποθέματα που ακόμη δεν μπορούν να απορροφηθούν από την αγορά. Και η πίεση δεν ασκείται ασφαλώς μόνο στο αγελαδινό γάλα, αλλά και στο αιγοπρόβειο. 

Σε όσους μιλούν για επιβολή απαγορεύσεων στις εισαγωγές η απάντηση είναι απλή: Στο πλαίσιο λειτουργίας της Ε.Ε. που ασφαλώς το αποδεχόμαστε, η διακίνηση γάλακτος μεταξύ των κρατών – μελών για τη μεταποίηση και παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων (εκτός τησ φέτας), ή άλλων τροφίμων δεν αντίκειται στην εθνική και ενωσιακή νομοθεσία. 

Τι κάναμε εμείς για να υπερασπιστούμε τη ντόπια γαλακτοπαραγωγή από αυτό που βλέπαμε ότι ερχόταν ; 

Κατ΄αρχάς για τη φέτα υπήρχε η δυνατότητα ως ΠΟΠ προϊόν να ελεχθεί και γινόταν αυτό με το ισοζύγιο που έκανε ο ΕΛΟΓΑΚ. 

Επί πλέον μετά από έντονη και επίπονη διαβούλευση στο πλαίσιο της Ε. Ε., θεσπισαμε με το Νόμο 4492/2017 την υποχρεωτική αναγραφή προέλευσης του γάλακτος σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, με σκοπό να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της διαφάνειας της αγοράς και της αποφυγής παραπλάνησης του καταναλωτή. 

Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: 

Η τιμή παραγωγού των κτηνοτροφικών προϊόντων, όπως είναι το γάλα, τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά, διαμορφώνεται ελεύθερα με βάση την προσφορά και τη ζήτηση και δεν υπάρχει δυνατότητα κρατικής παρέμβασης στον καθορισμό της. 

Πως τότε βοηθήσαμε τον κλάδο; 

Κατάρχάς με τη σύσταση πολύ καλά καταρτισμένων μικτών κλιμακίων ελέγχου συναρμόδιων φορέων για αντιμετώπιση της παραβατικότητα από όλες τις πλευρές. 
Και σε αυτή τη διαδικασία θέλουμε συμμάχους όσους είναι θύματα αυτών των πρακτικών, δηλαδή εσάς τους κτηνοτρόφους. Αλλά πως; Σίγουρα οργανωμένους. Είναι απαραίτητο γρήγορα να προχωρήσετε στη δημιουργία συνεργατικών σχημάτων, ομάδων και οργανώσεων παραγωγών. 

Και κατά δεύτερο, όχι μόνο με την έγκαιρη πληρωμή των ενισχύσεων, αλλά και με τη χορήγηση μιας έκτακτης βοήθειας από κρατικούς πόρους, για να καλυφθεί ένα μέρος του απωλεσθέντος εισοδήματος.

Γνωρίζω τα προβλήματα και συμμετέχω στην αγωνία σας για το μέλλον του κλάδου σας. Θα σας βοηθήσουμε ως κυβέρνηση... μαζί θα ξεπεράσουμε την κρίση, με προτάσεις και απόψεις που μπορούν να είναι εφικτές.” 



Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Απαραίτητη για τη συμφωνία όλη η εκκλησιαστική περιουσία.

Του Βαγγέλη Αποστόλου (*) 

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 21/11/2018 


Το 2008, την περίοδο που κυριάρχησε «το σκάνδαλο Βατοπεδίου» η μήτρα της «Εφημερίδας των Συντακτών», η «Ελευθεροτυπία», έγραφε στον «Ιό του Σαββάτου» για τη μοναστηριακή περιουσία της Σκύρου, «τα χρυσοπληρωμένα χρυσόβουλα του Νικηφόρου Φωκά», ενώ την ίδια στιγμή σε άρθρο μου στην «Αυγή» σημείωνα για την ίδια περιουσία «τα χρυσόβουλα και τα ταπία καλά κρατούν». 

Η «Ελευθεροτυπία» και η «Αυγή» «τιμήθηκαν» από το Αγιον Ορος με μία αποζημιωτική αγωγή και εγώ που ασχολήθηκα πιο διεξοδικά με το θέμα με τέσσερις, συνολικού ύψους 1.640.000 ευρώ. Η περιπέτεια έληξε με τις αγωγές να μην εκδικάζονται τελικά. 

Δέκα χρόνια μετά, στην πρώτη αντίδρασή μου για τη συμφωνία Εκκλησίας και Κράτους τη χαρακτήρισα ιστορική, γιατί πρώτη φορά το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δεν θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου θα διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών. 

Βεβαίως και θα συνεχίσουν να πληρώνονται, αλλά με τη μορφή επιδότησης με ποσό αντίστοιχο με το σημερινό κόστος μισθοδοσίας (περί τα 200 εκατ. ευρώ). 

Επίσης αποφασίστηκε η δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΤΑΕΠ), στο οποίο εντάσσεται υποχρεωτικά η αμφισβητούμενη από το Δημόσιο μετά το 1952 περιουσία και εθελοντικά κάθε άλλο περιουσιακό στοιχείο της Εκκλησίας που θα παραχωρήσει προς αξιοποίηση. 

Κι αυτό που, τουλάχιστον από την πλευρά του, το Δημόσιο στοχεύει είναι η αξιοποίηση αυτή να καλύψει κάποτε το ποσό της επιδότησης. 

Η πρόταση απαντά ταυτόχρονα και σε μια πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί εδώ και 200 χρόνια στα θέματα διαχείρισης της εκκλησιαστικής περιουσίας και στις χρηματοδοτικές δεσμεύσεις της Πολιτείας προς την Εκκλησία. 

Στη διαχείριση χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι εκτάσεις των 420 διαλυμένων μονών του 1936. Τα περιουσιακά στοιχεία όσων από αυτές είχαν λιγότερους από 6 μοναχούς μπήκαν σε ιδιαίτερο καθεστώς διοίκησης και διαχείρισης το 1834 στο Ειδικό Εκκλησιαστικό Ταμείο, που ιδρύθηκε γι’ αυτόν τον σκοπό. 

