Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Προβλήματα στον κλάδο των εσπεριδοειδών


Προς τους κ. Υπουργούς    
 -Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
 -Εργασίας 

Τα εσπεριδοειδή αποτελούν μια καλλιέργεια από την οποία ζουν χιλιάδες οικογένειες και με σημαντική συμβολή στην οικονομική αγροτική δραστηριότητα και στις εξαγωγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου το 30% της αξίας των εξαγωγών οπωροκηπευτικών διαμορφώνεται από τα εσπεριδοειδή. Το 2011 εξήχθησαν 474.000 τόνοι εσπεριδοειδών αξίας 180 εκατομμυρίων ευρώ.
Παρά τη σημασία τους όμως στην αγροτική και την εθνική οικονομία, τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στον κλάδο είναι τεράστια και οι τιμές πώλησης εξευτελιστικές. Η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή αντί του εξορθολογισμού και της εξυγίανσης του τρόπου καταβολής τους, η ανυπαρξία εθνικής και κλαδικής αγροτικής πολιτικής, τα διάφορα μέτρα που αντί να μειώνουν το κόστος καλλιέργειας το αυξάνουν (αυξήσεις στο αγροτικό ρεύμα, φορολογικό, μείωση επιστροφής ΦΠΑ και επιδότησης ΕΦΚ, κ.ά.), η αδυναμία των συνεταιρισμών να παίξουν το ρόλο τους και ένα ιδιότυπο καθεστώς αυθαιρεσίας στην εμπορία, έχουν οδηγήσει τους παραγωγούς στην απόγνωση, στην υποκαλλιέργεια των καλλιεργούμενων με εσπεριδοειδή εκτάσεων και στην υποβάθμιση του προϊόντος, ενώ απειλείται με “κραχ” και ο κλάδος της εμπορίας γεωργικών εφοδίων.

Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι αρνητικές εξελίξεις στην εσωτερική αγορά, όπου οι εξουθενωτικές μνημονιακές πολιτικές περιορίζουν την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο την τιμή πώλησης αλλά και τον όγκο των καταναλώσιμων  προϊόντων. Το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας και η ανυπαρξία μιας ουσιαστικής πολιτικής για την αγροτική πίστη επιτείνουν την οικονομική ασφυξία τόσο των παραγωγών, όσο και των μικρών εμπόρων και τυποποιητών, στερώντας τους τη δυνατότητα ανεύρεσης της απαραίτητης ρευστότητας προκειμένου να κινηθούν.

Μια αναγκαία εθνική πολιτική για τα εσπεριδοειδή, όπως και για άλλα βασικά προϊόντα που παράγει η χώρα μας, θα έπρεπε να βασίζεται στη μείωση του κόστους καλλιέργειας, στη χάραξη ζωνών καλλιέργειας, στην ενίσχυση της γεωργικής έρευνας, στην αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και ποικιλιών, στη σύνδεση των προϊόντων με τον τουρισμό, σε ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα, στην ύπαρξη εξαγωγικής πολιτικής, σε αλλαγές και ανατροπές του τρόπου διακίνησης και εμπορίας του προϊόντος, ενισχύοντας τη θέση των παραγωγών.

Γνωρίζοντας ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η στήριξη του αγροτικού τομέα, δεν αποτελεί επιδίωξη, ούτε επομένως μπορεί να γίνει από τη μνημονιακή τρικομματική κυβέρνηση, η οποία με συνεχή μέτρα αφαιρεί εισοδήματα από τους αγρότες, αυξάνει το κόστος παραγωγής και ξεπουλά όποια δημόσια και συνεταιριστική επιχείρηση υπάρχει, περιοριζόμαστε στο να θίξουμε κάποια ελάχιστα ζητήματα:

  1. Υπάρχουν πολλοί παραγωγοί οι οποίοι δεν έχουν πληρωθεί για παραγωγή που συλλέχθηκε την προηγούμενη χρονιά. Επίσης, υπάρχουν αρκετοί έμποροι – εξαγωγείς, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, φορτώνοντας με χρέη τον αγροτικό κόσμο, αλλά και αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους σ’ αυτές. Κάποιοι, μάλιστα, από αυτούς συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στην εμπορία εσπεριδοειδών, κρυπτόμενοι  πίσω από νέες εταιρίες, που οι ίδιοι, ή κάποια συγγενικά ή φιλικά τους πρόσωπα δημιούργησαν. Η απουσία ενός ουσιαστικού Μητρώου Εμπόρων αγροτικών προϊόντων δίνει τη δυνατότητα σε διάφορους επιτήδειους, να παίρνουν στα χέρια τους το προϊόν του παραγωγού και να το εκμεταλλεύονται κατά το δοκούν, με τραγικά τελικά αποτελέσματα, τόσο για το προϊόν, όσο και για τις τύχες των παραγωγών.
  2. Παρατηρείται κάθε χρόνο η εισαγωγή παράνομων φορτίων νωπών εσπεριδοειδών, καθώς και συμπυκνωμένων ή κατεψυγμένων χυμών, που στη συνέχεια πωλούνται ως ελληνικά.
  3. Έχει επίσης διαπιστωθεί η απευθείας φόρτωση νωπών εσπεριδοειδών από το χωράφι και η εξαγωγή των εν λόγω ατυποποίητων προϊόντων σε γειτονικές χώρες, όπου και συσκευάζονται σε κόστος χαμηλότερο από αυτό στη χώρα μας.
  4. Είναι γνωστή η παράνομη λειτουργία συσκευαστηρίων, τα οποία λειτουργούν μέρες και ώρες που οι υπηρεσίες δεν πραγματοποιούν ελέγχους, χρησιμοποιώντας κατά κόρον ανασφάλιστους και κακοπληρωμένους εργαζόμενους, δημιουργώντας συνθήκες τόσο εργασιακής εκμετάλλευσης, όσο και αθέμιτου ανταγωνισμού.
  5. Με επανειλημμένες ερωτήσεις μας σας ζητήσαμε την επαρκή στελέχωση του ΕΛΓΑ, ώστε να μπορεί να διενεργεί έγκαιρα και δίκαια τις εκτιμήσεις. Δυστυχώς, οι ελάχιστες και ανεπαρκείς κινήσεις του υπουργείου οδήγησαν στο να έχει προχωρήσει η συγκομιδή  των εσπεριδοειδών,  χωρίς να έχουν γίνει οι εκτιμήσεις. Μάλιστα, σε πρόσφατη απάντησή σας αναφέρατε ως ενδεχόμενο την “αξιοποίηση των διατάξεων του άρθρου 17 του Ν. 3877/2010, οι οποίες προβλέπουν τη διενέργεια εκτιμήσεων από εμπειρογνώμονες τεχνικούς”, ανοίγοντας το θέμα της ιδιωτικοποίησης της διαδικασίας των εκτιμήσεων, ίσως και της γεωργικής ασφάλισης.
  6. Οι μνημονιακές πολιτικές έχουν οδηγήσει τη χώρα σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης, με αυξανόμενα τα κρούσματα υποσιτισμού. Μέχρι στιγμής το μόνο πρόγραμμα που έχει αναφορά στο παραπάνω πρόβλημα είναι το Πρόγραμμα Διανομής Φρούτων στα σχολεία. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα το έτος 2009-2010 δεν υλοποιήθηκε, το έτος 2010-2011 υλοποιήθηκε σε περιορισμένη κλίμακα, στο τέλος της σχολικής χρονιάς και με σημαντικά προβλήματα, ενώ το 2011-2012 ματαιώθηκε ο διαγωνισμός με απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τη φετινή χρονιά, μόλις πριν λίγες μέρες, ξεκίνησε ο τρίτος διαγωνισμός για την ανάδειξη αναδόχου, αφού οι δύο προηγούμενοι δεν είχαν επιτυχές αποτέλεσμα. Έτσι υπάρχει ο κίνδυνος είτε να υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση στην υλοποίηση του προγράμματος είτε και να ακυρωθεί. Μάλιστα, για λόγους δημόσιας υγείας θα έπρεπε να υλοποιείται  ήδη το πρόγραμμα, εξασφαλίζοντας την πρόσβαση των μαθητών σε φρούτα, όπως τα πορτοκάλια, δεδομένου ότι την περίοδο αυτή γνωρίζει έξαρση η γρίπη και άλλες ιώσεις.