Οσες μονές παρέμειναν ως οντότητες όφειλαν να προσκομίσουν επίσημα τουρκικά έγγραφα (ταπία) με τα οποία να αποδεικνύουν την εκχώρηση προς αυτές από το επίσημο τουρκικό κράτος της αποκλειστικής οιονεί νομής, πράγμα που δεν έκαναν ποτέ. 

Κι αυτό, γιατί είναι διαφορετική η προσέγγιση του ιδιοκτησιακού μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών: 

Το μεν κράτος υπερασπίζεται το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου για τα δασικού χαρακτήρα εδάφη, που απορρέει από τη Συνθήκη Απελευθέρωσης της Κωνσταντινουπόλεως (1832), το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830) και τις μετέπειτα συνθήκες προσαρτήσεων των Νέων Χωρών, ενώ άφησε σε εκκρεμότητα, που υπάρχει μέχρι σήμερα, το ζήτημα της ρύθμισης του ιδιοκτησιακού ζητήματος όλων των εκτάσεων (και των αγροτικών) που κατείχαν επί οθωμανικής κυριαρχίας δυνάμει ταπίων, αλλά και αφιερωμάτων και δωρεών. 

Η δε Εκκλησία, αντίθετα, ισχυρίζεται ότι τα ταπία και τα χρυσόβουλα αποτελούν τίτλους και γι’ αυτό δεν ακολούθησε τις διαδικασίες προσφυγής στην Επιτροπή που προέβλεψε το διάταγμα 17/29 Νοεμβρίου του 1836. Και την άποψή της αυτή τη στηρίζει μέχρι σήμερα, παρ’ ότι υπήρχε δυνατότητα να διεκδικήσει την αναγνώριση, είτε μέσω της διοικητικής οδού με προσφυγή στα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών για τις δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, είτε μέσω της δικαστικής οδού για όλες τις εκτάσεις. 

Εξάλλου τώρα που ολοκληρώνεται η διαδικασία σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου θα γίνει και η συγκεκριμένη καταγραφή. 

Βέβαια οι σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος δοκιμάστηκαν πολλές φορές, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που η Πολιτεία χρησιμοποίησε μέρος της ακίνητης περιουσίας για τη στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας και την αποκατάσταση των προσφύγων. 

Δύο όμως κινήσεις μπορούσαν να έχουν εξομαλύνει τις σχέσεις τους: Η μία ήταν ο αναγκαστικός νόμος 536/1945 που απαγόρευσε την πληρωμή των κληρικών σε είδος από τους κατοίκους και ταυτόχρονα προέβλεψε, για πρώτη φορά, τη συμμετοχή του Δημοσίου στη μισθοδοσία του κλήρου. Η ρύθμιση αυτή έφτασε, 59 χρόνια μετά, μέχρι την πλήρη κάλυψη της μισθοδοσίας, όπως ισχύει σήμερα. 

Η άλλη ήταν ο νόμος Τρίτση, ο 1700/1987, με τον οποίο το σύνολο της εκκλησιαστικής περιουσίας, στο οποίο ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου, περνούσε στον Οργανισμό Διοικήσεων Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ), η δε Πολιτεία αναλάμβανε την υποχρέωση να παραχωρεί το 1% του προϋπολογισμού του υπουργείου Παιδείας, δηλαδή ήταν η πρώτη φορά που συνδεόταν ουσιαστικά η συγκεκριμένη περιουσία με την οικονομική λειτουργία της Εκκλησίας. 

Ο νόμος αυτός μπορεί να ισχύει μέχρι σήμερα, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ. 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η περιουσία που προέβλεπε συμπίπτει με αυτήν που θα ενταχθεί υποχρεωτικά στο Ταμείο Αξιοποίησης, η οποία, σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση, το 1987, των γεωτεχνικών επιθεωρήσεων της πρώην ΑΤΕ, είναι 367.000 στρ. δάση, 753.000 στρ. βοσκότοποι και 190.000 στρ. αγροτικές εκτάσεις. 

Για την αξιοποίηση της συγκεκριμένης περιουσίας υπήρξε κι άλλη απόπειρα το 2013, οπότε συστάθηκε η Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, η οποία εντάσσεται επίσης στο ΤΑΕΠ και διοικείται με το σημερινό κατά νόμο καθεστώς, χωρίς να έχει λειτουργήσει αποδοτικά μέχρι σήμερα. 

Θεωρώ απαραίτητη για την επιτυχία της συμφωνίας μία κίνηση της Εκκλησίας: να προσφέρει στο ΤΑΕΠ και την υπόλοιπη μη αμφισβητούμενη εκκλησιαστική ακίνητη περιουσία. 

Υπάρχουν μονές που διαθέτουν πολλά αστικά ακίνητα, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει και μεγάλες επενδύσεις σε ξενοδοχεία, συνεδριακά κέντρα κ.λπ. 

Το σίγουρο είναι ότι με την πρόταση συμφωνίας έγινε ένα ουσιαστικό βήμα προς την κατεύθυνση διαχωρισμού και εξομάλυνσης των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας. Αν προχωρήσει μέχρι και την αξιοποίηση όλης της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας, τότε θα είναι σε όφελος τόσο του κλήρου όσο και του λαού. 

* τέως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας

“Η Ιστορία έχει καταγράψει ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα”



Αθήνα, 21/11/2018 



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 


Ο τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας, Βαγγέλης Αποστόλου, παραβρέθηκε την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018 στο Kontra και την εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου». Στη συνέντευξη ειπώθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: 

Αυτή η υπόθεση με τις θυρίδες θα αναγκάσει πολύ κόσμο να γυρίσει τις καταθέσεις του κάτω από το στρώμα; 

Υπάρχουν γύρω στις 230.000 θυρίδες όπου εκεί βρίσκεται ένας πλούτος που έχει τη δυνατότητα και μπορεί να βοηθήσει και γι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιηθεί. Οι συναλλαγές δεν πρέπει να γίνονται κανονικά; Όταν έχεις μια οικονομία που μπορεί να σταθεί στα πόδια τα δικά μας, δεν πρέπει να γίνουν κινήσεις που να εκμεταλλεύονται όλες τις δυνατότητες; Όλα αυτά γίνονται για το καλό του ελληνικού λαού. 

Δεν πήραμε το μάθημα από τον υπέρογκο δανεισμό που μας έστειλε στα μνημόνια; Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποσαφηνίσω ότι δεν ξέρουμε ακόμη τι θα υπάρχει στο σχέδιο νόμου. Δεν γνωρίζουμε τα μέτρα, μια πρόταση έχει πρόταση.. Γίνονται συζητήσεις δεν είναι κάτι οριστικό. 

Αντιλαμβάνομαι την συμπαράστασή σας στους έχοντες θυρίδες αλλά από την άλλη πλευρά έχουμε και μια ολόκληρη ελληνική κοινωνία που πρέπει να τύχει της ανάλογης συμπαράστασης, αλλά επαναλαμβάνω ότι προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο. 

Αυτό το μέτρο εντάσσεται στη λογική μιας αριστερής κυβέρνησης; 

Ποιος είπε ότι η αριστερά δεν θέλει τη νομιμότητα; Θέλουμε να γνωρίζουμε τι υπάρχει στην οικονομία για να μπορέσει να ενισχυθεί και να βοηθηθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας η ιστορία έχει γράψει ότι την κατέστρεψαν τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ , όπως επίσης θα γράψει ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα. 

Για την ελληνική οικονομία τι προβλέπετε στον προϋπολογισμό; 

Αύριο ο προϋπολογισμός κι εκεί θα δούμε ότι απέδωσε η προσπάθεια που έγινε από τον ελληνικό λαό. Καταθέτουμε ένα προϋπολογισμό ενώ ήδη έχουμε μπει σε εφαρμογή θετικών μέτρων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ. 

Το ότι ανταποκρινόμαστε σε ένα πλεόνασμα 3.5% και έχουμε και υπέρβαση, δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για να ανακουφίσουμε τους πληττόμενους έλληνες; Αρνηθήκαμε ποτέ ότι υπάρχει μια μεγάλη φορολογία; Προσπαθούμε με όσα έσοδα έχουμε να ικανοποιήσουμε τον ελληνικό λαό. Ήδη 900 εκατ ευρώ θεσμοθετούνται αυτές τις μέρες… έχουμε μείωση του ΕΝΦΙΑ, έχουμε στεγαστικά επιδόματα, έχουμε τη δυνατότητα να μην γίνει η περικοπή των συντάξεων… όλα αυτά δεν είναι μια ανακούφιση για τον ελληνικό λαό; Δεν είναι θετικά αυτά, όταν μάλιστα έχουμε μπει σε μια περίοδο ανάπτυξης και στην βιομηχανική παραγωγή και στις επενδύσεις, όταν έχουμε αύξηση στις εξαγωγές και αγροτικών προιόντων; Αμφιβάλλει κανείς το γεγονός ότι από τα 2,5 δις που είχαμε έλλειμμα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο της χώρας έχουμε πέσει κάτω από τα 600 εκατ γιατί αυξήθηκαν οι εξαγωγές; 

Ο προϋπολογισμός δείχνει ότι πλέον έχουμε μπει σε μια θετική πορεία και αυτό πρέπει οπωσδήποτε να το νιώσει ο ελληνικός λαός. Το νιώθει και θα το καταλάβει καλύτερα με την καταβολή των μερισμάτων, με τις μειώσεις των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, έχουμε μια διαδρομή μπροστά μας. 

Άκουσα για το θέμα της απασχόλησης. Είχαμε μια αύξηση της απασχόλησης κατά 120χιλ θέσεις την προηγούμενη χρονιά. Ότι φτάσαμε από το 28% της ανεργίας, που παραλάβαμε στο 19%, δεν δείχνει ότι η χώρα μπαίνει σε μια πορεία; Να περιμένετε και θα δείτε κι άλλα αποτελέσματα σύντομα. 

Για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, σας κατηγορούν ότι παρεμβαίνετε… 

Εμείς λέμε να γίνει έρευνα παντού, αλλά πρώτα να μας πουν ποιοι είναι αυτοί που πηγαινοέφερναν βαλίτσες γεμάτες λεφτά, στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Όταν ο ταμίας του ΠΑΣΟΚ βγαίνει και καταθέτει ότι πήγε 1 εκατ. μάρκα στα ταμεία του, τους ενοχλεί ο έλεγχος από τη Δικαιοσύνη; Να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη για όλα αυτά και να μην έχουμε ένα πρώην Πρωθυπουργό που εδώ και χρόνια όταν οι υπουργοί του καταδικάζονται δεν έχει πει ούτε μια λέξη, ούτε ένα συγνώμη. 


Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Οι αναγκαίες αλλαγές χρήσης στο Μάτι να μην συνδεθούν με τις οικιστικές πυκνώσεις



Αθήνα, 16/11/2018 




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 



Στην παρέμβασή του στη Βουλή στις 15/11/2018, ο Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας και τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Β. Αποστόλου, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργειου Οικονομικών για την κύρωση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου είπε τα παρακάτω: 


“Ζήτησα τον λόγο για να αναφερθώ σε δύο ζητήματα. Το πρώτο αφορά στους πληγέντες τόσο στο Μάτι όσο και στη Μάνδρα. Και το δεύτερο είναι η τροπολογία για την επίσπευση έκδοσης οικοδομικής ανέγερσης ή επισκευής κτισμάτων στο Μάτι που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του Ιουλίου του 2018 , που πριν την έναρξη της σημερινής συζήτησης κατέθεσε ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, ο κ. Φάμελλος. 



Αγαπητοί συνάδελφοι, οι εκατό νεκροί στο Μάτι και οι είκοσι νεκροί στην Μάνδρα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ούτε για γκρίνιες ούτε και για συγκρίσεις σχετικά με το τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Αυτό που οφείλουμε, πέραν της μνήμης, είναι να απαντήσουμε με συγκεκριμένες ενέργειες για πολλά πράγματα. Η επόμενη ημέρα, είπε ο Πρωθυπουργός μας, για το Μάτι και γενικά για την πολιτική προστασία, πρέπει να είναι τέτοια που να μην έχει σημείο αναφοράς στην προηγούμενη. Αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός σε είκοσι παρεμβάσεις. Δρομολογούνται πολλές ήδη. 