Ερωτάται ο κύριος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,

  1. Σε τι ενέργειες σκοπεύει να προβεί το υπουργείο ώστε να αντιμετωπιστεί μια πρωτόγνωρη κατάσταση αυθαιρεσίας στις πληρωμές των παραγωγών; Προτίθεται το υπουργείο να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο πιο αυστηρό για όσους ασχολούνται με το εμπόριο-εξαγωγές και να υπάρχουν εντατικοί έλεγχοι και διασταυρώσεις, ώστε να σταματήσει η περιγραφείσα απαράδεκτη κατάσταση;
  2. Μέχρι σήμερα, και όσον αφορά τη φετινή παραγωγή εσπεριδοειδών, πόσοι έλεγχοι έχουν γίνει  στις πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας και τι αποτελέσματα έχουν υπάρξει; Ποιά είναι τα συγκριτικά αποτελέσματα σε σχέση με την περσινή χρονιά; Σκοπεύει το υπουργείο να εντατικοποιήσει τους ελέγχους, ώστε να εντοπιστούν παράνομες εισαγωγές και εξαγωγές εσπεριδοειδών;
  3. Με ποιό τρόπο σκοπεύει το υπουργείο να επιλύσει τα σημαντικά προβλήματα που υπάρχουν στη διενέργεια ποιοτικών ελέγχων; Προτίθεται το υπουργείο να επανεξετάσει τους περιορισμούς (πλαφόν κατανάλωσης καυσίμων, χιλιομετρικές αποζημιώσεις, κ.ά.) ώστε να μπορούν οι υπάλληλοι των περιφερειακών ενοτήτων να διενεργήσουν τους απαραίτητους ελέγχους;
  4. Προτίθεται το υπουργείο σε συνεργασία με την Περιφέρεια να προωθήσει τη δημιουργία μικτών κλιμακίων, αποτελούμενων από αστυνομία, ΣΔΟΕ, Σ.ΕΠ.Ε., ΙΚΑ, γεωτεχνικούς των περιφερειακών ενοτήτων, ώστε πραγματικά να υπάρχουν σοβαροί, τακτικοί και αποτελεσματικοί έλεγχοι;
  5. Προτίθεστε να ενισχύσετε με εργαζόμενους τον ΕΛΓΑ, ή εν τέλει αποτελεί κρυφό σχεδιασμό σας η παράδοση της γεωργικής ασφάλισης σε ιδιώτες;
  6. Σε ποιό στάδιο βρίσκονται οι διαδικασίες υλοποίησης του προγράμματος διανομής φρούτων στα σχολεία; Έχει τεθεί κάποια δέσμευση στον ανάδοχο, σχετικά με τον προμηθευτή των οπωροκηπευτικών και την τιμή πληρωμής του παραγωγού αυτών; Σχεδιάζει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας και Υγείας, με βάση το πρόβλημα του υποσιτισμού στα σχολεία, τη μονιμοποίηση αντίστοιχων προγραμμάτων και τη χρηματοδότησή τους;

Ερωτάται ο κύριος υπουργός Εργασίας,

  1. Πόσοι έλεγχοι έχουν γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου στα συσκευαστήρια και στις βιομηχανίες μεταποίησης ώστε να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν παραβιάσεις της εργασιακής και ασφαλιστικής νομοθεσίας; Τι αποτελέσματα έχουν υπάρξει;
  2. Θεωρεί το υπουργείο ότι η αποψίλωση υπηρεσιών, όπως των ΙΚΑ, ή ακόμα και οι συγχωνεύσεις αυτών, βοηθούν, ή στην πράξη έχουν οδηγήσει στην ουσιαστική διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών;
  3. Προτίθεται να διατηρήσει το Τμήμα Τεχνικής & Υγειονομικής Επιθεώρησης Αργολίδας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας με έδρα το Ναύπλιο, ώστε να μπορεί ουσιαστικά και μέσα από ένα πιο συντονισμένο και συνολικό σχεδιασμό να συμβάλει στους απαραίτητους ελέγχους; Προτίθεται να διατηρήσει το τμήμα τεχνικής & υγειονομικής επιθεώρησης Άρτας του σώματος επιθεωρητών εργασίας με έδρα την Άρτα;

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Ανάγκη παράτασης του χρόνου πληρωμής του εργοσήμου για το έτος 2012


ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Κ.Κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ

·         ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
·         ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Οι εργάτες γης, Έλληνες και αλλοδαποί,  σύμφωνα με το νόμο 3863/2010 από 1/1/2012 ασφαλίζονται με εργόσημα. Με την εγκύκλιο 9/2011 του ΟΓΑ καθορίζεται ο υπολογισμός των εισφορών και του χρόνου ασφάλισης των εργατών αυτών. Ο υπολογισμός αυτός πρέπει να γίνει στις αρχές του 2013 για να θεωρηθούν τα βιβλιάρια υγείας των ημεδαπών και για να ανανεωθούν οι κάρτες παραμονής των πολιτών από τρίτες χώρες.
Ο νόμος είναι καινούργιος και οι ενδιαφερόμενοι κυρίως εργάτες γης,  είτε δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα είτε δεν κατανόησαν το συγκεκριμένο μέτρο  είτε δεν το κατάλαβαν με αποτέλεσμα να μην έχουν προχωρήσει στην αγορά των απαραίτητων εργοσήμων. Έχει συνεπώς προκύψει μεγάλο πρόβλημα με την ασφαλιστική κάλυψη των ημεδαπών καθώς και με τις άδειες παραμονής των νομίμων μέχρι τώρα αλλοδαπών. Για το λόγο αυτό πρέπει να δοθεί οπωσδήποτε παράταση κάποιων μηνών για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα εργόσημα (150 ημέρες εργασίας). Έτσι οι μεν ημεδαποί θα μπορούν να έχουν ασφάλιση ΟΓΑ για να θεωρήσουν τα βιβλιάρια υγείας τους οι δε αλλοδαποί να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους  και την  ασφάλιση τους στον ΟΓΑ και φυσικά ο ΟΓΑ θα εισπράξει τα αντίστοιχα ποσά που τόσο έχει ανάγκη.

Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
·      Προτίθενται να προχωρήσουν στην απαραίτητη ρύθμιση δίνοντας παράταση μερικών μηνών για να λυθεί το σοβαρότατο πρόβλημα που έχει προκύψει;

Οι κραυγές αγωνίας των αγροτών, κραυγές αγωνίας της χώρας (*)


(*) Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία 29/01/2013
Ο κόσμος της υπαίθρου αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε ένταση και βαθύτατη ανησυχία όχι μόνο γιατί μειώνεται το εισόδημά του, αλλά και γιατί βλέπει να μην υπηρετούνται οι προοπτικές της αγροτικής οικονομίας, που ο ίδιος πιστεύει αλλά και το πολιτικό προσωπικό διαρκώς του επαναλαμβάνει, ότι μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας.
Αποτελεί κοινή αντίληψη πλέον ότι η υποτίμηση της αγροτικής δραστηριότητας έχει οδηγήσει την παραδοσιακά αγροτική Ελλάδα σε αιμορραγικά εισαγωγική χώρα τροφίμων και την αγροτική της γη σε πλήρη εγκατάλειψη. Αρκεί να αναφερθεί ότι το έλλειμμα του ισοζυγίου αγροτικών προϊόντων (κυρίως διατροφικών) ξεπερνά σήμερα τα 3 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή περισσότερα από 5 εκατομμύρια στρέμματα παραγωγικής γης οδηγούνται σε ερημοποίηση.
Παρά την οικονομική κρίση που διευρύνει και οξύνει τα χρόνια προβλήματα της υπαίθρου, η χώρα μας εξακολουθεί να διατηρεί ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στην παραγωγή πρόβειου γάλακτος, ελαιολάδου, ελιάς, κρόκου, ροδάκινων, πορτοκαλιών, αρωματικών φυτών και άλλων προϊόντων. Ομως η υποχρηματοδότηση της αγροτικής παραγωγής σε συνδυασμό με τη ραγδαία αύξηση του κόστους πρώτων υλών και εφοδίων συντελούν στη μείωσή της, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε επισιτιστική κρίση τη χώρα μας.
Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο που θα στοχεύει στην εφαρμογή κλαδικών πολιτικών, με ιδιαίτερη προσοχή στην επάρκεια του διατροφικού τομέα και στην επαναφορά της παραγωγής παραδοσιακών αγαθών και προϊόντων. Μια τέτοια πολιτική προϋποθέτει τη σύνταξη και υλοποίηση ενός ρεαλιστικού αγροτικού χωροταξικού σχεδίου κατά Περιφέρεια και Περιφερειακή Ενότητα. Ολοι οι Ελληνες παραγωγοί ξέρουν τι μπορούν να καλλιεργήσουν και σε ποια προϊόντα υπερτερεί η περιοχή τους, αυτό που τους λείπει είναι η εξειδικευμένη στήριξη. Ενα εξειδικευμένο, για παράδειγμα, πρόγραμμα στήριξης του αγροτοδιατροφικού τομέα, που θα διασφαλίζει την επάρκειά μας σε τρόφιμα, την ερχόμενη περίοδο που προβλέπεται ελλειμματική τόσο στην Ευρώπη όσο και σ' όλο τον κόσμο, απαιτεί:
Την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων προμήθειας εφοδίων και ζωοτροφών για τη στήριξη των μικροκαλλιεργητών και κυρίως των κτηνοτρόφων, που αποτελούν τους βασικούς προμηθευτές διατροφικών προϊόντων.
Τη λήψη μέτρων βελτίωσης και εξορθολογισμού της εμπορικής διαχείρισης των αγροτικών προϊόντων, για να ελαχιστοποιηθούν το κόστος και η διαδρομή των προϊόντων από το χωράφι του παραγωγού στο τραπέζι του καταναλωτή.
Τη στήριξη των μεταποιητικών δραστηριοτήτων του διατροφικού τομέα.
Βασικές παράμετροι για να προχωρήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι η επίλυση δύο κύριων προβλημάτων του χώρου, του πιστωτικού και του συνεργατικού.
Οταν όμως ο αγρότης βλέπει τον προϋπολογισμό του 2013 να μειώνει τις δαπάνες του για τον αγροτικό χώρο κατά 21%, ενώ ταυτόχρονα αφαιρεί περί τα 2 δισ. ευρώ (δηλαδή τα 2/3 των ενισχύσεων) από το μειούμενο κάθε χρόνο εισόδημά του, τη γη και την περιουσία του, μετά τη διάλυση και το ξεπούλημα της ΑΤΕ, να παραδίδονται στα χέρια της Τράπεζας Πειραιώς και του εκκαθαριστή, και την παραγωγή του να γίνεται εργαλείο πλουτισμού των κυκλωμάτων του χώρου σε βάρος τόσο του ίδιου όσο και του καταναλωτή, είναι επόμενο να αντιδρά και να κινητοποιείται.
Δε μπορούν να λυθούν τα προβλήματα με την κυβέρνηση απλό παρατηρητή κι ούτε βέβαια με τα ευχολόγια και τις επικοινωνιακές πολιτικές της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Α. Τσίπρας: ζητάμε προ ημερησίας διάταξης συζήτησης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου


Φώτο από e-go.gr
Δήλωση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Α. Τσίπρα μετά την συνάντηση που είχε με την «Πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση του Αγροτικού Κινήματος»
«Οι αγρότες, ο αγροτικός κόσμος της χώρας, ζητάει με αγωνία να μπορέσει να παράξει πλούτο. Οι αγρότες δεν είναι επαίτες, δεν ζητούν κάποια ψίχουλα, δεν ζητούν κάποια επιδότηση, δεν ζητούν όπως κάποιες άλλες εποχές όλα τα κιλά και όλα τα λεφτά, ζητούν τη δυνατότητα να μπορέσουν να παράξουν πλούτο, είναι παραγωγοί πλούτου.
Οι μνημονιακές πολιτικές εξαναγκάζουν τον αγροτικό κόσμο στην ανέχεια διαλύουν τον παραγωγικό ιστό της χώρας και μας οδηγούν μπροστά σε κρίση επισιτιστική, σε ανθρωπιστική κρίση.
Είναι απαραίτητο, να αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους. Αν ο αγρότης δεν έχει φθηνό πετρέλαιο, φθηνό ρεύμα, επιστροφή φόρου, ρευστότητα, δεν θα μπορέσει να παράξει. Και η χώρα θα είναι αναγκασμένη ως αποικία χρέους να δανείζεται διότι δεν θα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος, τελικά, των μνημονιακών επιλογών.
Δεσμευόμαστε, ότι άμεσα, σε λίγο, θα ζητήσω με επιστολή μου στον Πρόεδρο της Βουλής τη διεξαγωγή προ ημερησίας διάταξης συζήτησης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου και ελπίζω έστω αυτή τη φορά ο εξαφανισμένος από τη Βουλή και από τον πολιτικό διάλογο πρωθυπουργός, να εμφανιστεί και να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Φθάνει πια με τα επικοινωνιακά τρυκ, με τον κοινωνικό αυτοματισμό. Τα προβλήματα είναι εδώ και ζητούν απαντήσεις και κανείς δεν μπορεί να κρύβεται από τα προβλήματα».


Ο Α. Τσίπρας, στην επιστολή του, αναφέρεται στις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν από τους αγρότες, «με στόχο να δημοσιοποιήσουν τα αυξημένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας της οικονομίας». «Οι αγρότες ζητούν με αγωνία να τους δοθεί η δυνατότητα να παράξουν πλούτο, δυνατότητα που τους στερούν οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση» αναφέρει, επισημαίνοντας ότι «οι πολιτικές αυτές εξαναγκάζουν τον αγροτικό κόσμο στην ανέχεια, διαλύουν τον παραγωγικό ιστό και οδηγούν τη χώρα σε επισιτιστική κρίση και εν τέλει σε ανθρωπιστική κρίση». 
Καταλήγει ότι είναι απαραίτητο όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας να πάρουν θέση, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι «η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός οφείλει να εμφανιστεί στη Βουλή για να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στα προβλήματα του αγροτικού κόσμου».

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Αντιμετώπιση σοβαρότατων θεμάτων λειτουργίας του συστήματος υγείας στη Σκύρο και σε άλλες απομακρυσμένες και μειονεκτικές περιοχές της υπαίθρου


Προς το κ. Υπουργό Υγείας
Στο νησί της Σκύρου με 4000 κατοίκους  (κανονικός πληθυσμός 2011: 3449 κατ.), που στην τουριστική καλοκαιρινή περίοδο γίνεται επταπλάσιος και πλέον από τους τουρίστες, υπάρχει ένα Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο (ούτε καν Κέντρο Υγείας) με σοβαρά προβλήματα στελέχωσης και υποδομής.
Τα θέματα προστασίας της υγείας των κατοίκων επιδεινώνονται και από τις δυσκολίες επικοινωνίας και συγκοινωνίας με το πλησιέστερο νοσοκομείο, που είναι στη Κύμη ή με το ΓΝΝ Χαλκίδας. Επίσης εδώ και δύο χρόνια τώρα σταμάτησαν (πιθανώς λόγω οικονομικών περικοπών) οι επισκέψεις κλιμακίου γιατρών της  Αεροπορίας από το 251 ΓΝΑ που έμεναν για μια εβδομάδα το χρόνο στο νησί.
Τα προβλήματα αυξάνονται ακόμη περισσότερο από τις αδυναμίες και ατέλειες του ισχύοντος συστήματος ιατρικών επισκέψεων και ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Ο κόσμος από τα ξημερώματα μαζεύεται έξω από τα ιατρεία για να πάρει σειρά για εξέταση ή για τα φάρμακά του (ιδίως μετά από περιόδους κινητοποιήσεων των φαρμακοποιών). Δυστυχώς όμως δεν εξυπηρετούνται, γιατί ούτε ουσιαστική εξέταση πασχόντων μπορεί να γίνει αλλά ούτε και ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το σύστημα της οποίας μόλις ανοίγει, πέφτει από υπερφόρτιση. Ασθενείς και γιατροί χάνουν την υπομονή τους, οι ίδιοι ασθενείς ακόμη και για 3 ή και 4 ημέρες επανέρχονται με ταξί, σε καρότσες αγροτικών, λεωφορεία, γαϊδουράκια: μια ταλαιπωρία ανείπωτη πέρα από κάθε όριο και τρόπο περιγραφής.
Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κακοκαιρίας πολλές περιοχές της υπαίθρου, ειδικά από τις ορεινές, νησιώτικες και μειονεκτικές περιοχές  έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, νερό, και τηλέφωνο. Οι γιατροί αυτών των περιοχών δεν μπορούν να έχουν εύκολες προσβάσεις στο internet ακόμη κι αν το σύστημα δούλευε. Δεν μεταφέρεται υπολογιστής– εκτυπωτής στον ορεινό βοσκότοπο της Νότιας Σκύρου, στα στενά ανηφορικά σοκάκια ενός μέτρου φάρδους και δεν υπάρχει πρόσβαση internet στις πλαγιές της Δίρφυς ή του Πηλίου κλπ.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1.      Υπάρχει σχεδιασμός ή πρόβλεψη για την δημιουργία πλήρως στελεχωμένου (τουλάχιστον με τις βασικές ειδικότητες γιατρών) και εξοπλισμένου Κέντρου Υγείας (με ακτινολογικό και μικροβιολογικό εργαστήριο) στη Σκύρο;
2.      Υπάρχει πρόνοια από τη πολιτεία για να αντιμετωπισθεί η δυσχέρεια μετάβασης ασθενών από ορεινές και μειονεκτικές περιοχές στα κοντινότερα νοσοκομεία; Γιατί ζητείται η φυσική παρουσία του ασφαλισμένου κατά τη διάρκεια της συνταγογράφησης, γεγονός που, όπως αντιλαμβάνεται ο κοινός νους, είναι πολλές φορές αδύνατο;
3.      Πως θα αντιμετωπιστεί το συνεχώς εντεινόμενο πρόβλημα των ανασφάλιστων πολιτών που έχουν χάσει το δικαίωμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης λόγω αδυναμίας καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών;
4.      Πως θα αντιμετωπίσετε τα προβλήματα της προμήθειας ακριβών φαρμάκων για σοβαρές χρόνιες παθήσεις και για ασθένειες με νεοπλασματικά νοσήματα, που σήμερα είναι υποχρεωμένοι να απευθύνονται στα κεντρικά φαρμακεία του ΕΟΠΠΥ στην Αθήνα;
5.      Πως θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα του περιορισμένου αριθμού των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΠΥ γιατρών και των ελλείψεων σε πολλές ειδικότητες, γεγονός που – σε συνδυασμό με τους περιορισμούς που έχετε θεσπίσει στη συνταγογράφηση εκ μέρους των μη συμβεβλημένων ιατρών- δημιουργεί πρόσθετη ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση στους ασθενείς.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Στήριξη ΣΥΡΙΖΑ στις αγροτικές κινητοποιήσεις (*)

(*) Δημοσιεύθηκε στην "Αυγή" 26/01/2013

Θεσσαλονίκη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στηρίζει τις αγροτικές κινητοποιήσεις και συμμετέχει σε αυτές» τόνισαν οι βουλευτές Βαγγέλης Αποστόλου, Λίτσα Αμμανατίδου και Δέσποινα Χαραλαμπίδου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσαν για τα θέματα της αγροτοβιομηχανίας στη Βόρεια Ελλάδα.