Θα σταθώ ιδιαίτερα σε αυτήν της πρόληψης, η οποία πρέπει να γίνεται σε δύο επίπεδα: στην προ του επεισοδίου, είτε πυρκαγιάς είτε πλημμύρας και στην επόμενη του επεισοδίου. Διότι δεν μπορεί να μην απαντήσουμε στο μεγάλο πρόβλημα που έχει το μοντέλο δασοπυρόσβεσής μας, ιδιαίτερα όταν η πρόληψη είναι το πιο αδύνατο σημείο. 

Άρα, λοιπόν, χρειάζεται εκεί να επανεξετάσουμε τα πράγματα; Δεν μπορεί η Δασική υπηρεσία να μην είναι παρούσα όταν το αντικείμενό της καταστρέφεται, ούτε οι κάτοικοι στις ορεινές περιοχές όταν βγαίνει καπνός από το δάσος, να κοιτάνε τον ουρανό αν έρχεται το ελικόπτερο, αν έρχεται το αεροπλάνο; Πρέπει λοιπόν να το δούμε αυτό. 

Όπως πρέπει να δούμε και την επόμενη ημέρα από πλευράς πρόληψης, διότι η υποχρέωση κήρυξης αναδασωτέων είναι μια πράξη, η οποία έρχεται κατευθείαν από το άρθρο 112 του Συντάγματος και δεν επιτρέπει εκπτώσεις, διότι αν υπάρξουν θα βιώνουμε ξανά και ξανά αυτά που συνέβησαν στην Μάνδρα. 

Θέλω όμως, να αναφερθώ ιδιαίτερα στη τροπολογία που αφορά το Μάτι. Η Κυβέρνηση επισπεύδει τις διαδικασίες αποκατάστασης. Συμφωνώ. Όμως έχω την άποψη ότι σε θέματα που θίγουν το περιβάλλον ή περιβαλλοντικού χαρακτήρα, πρέπει να τα προσεγγίζουμε κατά τέτοιο τρόπο, που να μην δημιουργούν τετελεσμένα, τα οποία ενδέχεται αύριο-μεθαύριο να κριθούν αντισυνταγματικά. 

Καταθέτω, λοιπόν, μια πρόταση :Στην κήρυξη των αναδασωτέων για το Μάτι υπάρχουν τρεις κατηγορίες,αν κάποιος δει τον χάρτη. Υπάρχουν τα κίτρινα που είναι αγροτικές εκτάσεις, υπάρχουν τα πράσινα που είναι δασικές, τα καφέ που είναι δασωθέντες αγροί και τα κόκκινα για τα οποία αναφέρεται στη τροπολογία ότι δεν κηρύσσονται αναδασωτέα προς το παρόν, μέχρι να διερευνηθεί η νομιμότητα ή όχι της αλλαγής χρήσης με βεβαίωση από τη Διεύθυνση Δασών. 

Αν ξεπεράσουμε το εμπόδιο της Διεύθυνσης Δασών, γιατί δε μπορεί να ανταποκριθεί λόγω φόρτου εργασίας ,γιατί έχει αναρτήσεις σε εξέλιξη και ετοιμάζει νέες, τότε θα πρέπει να δούμε τι θα έχει υποχρέωση ο Διευθυντής να κάνει μετά τη βεβαίωση, που εκ τωνπραγμάτων θα αναφέρει ότι η «κόκκινη» έκταση είναι δασική, άρα υποχρεωτικά πρέπει να κηρυχθεί αναδασωτέα; Τότε τι πρόβλημα λύνουμε; Μήπως δημιουργούμε μεγαλύτερο; 

Τι προτείνω λοιπόν; Αν θέλουμε με τη βεβαίωση απλώς να επιταχύνουμε τις εργασίες, να την εντοπίσουμε μόνο στις αγροτικές εκτάσεις, που ιδιαίτερα στην περιοχή στο Μάτι είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο μέρος. Αργότερα πάρα πολλές εκτάσεις στο Μάτι απέκτησαν «δασικό χαρακτήρα», διότι θέλησαν πραγματικά να ενισχύσουν με δενδροφυτεύσεις την περιοχή. Άρα, λοιπόν, μπορούμε για τις συγκεκριμένες εκτάσεις να φέρουμε μια απλή διάταξη, η οποία να λέει ότι μπορούμε να τους δώσουμε αυτή τη βεβαίωση πριν τη μερική κύρωση των δασικών χαρτών. 

Με τη ρύθμιση που προτείνεται ο Διευθυντής Δασών αντλεί στοιχεία για τον χαρακτήρα της έκτασηςαπό πληροφορία του θεωρημένου στη Διεύθυνση Δασών χάρτη για τις περιπτώσεις των εγκεκριμένων και άλλων σχεδίων πόλεως, καθώς και για τις οικιστικές πυκνώσεις που έχουν εξαιρεθεί της ανάρτησης. 

Εδώ, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, μπαίνει ένα θέμα. Πρέπει να δούμε τι είναι αυτές οι οικιστικές πυκνώσεις, πόσο μάλλον όταν τη διαδικασία καθορισμού των την έχουν οι δήμοι, οι δήμαρχοι στα χέρια τους. 

Σας καταθέτω μια οικιστική πύκνωση απ’ αυτές που έχουν προταθεί -γιατί είναι σε πάρα πολλές περιοχές- για να δείτε πώς ψάχνει ο κάθε Δήμαρχος ένα κτίσμα που να υπάρχει εκατό, διακόσια, πεντακόσια μέτρα μακριά από τον οικισμό και δημιουργεί σχήματα οικιστικών πυκνώσεων-ορνιθοσκαλίσματα, για να μην αφήσει έξω κανένα μα κανένα κτίσμα που να μην ενταχθεί στις οικιστικές πυκνώσεις. Αντιλαμβάνεστε τώρα εσείς, όταν μπαίνουμε και σε μια προεκλογική περίοδο, τι ενδέχεται να συμβεί. 

Επιπλέον, δεν θα πρέπει να δούμε τη διάταξη από την πλευρά των πράξεων κήρυξης αναδασωτέων; Υπάρχει συγκεκριμένη, ρητή αναφορά και μάλιστα η νομολογία του ΣτΕ, παρότι έχει συμφωνήσει για αλλαγές χρήσης σε πολλά, είτε αφορά αγροτικές, είτε αφορά εθνικούς σκοπούς, δεν έχει συμφωνήσει για αλλαγές χρήσης οικιστικού χαρακτήρα. Άλλο το θέμα της πολεοδόμησης και άλλο το θέμα της ένταξης κάθε κτίσματος σ’ αυτήν τη διαδικασία.

Όταν, λοιπόν, ερχόμαστε σ’ αυτήν τη διαδικασία και κηρύσσουμε πράξεις αναδασωτέων δεν αφήνουμε εκτάσεις οι οποίες πρέπει να εξεταστούν αν έχουν νόμιμη ή μη αλλαγή χρήσης. Δεν πρέπει να υπάρχει καμμία αλλαγή χρήσης μέσα στην πράξη κήρυξης αναδασωτέων. 

Οφείλουμε να βοηθήσουμε τους πληγέντες. 

Πρέπει να δούμε, λοιπόν, το θέμα εκεί που τα πράγματα είναι εύκολα με γρήγορες διαδικασίες και από εκεί και πέρα να φέρουμε μια διάταξη. Διότι σε αυτού του είδους τα ζητήματα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι διατάξεις δημιουργούν δεδομένα. Σε μια χώρα που είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την αυθαίρετη δόμηση, στην καταπάτηση ιδιαίτερα εδαφών δασικού χαρακτήρα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρούμε τρόπο -και όντως υπάρχει- να στηρίξουμε τους συγκεκριμένους πληγέντες. " 


Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

Επίσκεψη Β. Αποστόλου στην περιοχή Αυλωναρίου.




Χαλκίδα, 11/11/2018 


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Συνάντηση είχε την Παρασκευή 9/11/2018 με αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής Αυλωναρίου ο τέως Υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας Βαγγγέλης Αποστόλου. 

Τα θέματα που συζήτησε μαζί τους και ενδιαφέρουν την περιοχή ήταν οι αποζημειώσεις που θα καταβληθούν από κρατικές ενισχύσεις στους ελαιοκαλλιεργητές που επλήγησαν τον Ιανουάριο του 2017 από τις χιονοπτώσεις και η έκτακτη ενίσχυση που θα καταβληθεί τέλος του χρόνου στους αιγοπροβατοτρόφους από την πτώση της τιμής του γάλακτος τη φετινή χρονιά. Ειδικά οι ελαιοκαλλιεργητές πρέπει να απευθυνθούν άμεσα στους ανταποκριτές του ΕΛΓΑ και να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. 

Επίσης ο πρώην Υπουργός κάλεσε τους αγρότες που αντιμετώπισαν πρόβλημα με την προκαταβολή των ενισχύσεων να σπεύσουν στα Κέντρα Υποδοχής Δηλώσεων ώστε να καταστεί δυνατή η πληρωμή τους στο σύνολο το Δεκέμβριο. 


Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

Συνέντευξη του Β.Αποστόλου στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Kontra Chanel


Αθήνα, 10/11/2018 


ΙΣΤΟΡΙΚΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ –ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣΤΑΤΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 



Συνέντευξη του Τέως Υπουργού Αγροτικής Ανάπυξης και Τροφίμων και βουλευτή Εύβοιας ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Αποστόλου, στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Κontra Channel στο δημοσιογράφο Γιώργο Μελιγγώνη στις 9/11/2018

Στη συζήτηση κυριάρχησαν τα θέματα που σχετίζονται με το πόρισμα της Βουλής για τα σκάνδαλα στο χώρο της υγείας τη περίοδο 2006-2014, τις καταγγελιές για καλλιέργεια κλίματος και εντυπώσεων χωρίς αποτέλεσμα, την πρόταση για συμφωνία Εκκλησίας –Πολιτείας για εξορθολογισμό των σχέσεών τους και τις θέσεις της αντιπολίτευσης στις τροπολογίες της Κυβέρνησης για τα αναδρομικά. 

Ειδικότερα: 

Πόρισμα για τα σκάνδαλα στην υγεία – ΝΤΥΝΑΝ-ΚΕΛΠΝΟ 

Τι πιο λογικό λοιπόν όταν υπάρχουν οσμές σκανδάλων σε ένα χώρο να κινηθούν αυτές οι διαδικασίες σε επίπεδο Βουλής που τελικά οδηγούν στην παραπομπή του πορίσματος στη Δικαιοσύνη. Βεβαίως το πόρισμα αναδεικνύει πολιτικές ευθύνες για την περίπτωση του Ερρίκος Ντυνάν που ολοκληρώθηκε η διαδικασία. Έχουμε οφθαλμοφανέστατες παραβιάσεις του Συντάγματος και της λειτουργίας ενός κοινωφελούς ιδρύματος και αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει οπωσδήποτε για τους υπεύθυνους, πέραν των πολιτικών ευθυνών που αποδεδειγμένα υπάρχουν να αναζητηθεί από την πλευρά της δικαιοσύνης εάν υπάρχουν κι άλλου είδους ευθύνες. 

Πόσο μάλλον όταν δεν είναι απλά και μόνο η παραβίαση του Συντάγματος είναι και όλη η λειτουργία του συγκεκριμένου ιδρύματος, το οποίο έχοντας μια διοίκηση που είχε εμπλακεί σε πολιτικές σκοπιμότητες, σε διορισμούς, σε ατέλειες νοσηλείας, δηλαδή ένα τέτοιο μπάχαλο στη συνολική λειτουργία του που θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων σε μια χρεοκοπία. 

Όλο αυτό το πράγμα υπήρχε μια πολιτική ηγεσία, όπως φαίνεται, που όχι μόνο το ανεχόταν αλλά και το υπηρετούσε. 