Ο Βαγγέλης Αποστόλου, υπεύθυνος ΕΕΚΕ του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι διαχειρίζεται μόνο με επικοινωνιακό τρόπο τα θέματα αγροτικής πολιτικής. Πρόσθεσε ότι, όπως φαίνεται και από τον προϋπολογισμό, αφαιρούνται συνολικά εισοδήματα 2 δισ. ευρώ από τους αγρότες, εξαιτίας του νέου τρόπου φορολόγησής τους, τις μικρότερης επιστροφής ΦΠΑ, του ακριβού πετρελαίου κ.λπ.

Τόνισε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ «το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα είναι εργαλείο για την ανασυκρότηση της χώρας» και αναφέρθηκε στο ξεπούλημα της ΑΤΕ στην Πειραιώς. Επανέλαβε ότι «θέση μας είναι να επανέλθει υπό δημόσιο έλεγχο», προσθέτοντας ότι, αν αυτό δεν γίνει εφικτό, υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως η δημιουργία ενός χρηματοδοτικού ταμείου, τύπου ΤΕΜΠΜΕ, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι.

 Επισκέψεις σε ΜΕΒΓΑΛ, ΑΓΝΟ

Οι τρεις βουλευτές επισκέφθηκαν χθες τα εργοστάσια της ΜΕΒΓΑΛ και της ΑΓΝΟ. Όπως ανέφεραν συζητώντας με τους εργαζόμενους της πρώτης μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας, διαπίστωσαν ότι έχουν σοβαρές καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας τους, ενώ ήδη στη ΜΕΒΓΑΛ έχουν χαθεί περίπου 160 θέσεις εργασίας, αφού όσοι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται δεν αναπληρώνονται. Στην ΑΓΝΟ τα πράγματα για τους εργαζόμενους είναι ακόμη πιο δύσκολα, αφού έχουν να δουν το χρώμα του ευρώ εδώ και τρεις μήνες, ενώ και οι κτηνοτρόφοι παραμένουν απλήρωτοι...

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν ότι οι εξελίξεις στη συγκεκριμένη πρώην συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία είναι ένας «κρίκος» στην αλυσίδα των ανακατατάξεων στο παραγωγικό αυτό τομέα, με αποκορύφωμα το ξεπούλημα της «Δωδώνης». Τόνισαν ότι στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι οι πρώην συνεταιριστικές αυτές μονάδες να περάσουν πάλι στον δημόσιο έλεγχο για να λειτουργήσουν προς όφελος των παραγωγών και των καταναλωτών. Κατήγγειλαν επίσης ότι τα «καρτέλ» ζουν και βασιλεύουν.

Στη συνέντευξη ο γραμματέας του ΣΥΝ Β' Θεσσαλονίκης Χρήστος Ρώσσιος αναφέρθηκε στη δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι κτηνοτρόφοι εξαιτίας της «πολυνομίας» και της γραφειοκρατίας. Όπως χαρακτηριστικά είπε, στο νομό Καβάλας περισσότεροι από 30 νέοι κτηνοτρόφοι κινδυνεύουν να κληθούν να επιστρέψουν τις ενισχύσεις που έχουν λάβει, ενώ άλλοι στη Χαλκιδική καλούνται να χρηματοδοτήσουν μόνοι τους περιβαλλοντικές μελέτες!

 

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Να ανακληθεί, εδώ και τώρα, η αντισυνταγματική και πραξικοπηματική επιστράτευση των εργαζομένων στο μετρό της Αθήνας

Φώτο από tvxs.gr
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
- Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
- Οικονομικών - Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλειας και Πρόνοιας - Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η πραξικοπηματική επιβολή του -στρατιωτικού χαρακτήρα- μέτρου της επιστράτευσης στους απεργούς εργαζομένους του ΜΕΤΡΟ, προκειμένου να καμφθεί ο αγώνας τους, αποτελεί ευθεία επίθεση ενάντια στη συνταγματική νομιμότητα, ενάντια στην ίδια τη δημοκρατία. Στόχος της κυβέρνησης είναι να καταργήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερη "κινεζοποίηση" τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Οι τερατώδεις μνημονιακές πολιτικές κατεδάφισης μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων οδηγούν την κυβέρνηση σε ακραίες, αυταρχικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές που θυμίζουν ανώμαλες πολιτικά περιόδους του παρελθόντος στη χώρα μας. Η αστυνομική επιχείρηση καταστολής στο κατειλημμένο αμαξοστάσιο του μετρό στα Σεπόλια καταδεικνύει αυτόν τον επικίνδυνο, αντιδημοκρατικό «κατήφορο», στον οποίο ολισθαίνει με τεράστια ταχύτητα η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Το μέτρο της επιστράτευσης των απεργών εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ παραβιάζει απροκάλυπτα το Σύνταγμα της χώρας, «κουρελιάζοντας» (και) τις διατάξεις του άρθρου 22, παραγρ. 4: «Οποιαδήποτε υοοωή αναγκαστικής ε ο να σία ς απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέυου ή επιστράτευσης ή για την αντιυετώπιση αναγκών rnc άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεουηνία ή ανάγκης που υπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δηυόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.»
Επειδή η επιστράτευση των απεργών εργαζομένων του Μετρό είναι πρόδηλα αντισυνταγματική και παράνομη
Επειδή με στρατιωτικού τύπου μεθοδεύσεις, επιστρατεύσεις, εκβιασμούς και αυταρχισμό δεν επιλύονται τα εργασιακά προβλήματα.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
Σκοπεύουν να ανακαλέσουν, εδώ και τώρα, το αντισυνταγματικό και πραξικοπηματικό μέτρο της επιστράτευσης των απεργών εργαζομένων στο Μετρό της Αθήνας και να σεβαστούν και να προστατεύσουν- αντί να καταργούν- τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας τους;

Σχετικά με την έναρξη των κινητοποιήσεων στον αγροτικό χώρο


Δήλωση του βουλευτή Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και υπεύθυνου ΕΕΚΕ Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλη Αποστόλου, με αφορμή την έναρξη των κινητοποιήσεων στον αγροτικό χώρο:

Φώτο από www.agrotypos.gr
Η επικοινωνιακή προσέγγιση από την κυβέρνηση των αγροτικών προβλημάτων έχει προκαλέσει την οργή του αγροτικού κόσμου.

Όταν ο αγρότης βλέπει τον προϋπολογισμό του 2013 να αφαιρεί περί τα δύο δις ευρώ από το μειούμενο κάθε χρόνο εισόδημά του, 
τη γη και την περιουσία του μετά τη διάλυση και το ξεπούλημα της ΑΤΕ να παραδίδονται στα χέρια της τράπεζας Πειραιώς και του εκκαθαριστή 
και την παραγωγή του να γίνεται εργαλείο πλουτισμού των κυκλωμάτων του χώρου σε βάρος τόσο του ίδιου όσο και του καταναλωτή, είναι επόμενο να αντιδρά και να κινητοποιείται.

Η κυβέρνηση δέσμια των μνημονιακών της πολιτικών έχει καταστεί απλός παρατηρητής όσων συμβαίνουν στο χώρο και πιστεύει ότι η κοινωνία θα λύσει από μόνη της τα προβλήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στηρίζει τις αγροτικές κινητοποιήσεις και συμμετέχει με τις δυνάμεις του στο χώρο στην οργάνωσή τους.

Αλέξης Τσίπρας: Ομιλία στο πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ


Φίλες και φίλοι, 
Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. 
Νομίζω ότι η επίσκεψη μας στις ΗΠΑ έχει ήδη αποδειχθεί χρήσιμη τόσο για εμάς όσο και για πολλούς και πολλές οι οποίοι είχαν ακούσει για τον ΣΥΡΙΖΑ από τρίτους και τώρα αξιοποίησαν τη δυνατότητα να μας ακούσουν και από κοντά. Χωρίς διαμεσολαβήσεις που καμία φορά υπόκεινται στον παραμορφωτικό φακό της πολιτικής σκοπιμότητας. 

Σε αντίθεση με τις
 ΗΠΑ, όπου έγινε επιλογή χρηματοπιστωτικής επέκτασης, η Ευρώπη επέλεξε το δρόμο των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και ιδιαίτερα η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως ο πειραματικός σωλήνας εφαρμογής βάρβαρων νεοφιλελεύθερων επιλογών. Επιλογών που δεν οδήγησαν τη χώρα απλά στη παγίδα της ύφεσης, αλλά μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση.

Θέλω να ξεκαθαρίσω από την αρχή το εξής. Εμείς γνωρίζουμε ότι η ελληνική οικονομία είχε τα δικά της ενδογενή προβλήματα. Προβλήματα δομικά με βαθιές ρίζες. Τα έχουμε επισημάνει και έχουμε ασκήσει και την κριτική μας.
Δεν είναι αυτά όμως που δημιούργησαν την κρίση στην Ελλάδα.
 Η κρίση, άλλωστε δεν είναι ελληνική. Δεν την προκάλεσαν οι ενδογενείς αδυναμίες, ενδεχομένως να την επιδείνωσαν, αλλά δε τη προκάλεσαν.