Μακάρι να ήταν μόνο μια τέτοια περίπτωση, όπως της διαφημιστικής καμπάνιας του ΚΕΛΠΝΟ σε ιστοσελίδες, εδώ η όλη διαπλοκή που υπήρχε ήταν οφθαλμοφανέστατο που οδηγούσε. Είναι αδιανόητο η πολιτική ηγεσία να μη μπορεί να τα παρακολουθήσει, πόσο μάλλον όταν είχε ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο ουσιαστικά λειτουργούσε υπό τις εντολές της. 

Άρα στην προκειμένη περίπτωση εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος για το χώρο της υγείας σ αυτήν την περίοδο. Χρειάζεται οπωσδήποτε μια διερεύνηση και από τη δικαιοσύνη. 

Καλλιέργεια κλίματος & εντιπώσεων χωρίς αποτελέσματα 

Είναι θέμα της Δικαιοσύνης και μπορώ να πω ότι από τη δική μας την πλευρά δε θα υπάρξει και δε μπορεί να υπάρξει καμία παρέμβαση προς αυτήν την κατεύθυνση. Για όλα λοιπόν από τη στιγμή που παραπέμπονται στη δικαιοσύνη, τους χρόνους και τα αποτελέσματα είναι θέμα απόλυτο της δικαιοσύνης. 

Εμείς δεν μεθοδεύσαμε τίποτα προεκλογικά, απλά ήρθαν οι χρόνοι που ενδέχεται μετά από λίγο καιρό να είναι και προεκλογική περίοδος. Δε μπορεί να κατηγορηθούμε ότι ήμασταν αυτοί που όλη την προηγούμενη περίοδο εσκεμμένα οδηγούσαμε προς τα εκεί. 

Πόσο μάλλον ιδιαίτερα για τα σκάνδαλα υγείας υπήρξαν χιλιάδες σελίδες. Να μην ερευνηθούν αυτά τα πράγματα; Εδώ μέχρι χθες σηκώναμε γυψοσανίδες και βρίσκαμε συγκεκριμένα έγγραφα. Άρα λοιπόν, τουλάχιστον από πλευράς της επιτροπής έγινε μια πάρα πολύ σοβαρή και δύσκολη δουλειά. 

Πρόταση για συμφωνία Εκκλησίας – Πολιτείας και αντιδράσεις 

Να τη δούμε ως ένα πρώτο βήμα, ως ένα πλαίσιο συμφωνίας όπου εκκρεμότητες 70-80 χρόνων, και μάλιστα με αμφισβητήσεις ταυτόχρονα, φτάσαμε σε ένα σημείο εκκλησία και πολιτεία, μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις, να καταλήξουν. Ένα πλαίσιο που έχει σχέση με τον τρόπο αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας με στόχο να καλύψει τη μισθοδοσία των κληρικών και των υπαλλήλων, γενικά της εκκλησίας. Αυτό ήταν η πρώτη, θα έλεγα παρέμβαση. Από κει και πέρα είναι μια ιστορική συμφωνία γιατί ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο γι αυτό που είχαμε και έχουμε ως βασική κατεύθυνση, το διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους. 

Δεν ήταν εύκολη διαδικασία όταν μιλάμε για 70 -80 χρόνια με συγκρούσεις και από τις δύο πλευρές. Αντιλαμβάνεστε ότι έπρεπε να υπάρξει μια τέτοια μεθόδευση για να έχουμε καταλήξει κάπου που θα είναι μια αρχή χωρίς επιστροφή, και το λέω χωρίς επιστροφή γιατί από την ώρα που προβλέπεται ότι οι κληρικοί και οι υπάλληλοι της εκκλησίας φεύγουν από το δημοσιουπαλληλικό μισθολόγιο και κλάδο πρέπει να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία τους και θα γίνεται με μια επιδότηση η οποία συνδέεται με την αξία της εκκλησιαστικής περιουσίας προ του 1939. 

Είναι ένα βήμα που για να ολοκληρωθεί ερχόμαστε και το συμπληρώνουμε με τη σύσταση του Ταμείου Αξιοποίησης της αμφισβητούμενης εκκλησιαστικής περιουσίας, πρωτίστως, όπου βεβαίως για να έχει οπωσδήποτε καλύτερες αποδόσεις και δυνατότητες θα πρέπει να συνδεθεί και με ένα μέρος της υπόλοιπης κατοχυρωμένης περιουσίας από πλευράς της εκκλησίας, δηλαδή να συμμετέχει και αυτή η περιουσία στη διαδικασία της αξιοποίησης .Αυτά είναι θέματα που αν μπουν σε λειτουργία υπηρετούν καλύτερα τον αρχικό σχεδιασμό, το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους. 

Βεβαίως υπάρχουν θέματα ανοιχτά, όπως της καταγραφής της αμφισβητούμενης εκκλησιαστικής περιουσίας, που μπαίνει υποχρεωτικά στο ταμείο, αλλά επειδή ουσιαστικά έχει σχέση με αγροτικού- δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, πρέπει να υπάρξει οπωσδήποτε μια καταγραφή. Διότι πάρα πολλές από αυτές τις εκτάσεις τις χρησιμοποιούν οι αγρότες, είτε τους έχουν παραχωρηθεί ή τις έχουν καταπατήσει και τις έχουν συνδέσει με δικαιώματα. Είναι πολύπλοκο το ζήτημα, αλλά και μόνο η αξιοποίηση αυτής της περιουσίας δε θα μας φέρει τα αποτελέσματα που θα μας οδηγήσουν στο να υποκαταστήσουμε, αυτό που θα δίνουμε ως επιδότηση, ώστε να υπάρξει στο μέλλον πλήρης διαχωρισμός εκκλησίας - κράτους. 

Άρα λοιπόν πρέπει να δούμε και την άλλη περιουσία που έχει η εκκλησία, τα αστικά ακίνητα και οικόπεδα , όλα αυτά πρέπει οπωσδήποτε να μπουν. Δε μιλάμε βέβαια για χρεόγραφα ή για τέτοιου είδους περιουσία που είναι λογικό να υπάρχουν, μιλάμε για περιουσία ακίνητη που πρέπει να μπει μέσα στο ταμείο αξιοποίησης εθελοντικά από πλευράς της εκκλησίας. Με τη περιουσία που δεν ανήκει στα λεγόμενα διαφιλονικούμενα, αυτό το ταμείο θα έχει δυνατότητες αξιοποίησης αλλά και αποτελέσματα που τελικά θα οδηγήσουν στο στόχο. 

Πάντως αυτό που πρέπει γενικά να γίνει κατανοητό, ιδιαίτερα από τους κληρικούς, τους ανθρώπους του χωριού και της επαρχίας, ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Κυβέρνηση και η πολιτεία να τους αφήσει ποτέ ακάλυπτους. Οι αντιδράσεις που έχουν εμφανιστεί είναι επηρεασμένες από την παραπληροφόρηση που υπάρχει και γενικά από ενός τύπου τρομοκρατία από πολιτικά πρόσωπα, που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, όπως δε θα κάνουμε Χριστούγενα και άλλα . 

Μην μεταφέρουμε αυτές τις αντιδράσεις σχετικά με την δημοσιουπαλληλική ιδιότητα σε όλους τους κληρικούς. Υπάρχουν κληρικοί, ειδικά στην επαρχία την οποία ζω, που είναι λειτούργημα γι αυτούς η ιεροσύνη και από αυτή την πλευρά τους δεν υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις. Από κει και έπειτα είναι λογικό σε ένα μαζικό χώρο να υπάρχουν και φωνές που ξεφεύγουν. 

Μιλάμε για αμφισβητούμενα και εξακολουθούν να είναι αμφισβητούμενα. Κάποια στιγμή πρέπει να προχωρήσουμε στην καταγραφή. Ή θα συνδεθεί με το Εθνικό κτηματολόγιο ή με τις επιτροπές επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, όπως η αναγνώριση ιδιοκτησίας σε δάση, ή θα αποφασίσουν τα Δικαστήρια. 

Αυτές οι διαδικασίες προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία κι εκεί θα υπάρξει η οριστική απάντηση. Για την ώρα όμως, που έτσι κι αλλιώς για να λειτουργήσει σωστά το συγκεκριμένο ταμείο, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος τόσο η εκκλησία , όσο και η πολιτεία να μιλάνε για τη κυριότητα αυτών των εκτάσεων, όταν το ζητούμενο είναι η χρήση τους να μας αποδώσει αυτό που πραγματικά θέλουμε, τόσο γενικότερα η εθνική οικονομία αλλά και ειδικότερα το συγκεκριμένο ταμείο. 

Μπαίνουμε σιγά-σιγά σε ένα δρόμο που ήταν ζητούμενο, αυτόν του διαχωρισμού εκκλησίας – κράτους. 

Η δυνατότητα που μας δίνεται να έχουμε επί πλέον προσλήψεις με άλλες 10.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο, εάν δημοσιονομικά μπορούμε να τις καλύψουμε, το κάνουμε ακόμη και την επόμενη μέρα που θα θεσμοθετήσουμε την επιδότηση των συγκεκριμένων κληρικών. 

Οι θέσεις της αντιπολίτευσης για τα αναδρομικά 

Όταν εμεί ς αυτά τα 3,5 - 4 χρόνια δίναμε τις μάχες για να τελειώσουμε με το πρόγραμμα ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από τα μνημόνια και είχαμε την αξιωματική αντιπολίτευση, ιδιαίτερα, να λέει ότι έρχεται 4ο μνημόνιο, και σήμερα σε θέματα που αφορούν την κατάργηση της περικοπής των συντάξεων, τα αναδρομικά και άλλα και μεις τώρα δημοσιονομικά, μετά τον Αύγουστο, έχουμε τη δυνατότητα να τα προχωρήσουμε είναι δυνατόν να μας λένε, ότι το κάνουμε στα πλαίσια του προεκλογικού χρόνου; 

Μετά από 3,5 χρόνια, έτσι ήταν το πρόγραμμα, να μην ανακουφίσουμε τον ελληνικό λαό , όταν έχουμε τη δυνατότητα; Εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός ορισμένα μέτρα στη ΔΕΘ , σήμερα είχαμε την πρώτη παρουσία μας στη Βουλή σχετικά με αυτά που έχουμε υποσχεθεί και δημοσιονομικά μπορούμε να τα καλύψουμε και θα καλύψουμε κι άλλα. Αυτή την ώρα η η αντιπολίτευση αμύνεται για κάτι που εμείς μπορούμε μέσα από όλα όσα έχουμε υπηρετήσει, να το πραγματοποιήσουμε. 


Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

5 εκατ. Ευρώ περιμένουν τους ελαιοκαλλιεργητές της Εύβοιας




Χαλκίδα, 9/11/2018 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Δήλωση του Β. Αποστόλου, τέως Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων,
 βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας 


Οι χιονοπτώσεις του Ιανουαρίου του 2017 προξένησαν μεγάλες ζημιές στις ελαιοκαλλιέργειες των Δήμων Διρφύων – Μεσσαπίων (Δ.Ε Διρφύων, Μεσσαπίων) και Κύμης Αλιβερίου (Δ.Ε. Κύμης, Κονιστρών, Αυλώνος, Δυστίων). 

Για τις ζημιές αυτές, επειδή δεν καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ και ούτε βεβαίως είχαν επιβαρυνθεί οι παραγωγοί από ανάλογο ασφάλιστρο, 2.500 περίπου ελαιοκαλλιεργητές υπέβαλλαν δηλώσεις για αποζημείωσή τους από το πρόγραμμα Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων, γνωστό στους αγρότες ως ΠΣΕΑ. 

Έγιναν οι σχετικές εκτιμήσεις και ακολουθήθηκαν οι σχετικές διαδικασίες που απαιτούνται από το συγκεκριμένο πρόγραμμα και εντάχθηκαν στα μέτρα υπέρ των παραγωγών της χώρας που οι γεωργικές τους εκμεταλλεύσεις ζημιώθηκαν από θεομηνίες και δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά τη χρονική περίοδο Ιανουάριος 2017 - Δεκέμβριος 2017. 