Ο ελληνικός λαός είναι ένας εργατικός λαός, αλλά δυστυχώς συκοφαντήθηκε άγρια από την πολιτική του ηγεσία. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υγιείς επιχειρήσεις κλείνουν και εκπαιδευμένοι άνθρωποι φεύγουν από τη χώρα. Όχι γιατί είναι τεμπέληδες αλλά γιατί το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης. Οι τράπεζές μας δεν μπορούν ούτε να δανειστούν ούτε να δανείσουν, παρόλο που επρόκειτο για τραπεζικό σύστημα το οποίο δεν είχε εκτεθεί στον υπερδανεισμό στα στεγαστικά δάνεια και στις τιτλοποιήσεις, απ’ όπου ξεκίνησε η κρίση. Και αυτός ο φαύλος κύκλος περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα.

Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα αναφοράς για όποιον θέλει να μελετήσει το πώς η πολιτική της ύφεσης καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. 
Για όποιον θέλει να καταλάβει πώς τα προγράμματα λιτότητας αδυνατούν να λύσουν το πρόβλημα του χρέους. Για όποιον θέλει να δει πώς μια κυβέρνηση καταφέρνει να προστατεύσει τους μεγάλους φοροφυγάδες που έχουν καταθέσεις στις τράπεζες του εξωτερικού. 
 

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης που σας περιγράφω ξεκίνησε εξαιτίας του υπερδανεισμού του ελληνικού κράτους κατά την περίοδο που προηγήθηκε του Κραχ του 2008. Ωστόσο από πλευράς ανάλυσης δεν βοηθά στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι ένας ασθενής που πάσχει από καρκίνο, πονάει. Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει όμως η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς προκάλεσε τον καρκίνο, τι τύπο καρκίνου έχει ή ποια θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ίασή του. 

Το χρέος, όπως και ο πόνος, είναι το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος.
Δεν είναι η αιτία.

Ωστόσο αν δούμε τα στοιχεία, χρονιά με χρονιά, όπως ήταν διαθέσιμα ανά έτος, αυτά που χρησιμοποιούσαν όσοι λαμβάνουν αποφάσεις, το ερώτημα δεν είναι ο υπερδανεισμός του δημοσίου. Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είχε διατηρηθεί σταθερό γύρω στο 100% καθ΄ όλη τη δεκαετία πριν το 2008.
Αλλά αυτό που είναι παράδοξο είναι ότι την ίδια περίοδο, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, όπως μετριέται από την (ονομαστική) αύξηση του ΑΕΠ κάθε έτος, έφταναν μέχρι και το 10% (2003), το χρέος παρέμεινε σταθερό ως ποσοστό του ΑΕΠ.  Σε αντίθεση με την κοινή λογική που λέει ότι όταν υπάρχει μεγέθυνση, το δημόσιο χρέος μπορεί να μειωθεί.

Στην αρχή έγινε προσπάθεια αυτό να δικαιολογηθεί με το τέχνασμα ότι το χρέος παρέμενε σταθερό επειδή δήθεν υπήρχαν υπερβολικές δημόσιες δαπάνες. Ωστόσο, οι δημόσιες δαπάνες, αν αφαιρέσουμε τους τόκους, ήταν μικρότερες ως ποσοστό του ΑΕΠ από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Αντίθετα, εκεί όπου υπήρχε η απόκλιση ήταν στα δημόσια έσοδα και μάλιστα στα έσοδα από τη φορολογία του πλούτου και του κεφαλαίου, στη άμεση φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων. Αυτή είναι η αιτία του υψηλού χρέους της Ελλάδας. Έχουμε υπολογίσει ότι αν τα έσοδα ήταν κοντά στο μέσο όσο της ευρωζώνης, όσο κοντά ήταν και οι δαπάνες, θα αντιμετωπίζαμε την κρίση του 2008 με χρέος μικρότερο της Γερμανίας, δηλαδή γύρω στο 80% του ΑΕΠ.
Εδώ αναδεικνύεται ένα θέμα που απασχολεί και εσάς. Όπως, πρόσφατα, το έθεσε ο αμερικανός οικονομολόγος και νομπελίστας Krugman (New York Times), το ζήτημα είναι ταξικό. Θα πληρώσουν οι πλούσιοι αυτά που τους αναλογούν ώστε να διατηρηθούν οι δομές του κοινωνικού κράτους;

Στην Ελλάδα, επιλέχθηκε η μείωση των κοινωνικών δαπανών, των μισθών και κοινωνικών-οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, πρίν εκδηλωθεί η κρίση και ως μέσο διαχείρισης της κρίσης.
Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δημιουργούσαν λιγότερα έσοδα και αύξηση του χρέους.

Όμως, βασική αιτία της κρίσης βρίσκεται στη δομή της ευρωζώνης. Ο λόγος είναι διπλός: οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης και συγχρόνως η πολιτική που προκρίθηκε από την Ε.Ε για να διαχειριστεί την κρίση του 2008, έβλεπε την ύφεση ως θεραπεία.
Μια νομισματική ένωση που έκανε δύο πράγματα:
- Αφαίρεσε από τις οικονομίες μας την ικανότητα να απορροφήσουν ένα σοκ, σε περίπτωση που μας χτυπήσει μια παγκόσμια ή περιφερειακή κρίση.
- Και φρόντισε ώστε, όταν ήρθε το σοκ, να είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο!
Γιατί μεγαλύτερο; Επειδή, κατά τη διάρκεια των «καλών εποχών», η νομισματική μας ένωση οδήγησε σε γιγαντιαίες ροές κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές. Οι ροές δημιούργησαν φούσκες που, με τη σειρά τους, δημιούργησαν την εντύπωση της ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και της προόδου. Σας θυμίζω ότι δεν υπάρχει ομοσπονδιακός προϋπολογισμός στην Ευρώπη, ούτε επιδόματα ανεργίας που πληρώνονται από κεντρικό προϋπολογισμό. Δηλαδή δεν υπάρχουν αυτόματοι σταθεροποιητές. 

Ωστόσο εδώ συνέβαλε ο δεύτερος παράγοντας ώστε να οδηγηθούμε στη καταστροφή.
Αυτός έχει να κάνει με την ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης. Αυτή διαμορφώθηκε μετά τον Οκτώβριο του 2008 και θυμόμαστε όλοι τις συγκρούσεις στις συνόδους των G20 μεταξύ των ΗΠΑ και των ηγεμονικών δυνάμεων της Ε.Ε. Για να μην σας κουράσω με γνωστά πράγματα, θυμίζω μόνο ότι ο τότε προεδρεύων της Ε.Ε, ο κ. Τοπόλανεκ είχε χαρακτηρίσει την επιλογή Ομπάμα, να αυξήσει τα ελλείμματα για να αναχαιτιστεί η αύξηση της ανεργίας ως «δρόμο για την κόλαση». Αυτή η ρήση συνόψιζε με τον καλύτερο τρόπο την αντίληψη που υπερίσχυσε στην Ε.Ε. Η απόφαση ήταν να χρησιμοποιηθεί η ύφεση ως εργαλείο, ώστε να επιταχυνθούν μία σειρά νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην Ε.Ε, που το προηγούμενο διάστημα ήταν πολιτικά δύσκολο να δρομολογηθούν με γρήγορους ρυθμούς. 

Τα προγράμματα λιτότητας, οι περικοπές των δημοσίων δαπανών και η απειλή εξόδου από τις αγορές θεωρήθηκαν βασικά στοιχεία τα οποία θα έπειθαν το πολιτικό σύστημα να πειθαρχήσει στα προγράμματα λιτότητας, στις μειώσεις μισθών και στο περιορισμό του κοινωνικού κράτους. Στην Ελλάδα, το κράτος δεν χρεοκόπησε άμεσα, παρόλο που είχε δανειστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η οικονομική ύφεση στην Ελλάδα ξεκινά μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, ξεκινά από το καλοκαίρι του 2010. Μία συμφωνία στην οποία υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες οδηγηθήκαμε, ενώ ένα μήνα πριν είχαμε δανειστεί μέσω ομολόγων με 6% επιτόκιο, όταν η Ιταλία και η Ισπανία κρατήθηκαν εκτός Μνημονίου, πληρώνοντας για 1 χρόνο γύρω στο 7%.
Αν παρακολουθήσετε την πορεία των spreads θα δείτε ότι δεν ακολούθησαν ανοδική πορεία από το 2008. Πρώτα αυξήθηκαν, την εποχή όπου λεγόταν ότι δεν θα υπάρξει βοήθεια σε καμία χώρα της Ε.Ε. Μετά μειώθηκαν όταν έγιναν δηλώσεις ότι θα λειτουργήσει η «κοινοτική αλληλεγγύη».  Και μετά ξανααυξήθηκαν, όταν διευκρινίστηκε ότι η κοινοτική αλληλεγγύη θα ήταν στα λόγια μόνο, ή με όρους Μνημονίου. Αυτό δείχνει, ότι εδώ ρόλο έπαιξαν, όχι τα συγκεκριμένα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας, που έχουν ιστορικό βάθος. Όχι μόνο η λανθασμένη αρχιτεκτονική, αλλά η πολιτική διαχείριση της κρίσης από την Ε.Ε και η επιθυμία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα να εντάξει τη χώρα σε ένα πρόγραμμα που θα την ανάγκαζε να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές που παλιότερα είχαν συναντήσει μεγάλη κοινωνική αντίδραση.