Στα πλαίσια υλοποίησης αυτών των μέτρων καλούνται από τον ΕΛ.Γ.Α οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί (νόμιμοι κάτοχοι των ζημιωθεισών εκμεταλλεύσεων) να υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ενίσχυσης εντός των ημερομηνιών 7/11/2018 έως 6/12/2018 στους Ανταποκριτές του ΕΛ.Γ.Α. 

Μετά τον καθορισμό των δικαιούχων και τις ενέργειες ανασύστασης των ελαιοκαλλιεργειών που θα πραγματοποιήσουν αναμένεται να δοθεί στους πληγέντες ένα ποσό περί τα 5 εκατ. Ευρώ. 



Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

Η οργάνωση της πρόληψης στη δασοπροστασία αποτελεί το βασικότερο εργαλείο αντιμετώπισης των πυρκαγιών.



Χαλκίδα, 2/11/2018 


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η οργάνωση της πρόληψης στη δασοπροστασία αποτελεί το βασικότερο εργαλείο αντιμετώπισης των πυρκαγιών. 


Στην ημερίδα που διοργάνωσε η Διεύθυνση Δασών Νομού Ευβοίας και το Δασαρχείο 
Λίμνης στο Δασικό Χωριό των Παπάδων, με θέμα: “ Διατήρηση της υγείας και της ζωτικότητας των Δασικών Οικοσυστημάτων”, παραβρέθηκε ο Τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης &Τροφίμων και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας, Βαγγέλης Αποστόλου. Στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: 

“Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. 
Επιτρέψτε μου μια ιδιαίτερη αναφορά στους ερευνητές, επιστημονες, ομιλητές της εκδήλωσης με τους οποίους μέχρι χθες είχα μια καλή συνεργασία, αφού το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ-Δήμητρα, που υπηρετούν, εποπτεύεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. Η συνεργασία μαζί τους ήταν τέτοια που απαντούσε στο ζητούμενο σήμερα, ιδιαίτερα για τον πρωτογενή τομέα, την εφαρμοσμένη έρευνα. Αυτο υπηρετούν και οι σημερινές ομιλίες. 

Επιτρέψτε μου επίσης μία ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της δασοπυρόσβεσης. 

Όταν έγινε η μεταφορά το 1998 της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία ήμουν βουλευτής του Συνασπισμού (ΣΥΝ). Αντέδρασα τότε όχι μόνο γιατί προέβλεψα τις καταστροφικές συνέπειες που θα ακολουθούσαν, αλλά και γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα έφερνε την απομάκρυνση της Δασικής Υπηρεσίας από ένα γνωστικό αντικείμενο, χωρίς να υπάρχει διάδοχη κατάσταση και ταυτόχρονα θα παρέσυρε προς την ίδια κατεύθυνση και τους κατοίκους των παραδασόβιων περιοχών. Η λειτουργία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της καταστολής, ειδικά της εναέριας. 

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα ύπαρξης αρκετών εναέριων και επίγειων μέσων καταστολής. Δε μπορεί όμως αυτή η προσέγγιση να αναιρεί, μέχρι του σημείου της κατάργησης, την πρόληψη, ως το βασικό εργαλείο υπεράσπισής του δασικού οικοσυστήματος. 
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία όντως έχει δώσει μεγάλες μάχες όλα αυτά τα χρόνια στην καταστολή, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ σχολαστικά με την πρόληψη, οπως το ίδιο γίνεται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. 

Δυστυχώς στα 20 χρόνια ζήσαμε τραγωδίες και μεγάλες καταστροφές. Οφείλουμε πρώτα να απαντήσουμε στους νεκρούς του Μάτι και στους συγγενείς τους, για πολλά, μα πάνω από όλα την αναγκαιότητα αλλαγής του μοντέλου της δασοπυρόσβεσης. 

Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι έχει ξεκινήσει η σχετική συζήτηση. Είναι επίσης θετικό ότι σύντομα θα ασχοληθεί με το θέμα και η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, μιας και η επιτροπή δεσμεύτηκε για την οργάνωση άμεσα της σχετικής συζήτησης. 
Έχω την πεποίθηση ότι και το Πόρισμα της ομάδας εργασίας που ο Πρωθυπουργός έχει συστήσει θα βάλει ζήτημα της επανεξέτασης. 

Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει κι εμείς να εστιάσουμε στην οργάνωση του τομέα της πρόληψης τόσο την προηγούμενη των πυρκαγιών όσο και την επόμενη. Μια τέτοια προσέγγιση αναδεικνύει ως βασικό καθήκον για τη Δασική Υπηρεσία την προστασία του δάσους από όλες τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. 

Όλη η αυτή η λειτουργία θα την επανεφέρει στην πραγματική της αποστολή και ταυτόχρονα θα εξασφαλίσει απασχόληση για όλο τον χρόνο, αξιοποιώντας πλήρως και αποδοτικά όλους, όσους εμπλέκονται στη δασοπυρόσβεση. 

Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει σήμερα, οι ασχολούμενοι εποχικά με τη δασοπυρόσβεση, όταν λήγει η αντιπυρική περίοδος να μπαίνουν στο ταμείο ανεργίας και όχι στην απασχόληση με τη διαχείριση και την προστασία του δάσους. 

Όπως είναι αδιανόητο να μιλάμε μόνο για δασικές πυρκαγιές και όχι για αγροτοδασικές, όταν τις συνέπειες τις υφίσταται και ο αγροτικός χώρος, αφού κάθε χρόνο χάνει περισσότερα από 50 χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών. 

Να προσθέσω κλείνοντας ότι όλα αυτά δεν απαιτούν κρατικές δαπάνες. Υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι, τόσο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, όσο και από το ΕΣΠΑ. Ήδη λιμνάζουν 250 εκατομμύρια στο ΠΑΑ για επενδύσεις στα δάση, που τελικά θα χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό, παρά την επίμονη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρκεί να πείσουμε με τις προτάσεις μας.”