Από την στιγμή που ψηφίστηκε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής η πορεία, όπως τότε είχαμε αναλύσει, ήταν προδιαγεγραμμένη σε μία βαθιά, χωρίς προηγούμενο ύφεση. Στην αρχή χρεοκόπησε το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή τέθηκε εκτός αγορών. Στη συνέχεια, οι τράπεζες που είχαν δανείσει το κράτος επίσης χρεοκόπησαν. Στη συνέχεια, οι επενδυτές χρεοκόπησαν. Σύντομα, ολόκληρη η χώρα είχε καταρρεύσει.

Δεδομένης της δομής της ευρωζώνης, όπου τα κράτη, χωρίς μία Κεντρική Τράπεζα από πίσω τους, έπρεπε να βάλουν πλάτη στην πτώχευση των τραπεζών. Και όπου οι τράπεζες έπρεπε να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των χρεοκοπημένων κρατών, ήταν αναπόφευκτο ότι η θανάσιμη αγκαλιά μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και αφερέγγυων κρατών, θα οδηγούσε σε φαινόμενο ντόμινο.

Σε εκείνο το σημείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε να δει κατάματα τα διαρθρωτικά ρήγματα στην καρδιά της νομισματικής ένωσης.

- Αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να προσποιούνται ότι αυτό είναι απλώς μια κρίση δημόσιου χρέους, από το να παραδεχτούν ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση-έκτρωμα.
- Αποφάσισαν να επιβάλουν λιτότητα σε υπό κατάρρευση οικονομίες, εξασφαλίζοντας έτσι ότι ο ρυθμός της κατάρρευσης θα επιταχυνθεί. Με τον τρόπο αυτό, επέφεραν μια ύφεση που δεν ήταν απαραίτητο να έχουμε..
- Παράλληλα συντελέσθηκε και συνεχίζει να συντελείται μία μεγάλη αναδιανομή πλούτου, εισοδημάτων, ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων και ισχύος. 

Παρόλη την ύφεση, τα εισοδήματα των μισθωτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικροεπιχερηματιών έχουν καταρρεύσει, ταχύτερα από την ύφεση και προβλέπεται, από την ίδια την Ε.Ε αυτό να συνεχίζεται μέχρι το 2016. Ενώ αντίθετα, όπως προβλέπει η ίδια η Ευρωπαϊκή επιτροπή, μεταξύ 2010-2016 τα ακαθάριστα κέρδη (ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα), θα έχει αυξηθεί κατά 10%
- Και επιμένουν ακόμα σε αυτό.
- Με τεράστιο ανθρώπινο κόστος.
- Και με ένα φοβερό κόστος για τη δημοκρατία.
Κυρίες και κύριοι,

Το συμπέρασμα από όσα σας περιγράφω είναι ότι η Ευρώπη, δυστυχώς, δεν έλαβε κανένα μάθημα από τα παθήματα της ιστορίας. Από τα παθήματα της κρίσης του 1929 που μας δίδαξαν ότι, εάν η πολιτική τάξη αποτύχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της κατάρρευσης και η οικονομική κάμψη μετατραπεί σε ύφεση, τότε οι Ναζί δεν θα αργήσουν να βρεθούν σύντομα στο Κοινοβούλιο. Και στο Κοινοβούλιο της χώρας μου είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να καθόμαστε απέναντι από μια πτέρυγα των Ναζί κακοποιών που προωθούν τον αντισημιτισμό και χαιρετούν όπως ο Αδόλφος Χίτλερ.

Αν βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, ένας από τους λόγους είναι ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, δεν μπορείς να απομονώσεις τον ιό της ύφεσης σε μια μόνο χώρα, σε μια μόνο ήπειρο. Ούτε να απομονώσεις τις κοινωνικές συνέπειες και τους κινδύνους  από την επάνοδο των ιδεολογιών του μίσους
 

Έχουμε λοιπόν κοινά συμφέροντα και κοινούς στόχους, να εργαστούμε ώστε να αναχαιτίσουμε τη στρατηγική της ύφεσης, της κοινωνικής διάλυσης και τις ιδέες του μίσους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να δείξουμε πως η ανθρωπότητα έγινε σοφότερη. Έμαθε από τις κρίσεις και τις καταστροφές του παρελθόντος. Να κάνουμε τα πάντα ώστε υψώσουμε τείχος προστασίας της δημοκρατίας απέναντι στο φασισμό και το νεοναζισμό, που επιζητά να πάρει την ιστορική ρεβάνς.

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Διήμερο εκδηλώσεων- παρεμβάσεων στο νομό Θεσσαλονίκης

Ο βουλευτής Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και υπεύθυνος ΕΕΚΕ Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου θα παραβρεθεί στη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 24 και Παρασκευή 25 Ιανουαρίου όπου θα παραστεί και θα μιλήσει στις παρακάτω εκδηλώσεις:

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013
19:00, σε αίθουσα του ΓΕΛ Αγίου Αθανασίου εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Προβλήματα αγροτικής παραγωγής στο δυτικό τμήμα της Π.Ε. Θεσσαλονίκης και οι συνέπειες τους στην διατροφική αλυσίδα». Εισηγητές στην εκδήλωση θα είναι ο Βαγγέλης Αποστόλου, η Λίτσα Αμμανατίδου – Πασχαλίδου, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης, υπεύθυνη ΕΕΚΕ υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης και ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, Περιφερειακός Σύμβουλος με το συνδυασμό της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013
8.30’ π.μ.- 11.30’π.μ., περιοδεία στις εγκαστάσεις της ΜΕΒΓΑΛ στα Κουφάλια και της ΑΓΝΟ στο Λαγκαδά της Π.Ε. Θεσσαλονίκης με συμμετοχή των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ:Βαγγέλη Αποστόλου, Λίτσας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου και Δέσποινας Χαραλαμπίδου.

13.00’ μ.μ. Συνέντευξη τύπου των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Βαγγέλη Αποστόλου, Λίτσας Αμμανατίδου και Δέσποινας Χαραλαμπίδου: «Η αγροτοβιομηχανία στη Βόρεια Ελλάδα και οι εξελίξεις στη γαλακτοβιομηχανία ΑΓΝΟ»

20:00, στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δ. Λαγκαδά Εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα παραγωγής και της μεταποίησης την περίοδο της κρίσης». Εισηγητές στην εκδήλωση θα είναι ο Βαγγέλης Αποστόλου, η Λίτσα Αμμανατίδου – Πασχαλίδου και ο Δημήτρης Καμπούρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Ομιλία του προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στο Ινστιτούτο Brookings


Αποτελεί τιμή και ξεχωριστή χαρά για εμένα να βρίσκομαι σήμερα στο Brookings:
•    Ένα ίδρυμα με ισχυρή παράδοση στις τεκμηριωμένες συζητήσεις.
•    Ένα ίδρυμα που μπορεί να καταλάβει τι διακυβεύεται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σήμερα.

Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι τους μεγαλύτερούς μου να μου λένε ότι αν η Αμερική αρπάζει ένα κρύωμα, η Ελλάδα κρεβατώνεται με πνευμονία. Σήμερα, ακούω ότι κάποιοι από τους πολιτικούς σας προειδοποιούν την κυβέρνηση των ΗΠΑ να τους ακούσει αν δε θέλει να γίνει… Ελλάδα. Ένα πράγμα είναι σαφές: οι χώρες μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές και σε μέγεθος και σε δομές. Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε.

Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, γίνονται όλο και ισχυρότεροι. Διότι η  δική μας καταστροφή αφορά και εσάς. 
Ένα πράγμα που ως Έλληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού.
•    Η Αμερική απέφυγε την κατάθλιψη μετά το 2008.
•    Προφανώς και εσείς πληρώσατε ένα βαρύ τίμημα μετά την Κρίση του 2008.
•    Η οικονομία σας εξακολουθεί να δυσκολεύεται να ανακάμψει.
•    Το ποσοστό απασχόλησης σας είναι ακόμα οδυνηρά χαμηλό.
•    Ο λαός σας είναι ακόμα ανήσυχος.
•    Εκατομμύρια κόσμου ακόμα δυσκολεύεται να κερδίσει τα προς το ζην.
•    Σχεδόν όλος ο κόσμος παραμένει θυμωμένος με όλους όσοι προκάλεσαν τόσο πόνο.
•    Αλλά την κατάθλιψη την αποφύγατε.

Σε αντίθεση, η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά κατάθλιψη. Και λέγοντας αυτό δεν εννοώ βαθιά ύφεση. Εννοώ κατάθλιψη. Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής.

Είναι για εμάς σαφές ότι η ελληνική οικονομία και ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός είχαν τα δικά τους ενδογενή προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα είναι δομικά και έχουν βαθιές ρίζες. Δεν δημιούργησαν όμως την κρίση στην Ελλάδα.  Η κρίση δεν είναι ελληνική. Δεν προκάλεσαν την κρίση αλλά την επιδείνωσαν. Και επιτρέψτε μου να πω ότι ο ελληνικός λαός είναι λαός εργατικός. Δυστυχώς όμως συκοφαντήθηκε από την πολιτική του ηγεσία.
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα

•    Ακόμα και οι υγιείς επικερδείς επιχειρήσεις χρεοκοπούν.

•    Νέοι άνθρωποι υψηλής κατάρτισης με διδακτορικά από Αμερικανικά και Βρετανικά Πανεπιστήμια, δεν μπορούν να βρουν εργασία.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν υπάρχει ένα τέλος σε αυτή τη δίνη; Η βασική απάντηση είναι διότι το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης. Οι τράπεζές μας δεν μπορούν ούτε να δανειστούν ούτε να δανείσουν. Την ίδια στιγμή: 

•    Το χρεοκοπημένο κράτος μας δανείζεται χρήματα από την Ευρώπη και το ΔΝΤ εκ μέρους των τραπεζών, αλλά αυτά τα κεφάλαια εξαφανίζονται στις μαύρες τρύπες των τραπεζών.
•    Η βιομηχανία μας και ο τομέας των υπηρεσιών μας κείται σε ερείπια ενώ το κράτος επιτίθεται στα μειωμένα εισοδήματα εκείνων που ακόμα εργάζονται για να καλύψουν τα ελλείμματα του.  
•    Μόνο που δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό καθότι το δημόσιο χρέος μας αυξάνεται ενώ το εθνικό εισόδημα από το οποίο το χρέος πρέπει να αποπληρωθεί μειώνεται γρήγορα.

Και αυτός ο φαύλος κύκλος περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα.
Υπουργοί της Κυβέρνησης ομολογούν ιδιωτικά ότι κι εκείνοι σκέφτονται ότι οι πολιτικές τους εντείνουν την κρίση -προσθέτοντας ότι δεν έχουν εναλλακτική- ότι αυτές οι πολιτικές τους επιβάλλονται από την Ευρώπη.
Κάθε φορά που η Ελληνική κυβέρνηση κάνει άλλη μια αισιόδοξη ανακοίνωση οι άνθρωποι το συγκρίνουν με την καταστροφή που βλέπουν γύρω τους και χάνουν κάθε πίστη ότι αυτοί οι οποίοι οδηγούν το έθνος ξέρουν τι κάνουν.
Φοβούμαι πως για πολλούς οικονομολόγους αλλά και φοιτητές στον τομέα της Δημόσιας Πολιτικής η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα εργαστήριο πολιτικών λιτότητας.
•    Αν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η εφαρμογή προκυκλικών οικονομικών πολιτικών καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό, μετατρέποντας μία ύφεση σε βαθειά Κρίση, ελάτε στην Ελλάδα.
•    Αν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η επιβολή του μεγαλύτερου προγράμματος δημοσιονομικής πειθαρχίας εν καιρώ ειρήνης, αποτυγχάνει ως προς την αντιμετώπιση της κρίση χρέους, ελάτε στην Ελλάδα.
•    Εάν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η κλεπτοκρατία καταφέρνει να παραμείνει στην εξουσία έχοντας καταστρέψει ένα ολόκληρο έθνος, ελάτε στην Ελλάδα.
Η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης που σας περιγράφω ξεκίνησε εξαιτίας του υπερδανεισμού του Ελληνικού κράτους κατά την περίοδο που προηγήθηκε του Κραχ του 2008. Αυτό δεν είναι αναληθές.
Ωστόσο από πλευράς ανάλυσης δεν βοηθά στην προσπάθεια μας να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι ένας ασθενής που πάσχει από καρκίνο πονάει. Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει όμως η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς προκάλεσε τον καρκίνο, τι τύπο καρκίνου ή ποια θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ίασή του. Το χρέος, όπως και ο πόνος, είναι το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος.

Εάν δεν με πιστεύετε ότι το χρέος δεν είναι η αιτία της κρίσης, σκεφτείτε το παράδειγμα της Ιρλανδίας. Ή της Ισπανίας. Τα επίπεδα του δημοσίου χρέους τους το 2008 ήταν χαμηλότερα από αυτά της Γερμανίας. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί τους ήταν πλεονασματικοί, εν αντιθέσει με αυτόν της Γερμανίας ο οποίος ήταν ελλειμματικός. Και παρόλα αυτά η Ιρλανδία και η Ισπανία βρέθηκαν στον ίδιο φαύλο κύκλο με την Ελλάδα: περικοπές μισθών, μείωση της ζήτησης, αύξηση της ανεργίας, μετανάστευση, απογοήτευση. Γιατί;
Ο λόγος είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης. Μιας νομισματικής ένωσης που έκανε δύο πράγματα:
•    Αφαίρεσε από τις οικονομίες μας την ικανότητα να απορροφήσουν ένα σοκ, σε περίπτωση που μας χτυπήσει μια παγκόσμια ή περιφερειακή κρίση.
•    Και φρόντισε ώστε, όταν ήρθε το σοκ, να είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο! Γιατί μεγαλύτερο; Επειδή, κατά τη διάρκεια των «καλών εποχών», η νομισματική μας ένωση οδήγησε σε γιγαντιαίες ροές κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές μας χώρες. Οι ροές δημιούργησαν φούσκες που, με τη σειρά τους, δημιούργησαν την εντύπωση της ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και της προόδου.
•    Στην Ισπανία, τα χρήματα που προέρχονταν από τη Γερμανία και αλλού ήταν δανεισμένα από ιδιώτες-επενδυτές. Οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν, οι άνθρωποι δανείστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις τράπεζες για να τα αγοράσουν, οι τιμές στη συνέχεια πήγαν ακόμα πιο ψηλά, οι άνθρωποι αισθάνθηκαν πλούσιοι, ξόδεψαν περισσότερο και, ως εκ τούτου, η ισπανική οικονομία αναπτύχθηκε γρήγορα στις πλάτες του ιδιωτικού χρέους.

Στην Ελλάδα, τα χρήματα από τη Γερμανία και αλλού ήταν δανεισμένα από το κράτος, το οποίο τα έδωσε στη συνέχεια στους ιδιώτες-επενδυτές για την κατασκευή δρόμων, Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δεν επέτρεψαν έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.
Όταν οι χρηματοπιστωτικές αγορές κατέρρευσαν το 2008, τόσο η Ισπανία όσο και η Ελλάδα ήταν στο δρόμο προς την καταστροφή. Στην Ισπανία, όπως και στην Ιρλανδία, η αγορά ακινήτων κατέρρευσε, οι τιμές έπεσαν, οι άνθρωποι κατέληξαν με σπίτια που άξιζαν λιγότερο από ό,τι τα δάνεια τους, πολλοί χρεοκόπησαν. Όταν οι τράπεζες άρχισαν να έχουν πρόβλημα, το κράτος παρενέβη και ενέγραψε τις απώλειές τους στα βιβλία του. Με τον τρόπο αυτό, τόσο οι τράπεζες όσο και το κράτος χρεοκόπησαν.

Στην Ελλάδα, το κράτος χρεοκόπησε άμεσα, δεδομένου ότι ήταν αυτό που είχε δανειστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στη συνέχεια, οι τράπεζες που είχαν δανείσει το κράτος επίσης χρεοκόπησαν. Στη συνέχεια, οι επενδυτές χρεοκόπησαν. Σύντομα, ολόκληρη η χώρα είχε καταρρεύσει.
Δεδομένης της δομής της ευρωζώνης, όπου τα κράτη, χωρίς μία Κεντρική Τράπεζα από πίσω τους, έπρεπε να βάλουν πλάτη στην πτώχευση των τραπεζών, και όπου οι τράπεζες έπρεπε να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των χρεωκοπημένων κρατών, ήταν αναπόφευκτο ότι η θανάσιμη αγκαλιά μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και αφερέγγυων κρατών θα οδηγούσε σε φαινόμενο ντόμινο.
Σε εκείνο το σημείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε να δει κατάματα τα διαρθρωτικά ρήγματα στην καρδιά της νομισματικής ένωσης.
•    Αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να προσποιούνται ότι αυτό είναι απλώς μια κρίση δημόσιου χρέους, από το να παραδέχονταν ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση-έκτρωμα.
•    Αποφάσισαν να επιβάλουν λιτότητα σε υπό κατάρρευση οικονομίες, εξασφαλίζοντας έτσι ότι ο ρυθμός της κατάρρευσης θα επιταχυνθεί.
•    Με τον τρόπο αυτό, επέφεραν μια ύφεση που δεν ήταν απαραίτητο να έχουμε..
•    Και επιμένουν ακόμα σε αυτό.
•    Με τεράστιο ανθρώπινο κόστος.
•    Και με ένα φοβερό κόστος για τη δημοκρατία.

Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, στέκομαι μπροστά σας και ντρέπομαι βαθιά αλλά θα πω ότι κανένα από αυτά τα μαθήματα δεν το έχει πάρει η Ευρώπη.

Ένα άλλο πράγμα που μας έχει διδάξει η κρίση του 1929 είναι ότι, εάν η πολιτική τάξη αποτύχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της κατάρρευσης, και η οικονομική κάμψη μετατραπεί σε ύφεση, οι Ναζί θα βρεθούν σύντομα στο Κοινοβούλιο.
Και στο Κοινοβούλιο της χώρας μου, είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να καθόμαστε απέναντι από μια πτέρυγα των Ναζί κακοποιών που προωθούν τον αντισημιτισμό και χαιρετούν όπως ο Αδόλφος Χίτλερ.

Επειδή ανέφερα την περίοδο μεσοπολέμου, τη Μεγάλη Ύφεση, είναι ενδιαφέρον για μένα να συγκρίνουμε την Κεντρική μας Τράπεζα , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τη Fed (Την Ομοσπονδιακή τράπεζα), εδώ στην Ουάσιγκτον.
Το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Κεντρικής σας Τράπεζας, κ. Ben Bernanke, έκανε την ακαδημαϊκή εργασία του, μελετώντας την Μεγάλη Ύφεση, είναι σημαντικό. Μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fed έχει συμπεριφερθεί τόσο διαφορετικά από την ΕΚΤ.
Αν συγκρίνει κανείς τη γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον κ. Bernanke κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών με εκείνη των τραπεζιτών της Κεντρικής μας Τράπεζας, θα εντοπίσει τη διαφορά. Η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, η Κεντρική μας Τράπεζα, φαίνεται ανέγγιχτη από την οικονομική κρίση που εξελίσσεται κάτω από τη μύτη της. Αν οι κεντρικοί τραπεζίτες μας είχαν περάσει λίγο περισσότερο από το χρόνο τους μελετώντας την Μεγάλη Ύφεση, τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά

Επιμένοντας για ένα λεπτό στο θέμα της Μεγάλης Ύφεσης , επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω την ευφυή επισήμανση του Φραγκλίνου Ρούσβελτ ότι, σε μια εποχή ύφεσης, το χειρότερο που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο φόβος. Στη χώρα μου, λες και ήθελαν να αποδείξουν ότι έχει δίκιο ο Roosevelt, προς όφελός τους, οι κλεπτοκράτες αγωνίζονται να παραμείνουν στην εξουσία διασκορπίζοντας το φόβο. Το φόβο για την εναλλακτική λύση στην κυριαρχία τους. Το φόβος για εμάς. Το φόβο για την Αριστερά που εκπροσωπώ εδώ σήμερα.

Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την ευρωζώνη,  θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα.

Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, δε θέλει τίποτα από αυτά. Ήμασταν πάντα, και πάντα θα παραμείνουμε, ένα ευρωπαϊκό κόμμα.
Το ότι πιστεύουμε ότι η Ευρώπη έχει χάσει το δρόμο της, και ότι επιβάλλει απάνθρωπες πολιτικές στους ίδιους τους λαούς της, δε μπορεί να θεωρηθεί αντι-ευρωπαϊκό. Πρέπει η πολιτική μας να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των λαών  της Ευρώπης. Και στην ιδέα ότι η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και πρέπει να το υπερασπιστούμε από τη Μεγάλη Ύφεση που εξαπλώνεται και η οποία απειλεί όχι μόνο εμάς τους Ευρωπαίους, αλλά και ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Θέλουμε να σταματήσουμε τον κατακερματισμό της Ευρώπης. Και αυτό σημαίνει να αντισταθούμε στις σημερινές πολιτικές της Ευρώπης.

Επιτρέψτε μου να το πω αυτό ξεκάθαρα: ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποδοχή ηλίθιων και απάνθρωπων πολιτικών που μας υπαγορεύονται από τούς σημερινούς, αυτοκαταστροφικούς ιθύνοντες της Ευρωζώνης. Όχι! Πράγματι, κατά την άποψή μου, προκειμένου να παραμείνουμε μακροπρόθεσμα στην Ευρωζώνη, πράγματι προκειμένου η Ευρωζώνη να επιβιώσει, χρειαζόμαστε μια αλλαγή σχεδίου. Χρειαζόμαστε μια ορθολογική επανεκτίμηση της στρατηγικής μας για την καταπολέμηση της κρίσης. Όχι σε ελληνικό επίπεδο. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτή η νέα στρατηγική δεν θα έρθει μέχρις ότου και εκτός εάν ένα κόμμα όπως το δικό μας φωνάξει στις Βρυξέλλες: Φτάνει πια!

Αυτό που λέμε είναι ότι η συμφωνία αυτή παραβιάζεται καθημερινά από την ίδια την πραγματικότητα. Η δανειακή σύμβαση θα γίνει αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης.
Αλλά το Μνημόνιο της λιτότητας είναι ήδη νεκρό.
Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι δεν είναι δουλειά του ΔΝΤ να προβλέψει τι θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε χωρίς τέτοια σχόλια που υπονομεύουν τη σταθερότητα της οικονομίας ακόμη περισσότερο.
Ωστόσο, χαιρετίζω την προειδοποίηση για Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο ότι η συμφωνία αυτή έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Ότι είναι αδύνατον να εφαρμοστεί με επιτυχία, ακόμα και αν ο Σύριζα πείσει κάθε Έλληνα, κάθε Ελληνίδα και κάθε Ελληνόπουλο να ξυπνάει και να κοιμάται σε καθημερινή βάση με την πρόθεση να την τηρεί.

Βλέπετε, πρόκειται για μια συμφωνία που έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους της οικονομίας. Και για το λόγο αυτό, η επίμονη εφαρμογή της συμφωνίας αυτής έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους του ανθρωπισμού.

Έτσι, αν οι ριζοσπαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν στο να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Και αν δεν πρόκειται να σκίσει τις συμφωνίες μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι σημαίνει η ετικέτα μας ως Ριζοσπαστικής Αριστεράς;
Σημαίνει ότι το είμαστε έτοιμοι για ριζικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον δικαιοσύνης, αναδιανομής του πλούτου, και επενδύσεων.
Σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται νέα θεμέλια.
Σημαίνει ότι δεν θα αποδεχτούμε την ευρωπαϊκή μετενσάρκωση του Χέρμπερτ Χούβερ να στοιχειώνει τους λαούς της Ευρώπης.
Σημαίνει ότι θα αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια να εξηγηθεί η κρίση του ευρώ, με το σχήμα “Οι τζίτζικες του Νότου ξόδεψαν υπερβολικά χρησιμοποιώντας τα μυρμήγκια του Βορρά ως εγγυητές”.
Σημαίνει ότι συνεχίσουμε να εξηγούμε ότι η κρίση του ευρώ συνέβη επειδή οι τζίτζικες της Γερμανίας και της Ελλάδας έκαναν πάρτυ πριν από το 2008, κερδίζοντας εις βάρος των σκληρά εργαζόμενων μυρμηγκιών τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα.
Και όταν συνέβη το κραχ, οι τζίτζικες της Γερμανίας και της Ελλάδας απαίτησαν ότι τις απώλειές τους θα τις πληρώσουν τα μυρμήγκια της Γερμανίας και της Ελλάδα.
Σημαίνει ότι θα απαιτήσουμε ένα Νέο Σύμφωνο (new deal) για την Ευρώπη, που θα κινητοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της Ηπείρου ενάντια στη φτώχεια και την απελπισία.

Τον περασμένο Ιούνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ τινάχθηκε από το 4 στο 27% αλλά δεν ήταν πρώτο κόμμα.Πολλοί από εσάς πρέπει να έχετε ακούσει την προπαγάνδα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα επικίνδυνα άπειρο.
Σήμερα, στέκομαι εδώ, μπροστά σας, έτοιμος να απαντήσω στις ερωτήσεις σας, και υπερήφανος να πω:
Ναι, είμαστε άπειροι στο να συνάπτουμε σκιερές συμφωνίες με τους κλεπτοκράτες και τους ολιγάρχες. Ναι, είμαστε άπειροι στη συγκάλυψη σκανδάλων δωροδοκίας, όπως το διαβόητο σκάνδαλο της Siemens. Όπως το σκάνδαλο απόκρυψης της λίστας Λαγκάρντ. Ναι είμαστε άπειροι. Ναι, δεν έχουμε στο ενεργητικό μας καμία υπογραφή δανειακής σύμβασης που αντιβαίνει στη λογική της μακροοικονομίας. Ναι, οι σκέψεις μας είναι σαφείς και τα χέρια μας είναι σταθερά. Και, πάνω απ 'όλα, είναι καθαρά.
Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το μήνυμά μου σε αυτό το κοινό, εδώ στο Brookings, είναι ότι το κόμμα μας θέλει να καθιερώσει έναν αμοιβαία επωφελή διάλογο με καλοπροαίρετους, προοδευτικούς στοχαστές από την δική σας πλευρά του Ατλαντικού.
Θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα, ακόμη και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σας θεωρούν συνοδοιπόρους στην πολύπλευρη, αλλά σημαντική επιχείρηση για την αποκατάσταση της ευημερίας και της ελπίδας στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Ο υπόλοιπος κόσμος, έχοντας σημειώσει τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες, παρακολουθεί εμάς τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς με αγωνία. Δεν πρέπει να τους απογοητεύσουμε όπως ακριβώς δεν πρέπει να απογοητεύσουμε τους ίδιους τους λαούς μας.
Πρέπει να αποδείξουμε όλοι μαζί ότι η ανθρωπότητα έχει γίνει σοφότερη από τις καταστροφές που έχει ζήσει στο παρελθόν.